หัวข้อ: พุทธศาสนสุภาษิต:บาปวรรค และ ปุญญวรรค ~ กลอนกลบทอินทาธิกร เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 07, กันยายน, 2566, 10:39:23 AM (https://i.ibb.co/4m16Vwk/Screenshot-20230902-184212-Google.jpg) (https://ibb.co/2nZDk0J) พุทธศาสนสุภาษิต: ปาปวรรค และ ปุญญวรรค ☆ทำบาปฤทัยโศกในโลกนี้ โลกหน้าก็ ก่อชี้ โศกทั้งสอง เพราะพบประสบ ทุกข์เร่าร้อนครอง เหมือนดังถูก จำจอง ต้องตกตม ☆เปรียบภาชนะใหญ่ อันว่างเปล่า บาปทีละ น้อยเคล้า ล้นสะสม ตะผู้มิ ก่อบาป ไม่ทรุดซม จากบาปแน่ แต่รื่นรมย์ พ้นภัยพาล ☆พึงงดริ ความชั่ว มั่วบาปเสีย เหมือนพิษจะ ปล่อยเปลี้ย มาแผ้วผลาญ ละบาปกระทำดี จึ่งพบพาน สุขสดชื่น สำราญ เริงกายา ☆ผู้ใดสะสมบุญ คุณอาจิณ ได้สุขผลิน น่าปรารถนา ผิโจรจะ ลักบุญ ของใครมา ไม่ได้แน่ ตัองหา ด้วยตนเอง ☆เราควรตริ ตรองบุญ เป็นเนืองนิตย์ จะปีติ ท้นจิต นอนสุขเขลง มิควรติ บุญน้อย อย่ากลัวเกรง ถ้าได้เร่ง สะสม เต็มเปี่ยมครัน ☆ถึงครามฤต บุญนำสุขมา จิตวิญญะ พาสู่ ภพสวรรค์ กุศลบุญ จึงก่อเกิดพลัน เป็นที่พึ่ง สำคัญ ภพหน้าคอย ☆บุญดุจะ เป็นสิ่ง น่ายินดี ตายแล้วก็ เปรมปรีดิ์ ไม่เสื่อมถอย รตีประจักษ์ ทั้งสองโลกพลอย สบสุขเพริศ พราวพร้อย รื่นเริงใจ ☆ผู้คนจะ มีเพื่อน คู่ใจกาย เมื่อชีวะ มลาย สิ้นกษัย สุปุญญะ ทั้งปวง อันละไม จะเป็นมิตร ในโลก หน้านิรันดร์ฯ แสงประภัสสร ปาปวรรค=บาปวรรค ปุญญวรรค=บุญวรรค ปุญญะ=ปุญญ,บุญ (ขอบคุณเจ้าของภาพจากอินเทอร์เน๊ต) |