|
หัวข้อ: ๐ ปลายทาง...อันว่างเปล่า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04, มิถุนายน, 2556, 05:42:35 AM ทอดตาจ้องมองดูหมู่บ้านกว้าง สุดเส้นทางรถแล่นแสนสับสน ร้านค้าขายจ่ายจับนับผู้คน เริ่มเช้าจนถึงค่ำย่ำเลยวัน มีเสาธงตรงเด่นเป็นสง่า เรียนวิชาสนุกแสนสุขสันต์ ดังพ่อลูกผูกมิตรจิตสัมพันธ์ สถาบันเรียนรู้ครูนักเรียน วัดงามแก้วแวววาวราวกับสรวง ชนทั้งปวงจิตพร้อมน้อมนบเศียร เช้าตักบาตรหยาดน้ำค่ำจุดเทียน วนขวาเวียนวิหารกรานบูชา มะม่วงต่ำลำไยปลูกในสวน วัวไถพรวนนกบินไก่กินหญ้า ก้มเงยก้มลมเพยเอ๋ยชาวนา แสงแดดจ้าบวงบนขอฝนลง เมื่อสังคมชมชอบพินอบพัฒน์ ทุนวิบัติคุกคามตามประสงค์ ละบวรจรจากดากดอนดง ลืมเผ่าพงศ์สู่ฐานวิมานเทียม ยกมือป้องมองดูหูตาพร่า ทั่วบ้านนาอัดแอเคยแปรเปี่ยม กลับอ้างว้างร้างไกลไร้ขวัญเรียม เหลือยายเนียมเฝ้าเถียงเพียงเดียวดาย รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ๐ ปลายทาง...อันว่างเปล่า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 04, มิถุนายน, 2556, 08:36:25 AM แหะๆ ค่อยยังชั่วหน่อย Eน้องบ่ดั้ยจื่อ ยายเนียม เลยบ่ต้องไป๋เฝ้าเถียง แล้ว "เถียง" คืออิหยั๋งกั๋นเหรอ ปี้รพีเจ้า :a003: หัวข้อ: Re: ๐ ปลายทาง...อันว่างเปล่า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 04, มิถุนายน, 2556, 09:32:25 PM แหะๆ ค่อยยังชั่วหน่อย Eน้องบ่ดั้ยจื่อ ยายเนียม เลยบ่ต้องไป๋เฝ้าเถียง แล้ว "เถียง" คืออิหยั๋งกั๋นเหรอ ปี้รพีเจ้า :a003: มาจากคำว่า เถียงนา หมายถึง ห้างนา ตูบนา เปิงบ่าใจ้ลูกยายเนียม บ่าฮู้จั๊ก...ตูบนา อี้หวะ :001: หัวข้อ: Re: ๐ ปลายทาง...อันว่างเปล่า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: สาวเครือฟ้า ที่ 05, มิถุนายน, 2556, 08:46:01 AM :a016: ยินดีหลายเจ้าปี้รพี เถียงคือ ห้างโต้ง นี่เอง Eน้องบ่ขอไปเฝ้านะเจ้า Eแม่เกยเล่าฮื้อฟังว่า..ผีเยอะ :037: หัวข้อ: Re: ๐ ปลายทาง...อันว่างเปล่า ๐ เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 05, มิถุนายน, 2556, 03:06:54 PM :037: ลูกยายเนียม เจียมตน ขอบ่นต่อ เงินมิพอ ท้อหนัก รักจางหาย มุ่งมาเมือง เฟื่องฟู มิดูดาย หวังผ่อนคลาย ขายแรง เพื่อแบ่งเบา ใช่มีสุข ทุกข์ยาก ลำบากเหลือ หยดหยาดเหงื่อ เพื่อแม่ ชแรเฒ่า เศษสตางค์ จ้าง,นับ รับบรรเทา กลับบ้านเรา คราวใด พอใช้กิน ฝันสลาย มิใช่โจร แต่โดนจับ เขาสั่งปรับ ข้อหา มาข้ามถิ่น เงินทุกบาท คาดหวัง มาพังสิ้น ด่าวแดดิ้น จับมะม่า เข้ามาไทย :037: :059: ต้นหญ้า |