|
หัวข้อ: สายฝนกับอารมณ์ เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 22, กรกฎาคม, 2565, 08:59:55 AM สายฝนกับอารมณ์ มองสายฝนวนหวิวปลิวละล่อง หวีดเสียงก้องกับลมผสมผสาน น้ำจากฟ้าโปรยปรายเป็นสายธาร ชะลอม่านเรียงริ้วผิวแผ่วครวญ สีทึมเทาเนาทาบระนาบโพ้น ส่ายโยกโยนเนิ่นนานปานกำสรวล สุดสายเนตรสังเกตเห็นเป็นขบวน ผกผันผวนไหลหลั่งยังแผ่นดิน ละอองหนาวขาวนวลเหมือนยวนยั่ว รายรอบตัวเหน็บหนาวเฝ้าถวิล เกิดความเหงาย่างกรายภายในจินต์ เข้าเกาะกินเกินปรามห้ามอารมณ์ ฝันละไมใจเตลิดบรรเจิดจ้า ว่าสบตาใครเขาเราสุขสม หลับอยู่กับภวังค์ดังเมืองพรหม สิ้นทุกข์ถมปัญหาสารพัน มาลัยทิพย์กลิ่นกรุ่นละมุนหอม ค่อยโน้มน้อมทีละภาพอาบความฝัน จำเรียงรื่นชื่นคำเพ้อรำพัน โอษฐ์จำนรรจ์เทพธิดาเจ้าพาที มองสายฝนวนหวิวปลิวเวหน เคยมืดมนกลับกลายระบายสี ฤดูผ่านกาลหม่นชลธี หทัยนี้ของเราเขาเคียงครอง 22/7/65 |