บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอนธรรมะ-สุภาษิต-ปรัชญา-คำคม => ข้อความที่เริ่มโดย: ตุลาเทพ ที่ 02, กุมภาพันธ์, 2563, 08:48:30 PM



หัวข้อ: ปลงเถิดนะ มนุษย์เอ๋ย
เริ่มหัวข้อโดย: ตุลาเทพ ที่ 02, กุมภาพันธ์, 2563, 08:48:30 PM
แม้นม้วยมิดจิตแตกแหลกเป็นเถ้า
ถูกแผดเผามอดไหม้ใครจะสน
แม้จักทุกข์ยากไร้ให้อับจน
ต้องดิ้นรนทนไปในโลกา

สรรพสิ่งมีกรรมนำมาเกิด
ก่อกำเนิดเนื้อหนังแลมังสา
สามสิบปีรอเฝ้าเข้าวิวาห์
เที่ยวเฮฮาดูโก้โชว์อวดรวย

คราแก่เฒ่าไม่ปลงก็คงแย่
ผูกดวงแดยึดติดคิดซื้อหวย
ยิ่งจักคอยสรรสร้างทางความซวย
หลงสิ่งสวยสิ่งงามยามสูงวัย

โอ้ชีวิต ! เมื่อดูหดหู่นัก
เห็นประจักษ์ลักสังเกตเหตุไฉน
เคยดูดีที่สังขารกาลเปลี่ยนไป
ทำอย่างไรไม่คืนอย่าฝืนทำ

อนาถหนอขอเอ่ยเผยสักนิด
แต่หากคิดมองมาช่างน่าขำ
วัฏจักรเวียนหมุนคุณควรจำ
คนเหยียบย่ำดานดินสิ้นกายา

                 ตุลาเทพ

ขอบคุณภาพจาก Google