|
หัวข้อ: ปลง"อสุภกรรมฐาน" เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 15, สิงหาคม, 2559, 08:36:17 AM (http://upic.me/i/8c/13925093_1134532473269707_7849256061654833768_n-400.jpg) (http://upic.me/show/59141724) ปลง"อสุภกรรมฐาน" ......................... อนิจจังทั้งนั้นสังขารเอ๋ย ที่หวังเชยชมชิดพิสมัย เพราะจิตหยาบบาปคลุมหุ้มห่อไว้ จึงมองไม่เห็นธรรมะอนิจจัง เห็นหนังเนื้อนวลใยแล้วใจห่าม ทะยานตามตัณหาอย่างบ้าคลั่ง มิคิดว่าสวยใสไม่จีรัง ด้วยเนื้อหนังทั้งปวงย่อมร่วงโรย อันร่างกายปฏิกูลกองเปื่อยเน่า จะถือเอางามไว้อย่างไรโหวย เมื่อราคะคลายสิ้นกลิ่นเหม็นโชย ใจเหี่ยวโหยสิ้นห่ามเห็นความจริง อนิจจังทั้งนั้นสังขารหนอ เอี่ยมลออเพราะตัณหาราคะสิง หลงกอดกากซากอสุภอุบแอบอิง รู้แล้วยิ่งเจ็บใจโง่ไปนาน........ ฟังพระเทศน์ อย่างนี้เมื่อปีก่อน จดคำสอนมาแจงอย่าง “แปลงสาร” เพียรลดละปล่อยวางหวังนิพพาน แต่นางมารป้วนเปี้ยนเวียนยวนยี วางไม่ลงปลงไม่ตกโอ้อกเอ๋ย ยังชมเชยซ้ำซากกอดซากผี “นางตัณหาราคะอรดี” เจ้าช่างมีมนตราคลุมฟ้าดิน @ เต็ม อภินันท์ ๔ สิงหาคม ๒๕๕๙ / ๑๘.๑๕ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต |