หัวข้อ: ๐ เสียงจากความเงียบ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 07, กันยายน, 2561, 11:05:25 AM
(https://i.ibb.co/C210B7G/mz1-1.jpg) (https://imgbb.com/) ๐ เสียงจากความเงียบ ๐
..
เมื่อไม่อาจดึงฟ้าลงมาต่ำ
ย่อมเจ็บช้ำสู่วันนั้นหนักหน่วง
ต่อทนทุกข์ลุกล้มกลางลมลวง
ซึ่งหลายช่วงสิ้นหวังกำลังใจ
..
เสียงจากความเงียบงันวันเหว่ว้า
ต่างดวงตาหดหู่เธอรู้ไหม
เหมือนค่ำคืนเหน็บหนาวนั้นยาวไกล
จึงหวั่นไหวเหลือเกินนักเดินทาง
สันโดษโดยจำนนคนถูกทิ้ง
เหมือนแน่นิ่งในดวงมานการก้าวย่าง
จะหลับลงหลังความเหงาเริ่มเบาบาง
แล้วทอดร่างโรยแรงกับแสงจันทร์
ซึ่งแสงเดือนเลือนลาก่อนฟ้ารุ่ง
เฝ้ามองคุ้งขอบฟ้าในตาฝัน
เหม่อลอยคอยคำใจจากใครกัน
ไม่คงมั่นเหมือนเมื่ออยู่ไม่รู้ทิศ
จึงเห็นความแตกต่างวางเราไว้
ซุกซ่อนความอ่อนไหวไม่มีสิทธิ์
หลงละเมอเพ้อพล่ามในความคิด
เมื่อรู้ผิด,รู้รส,บทน้ำตา
เสียงจากความเงียบงันเฝ้าฝันถึง
ยังรำพึงผ่านสายลมโลมยอดหญ้า
มองช่องว่างห่างกันวันอำลา
เหมือนท้องฟ้าซึ่งไกลมากจากผืนดิน
ธรรมดา
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ |
(https://i.ibb.co/xCPLvv1/2201761.png) (https://imgbb.com/)
หัวข้อ: Re: ๐ เสียงจากความเงียบ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 07, กันยายน, 2561, 10:31:40 PM
เสียงเงียบงันวันเหงาที่เข้าสุม
นั้นคือกลุ่มควันดำรุกลามถิ่น
ยังดวงขวัญหวั่นผวาน้ำตาริน
ความคิดบินโบยไปไร้ทิศทาง
ทุกความคิดพิษแรงแอบแฝงฝาก
จำนวนมากมายแทรกไม่แตกต่าง
ทุกสิ่งพร้อมล้อมรอบจิตบอบบาง
ความอ้างว้างเข้าเวียนเปลี่ยนวันคืน
แล้วเวลาก็ล่วงพ้นช่วงนั้น
เสียงเงียบงันสยบพบราบรื่น
มีสิ่งใดไหนหรือคือยั่งยืน
แว่วเสียงคลื่นคลื้นเคลงบรรเลงรอ
(http://upic.me/i/oj/miss-bone-13.gif) (http://upic.me/show/15681644)
กอหญ้า กอยุ่ง
|
หัวข้อ: Re: ๐ เสียงจากความเงียบ ๐
เริ่มหัวข้อโดย: Thammada ที่ 08, กันยายน, 2561, 11:13:32 AM
๐ รักทั้งน้ำตา ๐
..
นั่นหรือรักหักเหด้วยเล่ห์โลก
จึงรู้โศกรู้เศร้าโอ้เราหนอ
หลงฟ้ากว้างกว่ากว้างคว้างคอย,รอ
เหมือนนกท้อทางฟ้าชะตาตน
..
ต่อเมื่อโลกโศกเศร้าเหงาอ้างว้าง
อยู่ในทางเปลี่ยวเปล่าคราวสับสน
กลืนน้ำตาฝ่าฝืนยืนสู้ทน
ฟ้าก็หม่นมืดทั่วถึงหัวใจ
รักหรือ,คือฝันหนึ่งซึ่งมนุษย์
มิอาจหยุดยื้อหมายคล้ายสงสัย
ทั้งสุขเศร้าซื่อนักเมื่อรักใคร
ก็กอดไว้หวังวันอันชื่นตา
โลกใบหนึ่งในมือที่ถืออยู่
รักจึงรู้ลดล้นบนคุณค่า
ต่อเมื่อเหลือคำถามในน้ำตา
ความห่วงหาริบหรี่ไม่มีกัน
ไม่เหลือรอยคอยอยู่ในรู้สึก
หลายสำนึกไม่งามตามความฝัน
ถึงทางแยกแหลกลับไปกับวัน
จึ่งมืดนั้นหนักในหัวใจคน
ดั่งเดินทางกลาง‘เลลมเห่หวน
เคียงขบวนบ่าคลื่นในคืนหม่น
พายุเย้ยผืนน้ำก็ลามลน
อาจร่วงหล่นหรือฟื้นขึ้นยืนเย็น
หยั่งทิศทางห่างเหินก็เกินกล่าว
เหมือนเร่งร้าวรองยืนความขื่นเข็ญ
ชะตาหนอรอฟื้นดั่งคืนเพ็ญ
กลับได้เห็นหัวใจใกล้ดับลง
ธรรมดา |
(https://i.ibb.co/xCPLvv1/2201761.png) (https://imgbb.com/)
|