หัวข้อ: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 26, พฤษภาคม, 2567, 10:00:44 AM (https://i.ibb.co/GVdx2g0/Screenshot-20240515-161225-Chrome.jpg) (https://imgbb.com/)
ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม กาพย์มหานันททายี ๑...ผู้พูดเรื่องความดี....................อาจเว้น ทำดีและเร้นลวง.............................อวดโม้ ตนดีไม่เฟ้นจริง...............................อย่างนั้น คุยโวหรือโอ้อวด.............................ขัดพฤฒิพระธรรม ๒...ผู้ล้ำดีย้ำชอบ...........................จริงนั้น ไม่คุยโอ่งั้นเลย.................................อ่อนน้อม กระทำยิ่งครั้นพลัน...........................ถ่อมตัว ทำต่อรู้พร้อมลึก...............................ไม่อยากครอบครอง ๓...ตรองให้มากกว่าคิด.................ยึดถือ คำชม,ด่าครือรู้..................................คล้ายคลึง ยอและเหยียดอือรู้............................เหมือนกัน รู้เช่นนี้จึงยุด......................................ไม่อวดอะไร ๔...จิตไซร้รู้ไม่อวด..........................เลิกโว รู้จริงพูดโขเพิก...................................นิ่งอยู่ ของจริงนั้นโชว์ออก............................คล้ายใบ้ ธรรม์แท้ก็พรูค่า..................................มีคุณเที่ยงยง ๕...คุยโวจงเลิกเสีย..........................ค่าด้อย ไม่ต้องครบร้อยเสริญ..........................รางวัล ทำดีก็ช้อยค่า......................................ตัวเอง ทองแท้ประกันคุณ..............................ไม่เอาคำชม ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๐ หน้า ๒๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ หัวข้อ: Re: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 27, พฤษภาคม, 2567, 02:33:28 PM ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๑.จงอุ้มชูช่วยเหลือกัน
กาพย์นันททายี ๑...เกิดมาในจัก์รวาล.......................ไพศาล คนเป็นเศษดานแค่..............................เล็กจ้อย เมื่อเกิดต้องวานคน.............................อุ้มชู โตมาได้ช้อยเพราะ.............................ผู้อื่น ๒...ถือตัวดื่นเย่อหยิ่ง........................ทำไม บัณฑิตตริไว้ด้วย................................ปัญญา โลกคงอยู่ได้ดี.....................................พึ่งพา คิดโลกแจ้งพาตน................................อ่อนน้อม ๓...ถ่อมตนค้อมโลกพร้อม...............กตัญญู แจงโลกด้วยรู้คุณ...............................เมตตา ไม่ถือตนผู้ยิ่ง.......................................ใหญ่นา ถือดีเว้นพาตน......................................ก้าวร้าว ๔...อยู่โลกยาวจงคิด........................แทนคุณ ช่วยเหลือเจือจุนแก่..............................ผู้ด้อย โลกมั่นต้องดุนพา.................................อาศัย เมตตายิ่งช้อยชด.................................เว้นเบียน ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๑ หน้า ๒๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ หัวข้อ: Re: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 28, พฤษภาคม, 2567, 07:59:13 AM ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๒.เตรียมใจอย่าประมาท ในการดำรงชีวิต กาพย์มหาสินธุมาลี ๑...แม้งานจะราบรื่น.......................ก้าวหน้า ควรจัดทางถอยมา............................ปกป้อง บินสูงเตรียมร่อนหา...........................ปราศภัย แข่งขึ้นที่สูงจ้อง.................................จับจองบันได ๒...เมื่อเริ่มต้นเกิดผล.......................สัมฤทธิ์ ควรเตรียมการจบปิด..........................สดใส แม้อยู่ท่ามกลางชิด.............................ผู้รัก ต้องเตรียมจิตเอาไว้............................อยู่แค่ตนเอง ๓...ผู้ฉลาดทำใด.............................ผจญ เปิดทางถอยของตน............................เก่งเผง ช่วงเจริญเกิดผล.................................ลุล่วง ฝึกแก้ไขเตรียมเพรง............................ถึงคราเสื่อมถอย ๔...ชีพมิพ้นแก่หรือ..........................เจ็บตาย สร้างบุญรักษ์ศีลกราย.........................แช่มช้อย ศึกษาพฤติธรรมปลาย.........................แน่นแฟ้น ถึงคราสังขารคล้อย.............................กุศลติดตัว ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๒ หน้า ๒๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ หัวข้อ: Re: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 29, พฤษภาคม, 2567, 10:16:16 AM ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๓.อย่าหลงมัวเมาในสมบัติ
