พุทธศาสนสุภาษิต: กัมมวรรค
กลอนกลบท หงส์สะบัดหาง
☆กรรมทำโดย มุ่งหมาย ทั้งกายหทัย วาจาใด เหนี่ยวนำ ซ้ำด้วยประสงค์
ความต้องการ อาจหนุน ทำคุณประจง หรือชั่วคง พลั้งพลาด ต้องฆาตประลัย
☆พระพุทธฯสอน ทำดี เป็นศรีกะตัว หยุดทำชั่ว พาตน อับจนไฉน
สุภาษิต แนะนำ เพื่อทำมิไกล แต่อยู่ใกล้ สุขภพ จนครบประทิน
☆กรรมชั่วใด ทำไว้ ต้องไปอบาย ติดใจกาย จองจับ ดังทรัพย์และสิน
แม้ทำชั่วไม่รู้สึก หรือตรึกผลิน ดุจไฟดิ้น สู่กาย วอดวายมลาน
☆กรรมทำแล้ว ร้อนกาย ใจวายผจญ กรรมนั้นพ้น ความดี ที่สุขสนาน
ทำกรรมไม่ เดือดร้อน หลับนอนสราญ กรรมนั้นท่าน ว่าดี บ่งชี้จรูญ
☆ความดีนั้น คนดี ทวีประสิทธิ์ คนชั่วคิด ทำยาก ลำบากมิสูญ
พึงรักษา ความดี พจีวิบูลย์ ดั่งเกลือพูน ความเค็ม เต็มเปี่ยมนิรันดร์
☆หว่านพืชใด ย่อมได้ ผลไซร้ประจักษ์ ทำดีจัก รับผล เลิศล้นและสันต์
ทำกรรมชั่ว ได้ชั่ว ต้องกลัวประจัน พึงคิดพลัน ก่อนทำ ตรองย้ำประรมภ์
☆ไม่ทำบาป บ่อยครั้ง พร้อมพรั่งฤดี บาปมากนี้ จะนำ ทุกข์ซ้ำผสม
สัตว์ทั้งปวง กลัวตาย หน่ายโทษระทม ไม่ฆ่าล้ม หรือจ้าง ฆ่าล้างมลาย
☆สัตว์โลกหา ความสุข ปลุกใจวิไล ไม่เบียนใคร ตายแล้ว เพริศแพร้วขยาย
ผู้ต้องการ ให้ตน สุขล้นกระจาย แต่เบียนเขาหลาย ตายแล้ว สุขแคล้วมิเพลิน
☆ผู้ใดคิด สำนึก ตรึกคุณนิกร สิ่งที่วอน สำเร็จ เสร็จครบจะเสริญ
ผู้ไม่แทน คุณใคร หวังใดมิเดิน ต้องถูกเมิน ประโยชน์ ได้โทษทุรน
☆คนทรามเขลา ชีวิต จิตใจวิลัย ศัตรูไหน ใครหรือ คือตนนุสนธิ์
กรรมจำแนก ชีวิต ให้จิตนดล หรือทรามล้น ควรเว้น ชั่วเป็นประจำ
☆คนจะชั่ว หรือดี อยู่ที่ประพฤติ กรรมย้ำยึด ทุกอย่าง ช่างตรองถลำ
พึงตรึกนึก เป็นนิตย์ ชั่วกระทำ ตกระกำ ตรอมตรม ระบมยะยงฯ|ะ
แสงประภัสสร
สุภาษิต=คำสอนให้ประพฤติตาม
พระพุทธฯ=พระพุทธเจ้า
นุสนธิ์=การสืบเนื่อง,การต่อเนื่อง
นดล=อิสระ
(ขอบคุณเจ้าของภาพจากอินเทอร์เน๊ต)