หัวข้อ: พุทธศาสนสุภาษิต: วิริยวรรค(หมวดความเพียร ~ กลอนกลบท มยุราฟ้อนหาง) เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 14, ตุลาคม, 2566, 09:30:48 AM (http://)
(https://i.ibb.co/hBhL56q/Screenshot-20231008-113556-Google.jpg) (https://ibb.co/K2RbZP1) พุทธศาสนสุภาษิต : วิริยวรรค (หมวดความเพียร) กลอนกลบท มยุราฟ้อนหาง ☆เพียรเพียร คือขยัน บากบั่นบั่น ไม่ไม่ท้อ ทำมั่น กล้าหาญหาญ ไม่ไม่ทอด ทิ้งงาน รักกานต์กานต์ เร่งเร่งแก้ ไขงาน มิเพลียเพลีย ☆ผลัดผลัดวัน พรุ่งนี้ ว่าเหมาะเหมาะ นับนับเสื่อม มากเพราะ ผลเสียเสีย เลยเลยมะรืนยิ่ง ไม่เยียเยีย ผลผลหาย ก็เปลี้ย แน่นอนนอน ☆หมั่นหมั่นทำ งานเหมาะ ต้องรี่รี่ ย่อมย่อมทวีทรัพย์ ล้วนหลายหลาย ไม่ไม่ประมาทงาน ทุกรายราย คงคงทรัพย์ มิกลาย ยิ่งนานนาน ☆ผู้ผู้คร้าน เพียรน้อย ร้อยปีปี คุณคุณค่า ชีวิต ร้าวฉานฉาน คนคนเพียร มั่นคง ชีพพานพาน เพียงเพียงหนึ่ง วันนาน ยะยงยง ☆มีมีปัญญาแล้ว ทุนนิดนิด เพียรเพียรสร้าง ก็ชิด ประสงค์สงค์ ผู้ผู้เพียร ละทุกข์ สุขทรงทรง สดสดชื่น ธำรง ทุกคราครา ☆พระฯพระฯ พร่ำสอน คนเกียจเกียจ ต้องต้องพบ ภัยเบียด เครียดหนาหนา พึงพึงพิศ เพียรมั่น ป้องพาพา ภัยภัยห่อน มาหา หลีกไกลไกล ☆พร้อมพร้อมเปรื่อง ปัญญา ศีลคงคง ใจใจเพ่ง เพียรตรง บุญใสใส ข้ามข้ามง่าย ห้วงน้ำ กว้างไวไว เพราะเพราะกาย หทัย พฤติงามงามฯ|ะ แสงประภัสสร เยีย=งามยิ่ง,งามเพริศพริ้ง พระฯ=พระพุทธเจ้า ห้วงน้ำ=หมายถึง โอฆะ คือ กิเลสอันเป็นดุจกระแสน้ำหลากท่วมทับจิตใจ ของหมู่สัตว์ มี ๔ อย่างคือ กาม,ภพ,ทิฐิ,อวิชชา (ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต) |