บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, สิงหาคม, 2559, 09:02:02 PM



หัวข้อ: ราตรีที่ไร้เดือนดาว
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, สิงหาคม, 2559, 09:02:02 PM

(http://upic.me/i/h5/13873063_1844392412450983_5392072042863616854_n.jpg) (http://upic.me/show/59055962)


ราตรีที่ไร้เดือนดาว

ทุกราตรีมีจันทร์เป็นขวัญฟ้า
มีดาราเป็นเพื่อนเกลื่อนเวหน
แสงดาวเดือนเย็นตางามน่ายล
เป็นเพื่อนคนหงอยเหงาใต้เงาจันทร์

ณ คืนนี้มีแต่ฟ้าจันทราหาย
ดาวไม่ฉายแสงจ้าดวงตาสวรรค์
ฟ้ามืดหม่นมาตั้งแต่กลางวัน
เมฆฝนพลันปิดฟ้าบังเดือนดาว

เป็นราตรีที่มืด “ดำตึ๊ดตื๋อ”
เสมือนสื่อสารให้ใจสั่นหนาว
ความมืดมนหม่นมัวแม้ชั่วคราว
ก็ดูราวกับว่ามืดตาปี

หวั่นว่ารักหวังสว่างทางความคิด
จะมืดมิดเหมือนฟ้าหมดราศี
คิดวิตกอกเปล่าหนาวชีวี
เพราะราตรีมืดเยือนไร้เดือนดาว

รัตติกาลวันนี้เมื่อปีก่อน
ร้อยอักษรใส่ผสมลมฝนหนาว
เมฆมืดมิดปิดฟ้าราตรียาว
คิดถึงสาวที่รักพะวักพะวง

รัตติกาลวันนี้ผิดปีก่อน
ทิฆัมพรโปร่งใสดาวรายหลง
มองเดือนเสี้ยวเรียวราวเล็บอนงค์
คืนนี้คงนอนนานหลับฝันดี

@ เต็ม อภินันท์
๑ สิงหาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๑๖ น.