หัวข้อ: ราตรีที่ไร้เดือนดาว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, สิงหาคม, 2559, 09:02:02 PM (http://upic.me/i/h5/13873063_1844392412450983_5392072042863616854_n.jpg) (http://upic.me/show/59055962) ราตรีที่ไร้เดือนดาว ทุกราตรีมีจันทร์เป็นขวัญฟ้า มีดาราเป็นเพื่อนเกลื่อนเวหน แสงดาวเดือนเย็นตางามน่ายล เป็นเพื่อนคนหงอยเหงาใต้เงาจันทร์ ณ คืนนี้มีแต่ฟ้าจันทราหาย ดาวไม่ฉายแสงจ้าดวงตาสวรรค์ ฟ้ามืดหม่นมาตั้งแต่กลางวัน เมฆฝนพลันปิดฟ้าบังเดือนดาว เป็นราตรีที่มืด “ดำตึ๊ดตื๋อ” เสมือนสื่อสารให้ใจสั่นหนาว ความมืดมนหม่นมัวแม้ชั่วคราว ก็ดูราวกับว่ามืดตาปี หวั่นว่ารักหวังสว่างทางความคิด จะมืดมิดเหมือนฟ้าหมดราศี คิดวิตกอกเปล่าหนาวชีวี เพราะราตรีมืดเยือนไร้เดือนดาว รัตติกาลวันนี้เมื่อปีก่อน ร้อยอักษรใส่ผสมลมฝนหนาว เมฆมืดมิดปิดฟ้าราตรียาว คิดถึงสาวที่รักพะวักพะวง รัตติกาลวันนี้ผิดปีก่อน ทิฆัมพรโปร่งใสดาวรายหลง มองเดือนเสี้ยวเรียวราวเล็บอนงค์ คืนนี้คงนอนนานหลับฝันดี @ เต็ม อภินันท์ ๑ สิงหาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๑๖ น. |