กาพย์สินธุมาลี ๑...ยิ่งใหญ่ย่อมล้มดัง....................แน่นอน สูงมากตกเจ็บรอน............................เพลี่ยงพล้ำ ค่ามากระวังวอน...............................เฝ้าเข้ม สมบัติมากยิ่งซ้ำ...............................เสี่ยงภัย ๒...ในโลกสมบัตินำ.......................ปัญหา ปัญญาเห็นโทษดา............................สมบัติ มิหลงลืมตัวพา..................................เพลิดเพลิน สมบัติไม่เที่ยงชัด..............................ในโลก ๓...โภคทรัพย์ใช้ได้แต่...................ชีพอยู่ ยังไม่ตายก็จากกรู.............................ไปก่อน บางทีถูกลากถู...................................หมดเกลี้ยง บัณฑิตมิหลงซ่อน..............................ทรัพย์สิน ๔...เงินทั้งสิ้นใช้สร้าง......................บารมี ทำความดีทวี......................................เต็มรอบ เพื่อปัจจัยพลี....................................."โลกุตฯ บัณฑิตใช้ไม่ครอบ.............................ถือครอง ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๓ หน้า ๒๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ โลกุตฯ=โลกุตตรธรรม คือธรรมที่พ้นวิสัยของโลก มี ๙ อย่าง คือ มรรค ๔(ได้แก่โสดาปัตติมรรค,สกิทาคามีมรรค,อนาคามีมรรค,อรหัตมรรค) ผล ๔ (ได้แก่ โสดาปัตติผล,สกิทาคามีผล,อนาคามีผล,อรหัตผล) และ นิพพาน ๑ หัวข้อ: Re: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 31, พฤษภาคม, 2567, 09:24:42 AM ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๔.ขอให้ได้เข้าถึงธรรม ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กาพย์ทัณฑิกา ๑.พันธุ์ไม้แม้ใหญ่...แต่เอาปลูกใน...กระถางจะจ้อน ช้างแม้แรงขาม...ถูกล่ามโซ่นอน...หมดโอกาสวอน...แสดงกำลัง ๒.จินตกวี...ชีวิตควรมี...อิสระหวัง ไม่ถูกผูกมัด...สกัดพลัง...ใช้ปัญญายัง....คิดนึกกว้างไกล ๓.มีปัญญากล้า...วิเคราะห์ปัญหา...หละหลายยิ่งใหญ่ ใจไม่เอนเอียง...เลิกเลี่ยง"อยากได้"...กิเลสหมองใด...ของชาวโลกา ๔.ดำรงเที่ยงตรง..มิโน้มเอียงหลง...ความคิดใครพา ธรรมของพุทธ์เจ้า...ช่างเพราล้ำค่า...ทรงตรัสรู้จ้า...ความจริงเที่ยงธรรม ๕.พระธรรมมิเบี่ยง...ความจริงอันเที่ยง...ประจักษ์พฤตินำ ปฏิบัติดิ่ง...ลุจริงได้ย้ำ...ถ้าพากเพียรทำ...ส่งผลแน่นอน ๖.ข้าขอกราบกราน..."พระสัมมาฯ"ขาน...ขอถึงคำสอน พระองค์ตรัสรู้...เชิดชูนุสรณ์...อัศ์จรรย์กระฉ่อน...พระรัตน์ตรัย ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๔ หน้า ๒๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ กิเลส=สภาพที่เป็นต้นเหตุให้จิตเศร้าหมอง เป็นสภาพขัดขวางต่อความเจริญทางจิต และเป็นสภาพที่ทำให้จิตขาดความเป็นปกติ(ตามธรรมชาติจิตดั้งเดิมมีความบริสุทธิ์เป็นปกติ แต่ต่อมาถูกกิเลสทำให้เศร้าหมอง ไม่บริสุทธิ์) กิเลสมี ๓ ประเภท ๑)โลภะ ความทะยานอยาก ๒) โทสะ ความคับแค้น ๓) โมหะ ความลุ่มหลง หัวข้อ: Re: ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๒๐.ทำดีไม่หวังคำชม ~กาพย์มหานันททายี เริ่มหัวข้อโดย: แสงประภัสสร ที่ 01, มิถุนายน, 2567, 11:12:55 AM ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๒๕. คำพูดถ่อมตน และ คำพูดขอโทษ
กาพย์พรหมคีติ ๑.แม้สร้างผลงานใหญ่................จงกล่าวไขน้อมถ่อมตน. คุยอวดลดค่ายล............................ผลงานจักด้อยค่าลง คุยยิ่งทิ้งความดี.............................ความชอบมีพลอยหายคง ชนมองข้ามดีปลง...........................คิดว่าไม่ใช่ดีจริง ๒.คนพลาดทำผิดร้าย..................แต่กล้ากรายแจงโทษอิง ยอมกล่าว"ขอโทษ"ติง.....................ชนจะพากันอภัย "ขอโทษ"คำศักดิ์สิทธิ์......................ผู้ทำผิดพึ่งพาได้ ถ้ายิ่งเลี่ยงผิดไกล...........................ชนกลับแฉความชั่วเรา ๓.ยอมรับเราผิดไป........................ขอโทษไม่ทำอย่างเก่า "ขอโทษ"คำคลายเบา......................หยุดอารมณ์ชนได้ดี "อ่อนน้อม"พาคนชม.........................ความนิยมมากทวี "อ่อนน้อม,ขอโทษ"มี.........................คุณค่ามากกว่าทองคำ ฯ|ะ แสงประภัสสร ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๒๕ หน้า ๒๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ |