|
หัวข้อ: หนึ่งภาพกับล้านความรู้สึก เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 25, กรกฎาคม, 2567, 10:08:52 PM (https://i.ibb.co/9YBYhN8/Screenshot-2024-07-25-220441.png) (https://ibb.co/VBbBxtj) หนึ่งภาพกับล้านความรู้สึก “เตี่ยบอกว่า เตี่ยกินข้าวเปล่า ตอนที่เตี่ยมีชีวิตอยู่ ☃️ย่อมอร่อยกว่ากินเนื้อมังกร ตอนที่เตี่ย ตายแล้ว !?“ #ท่านว่าจริงไหม ⏰บ่ายวันหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อน อาหมวย นอนเอกเขนก ดูทีวี เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หน้าจอบอกว่าเตี่ยโทรมา อาหมวย กดรับสาย " หวัดดีค่ะ เตี่ย " " อาหมวย ลื้อดูทีวีอยู่หรือเปล่า " " ดูค่ะ เตี่ย " " ลื้อ ดูช่องไหน " " ช่องเดียวกับเตี่ยแหละ ฮ่าๆๆ " อาหมวย กับ เตี่ย ชอบดูรายการพากิน พาเที่ยว หรือไม่ก็ รายการสอนทำอาหาร ถ้าอยู่ด้วยกัน ก็นั่งดูไป ชวนกันไป ว่า " ร้านนี้เมื่อไหร่ดี " " น่ากินเนอะ " เตี่ยพูดปนเสียงหัวเราะ ที่อาหมวยดักทางถูก " พรุ่งนี้เลยนะ เตี่ย สิบโมง อั๊วไปรับ " " ตกลง ตกลง " "แต่งตัวหล่อๆนะ เตี่ย " " แก่แล้ว หล่อน้อยลง " " เตี่ยหล่อเสมอ สำหรับอั๊ว" " เอาเถอะ เจอกันพรุ่งนี้ " วางสายลง เตี่ยคงนั่งอมยิ้ม อาหมวยคิด วันรุ่งขึ้น อาหมวยไปรับเตี่ย เตี่ยแต่งตัวรออยู่แล้ว หล่อเหมือนเดิม กางเกงสแล็ค เสื้อเชิ้ต ชายเสื้อใส่ในกางเกง " มาแล้วเตี่ย " เตี่ยพนักหน้า ค่อยๆนั่งลงบนเก้าอี้พับตัวเล็กๆ เพื่อใส่ถุงเท้า อาหมวยนั่งลง ใส่ถุงเท้าให้เตี่ย เหมือนที่เคยทำให้ พอเงยหน้ามา ก็จะเห็นเตี่ยยิ้ม มีความสุข เตี่ย เปิดตู้รองเท้า หยิบรองเท้าคู่เก่งออกมาสวม " ไม้เท้าหล่ะ เตี่ย " " ไม่ต้องหรอกม้าง แค่ไปกินข้าว" " เอาไปเถอะน่า เผื่อเค้ามีงานน่าสนใจ จะได้เดินดูไงเตี่ย " " โอเค โอเค " เริ่มออกเดินทาง เตี่ยนั่งยิ้ม กับถนนหนทาง กับรถคันข้างๆ แจกยิ้มไปทั่วนั่นเพราะ เตี่ย มีความสุข อาหมวยมองเตี่ย ก็มีความสุข " โลกเปลี่ยนไปมากนะ อาหมวย" เตี่ยพูด ทั้งๆที่ตายังมองออกนอกรถ " ใช่ เตี่ย " " เมื่อก่อน เตี่ยพาลื้อนั่งรถไปเที่ยว ไปกินของอร่อย ตอนนี้ ลื้อพาเตี่ยนั่งรถเที่ยว พาเตี่ยไปกินของอร่อย " " แล้ว ดีไหม เตี่ย " " ดีซิ การดูแลบุพการีให้มีความสุข ตามสมควร ตามกำลังตน ถือเป็นการสร้างกุศลให้ตัวเองนะ ลื้อทำ ลื้อก็ได้เอง คนไม่ทำ ก็ไม่ได้รับ ไม่เชื่อ ลื้อก็คอยดูไป " เตี่ยหันมามองหน้า " ลื้อ ส่องกระจกดูซิ หน้าลื้อ อิ่มสุข" อาหมวย ชะโงกหน้าส่องกระจก หน้ามีความสุขจริงๆด้วย " เตี่ย หน้าอั๊วอิ่ม เพราะอั๊วอ้วน " ฮ่า ๆๆๆ เราหัวเราะออกมาพร้อมกัน รถมาจอดที่หน้าร้าน อาหมวยพาเตี่ยลง เตี่ยหยุดแหงนหน้ามอง หน้าร้าน " ร้านใหญ่โต " บริกรเปิดประตูต้อนรับ อาหมวยเลือกโต๊ะกลม แบบหมุนได้ เป็นความชอบส่วนตัว เลื่อนเก้าอี้ ให้เตี่ยแล้ว เตี่ยนั่งลง มองไปรอบๆร้าน เสร็จแล้วรับเมนูมาเปิดดู " เตี่ย เจียะเบียร ไหม " " ดี ดี อาแหมะลื้อไม่มาด้วย ไม่ต้องฟังบ่น " เตี่ยชอบจิบเบียร พอๆกับที่อาแหมะชอบบ่น อาหมวยไม่เข้าใจว่า ทำไมอาแหมะ ต้องบ่น เพราะเตี่ยก็แค่จิบๆ มากสุดก็ขวดเดียว สังคมสังสรรค์ เตี่ยก็ไม่เคยออกไป อยู่แต่บ้าน นิดๆหน่อยๆ ไม่เห็นต้องบ่น อาหมวยหันไปสั่งเบียรให้เตี่ย " อาหมวย ราคาแพงทุกอย่างเลยนะ " เตี่ย ยื่นหน้ามากระซิบ " เตี่ย เตี่ยดู เฉพาะรูปอาหารที่อยากกิน แล้วสั่ง ราคา เตี่ยไม่ต้องไปดูมัน " เตี่ยปิดเมนู เงยหน้าถามบริกรว่า " ที่นี่ มีอาหารแนะนำ อะไรบ้างครับ" บริกร แจ้งว่า เป็ดย่าง หมูแดง หมูกรอบ อาหมวยรู้ว่าของชอบเตี่ย และเตี่ยมาที่นี่ก็เพราะไอ้สามอย่างนี้ เพราะรายการทีวี เมื่อวาน การันตีว่า อร่อย " เอาแบบรวมกันมาที่นึงค่ะ " อาหมวยชิงสั่งก่อนเลย " เตี่ย สั่งที่เตี่ยอยากกินเลย " พร้อมกับเปิดเมนูวางบนมือเตี่ย " เตี่ย อยากกินอะไร สั่ง ไม่ต้องกังวล อั๊วพามา อั๊วจะดีใจ ถ้าเตี่ยกินได้เยอะๆ สั่งหลายๆอย่างก็ได้ ถ้าเหลือ อั๊วห่อกลับบ้าน " เตี่ย มองหน้า เหมือนยังลังเล อาหมวยต้องรีบขยี้ซ้ำ " อั๊วบอกก่อนนะเตี่ย เชงเม้ง ไม่มีนะ เตี่ยตาย อั๊วเผา แล้วลอยอังคารนะ เพราะฉะนั้น ตอนนี้ยังอยู่ อยากกินอะไร เตี่ยต้องได้กิน " ได้ผล เตี่ยเปิดเมนู สั่งอีกสี่ห้าอย่าง " ลื้อ ดุเหมือนใคร " " เหมือน เมียเตี่ยไง " ฮ่าๆๆๆ การนินทา อาแหมะ คือความสุขของพ่อลูก อีกอย่างหนึ่ง ระหว่างรออาหารมาเสริฟ เตี่ยจิบเบียร ทีละน้อย ทำเสียง ชื่นใจ อารมณ์คงเหมือนเด็ก แอบพ่อแม่ออกมากินเบียรกับเพื่อน เตี่ยจิบแบบกลัวจะหมด " เตี่ย จิบไปเถอะ วันนี้อั๊วให้ สองขวดเลย " " ฮ่อ ฮ่อ ฮ่อ " เตี่ยยิ้มกว้าง จนตาหยี " แต่ กลับบ้าน ตัวใคร ตัวมันนะเตี่ย " " เตี่ย ไม่สนใจหรอก อาแหมะลื้อ บ่นจนเตี่ยเลิกฟังแล้ว คิดแค่ว่า คลื่นเสียงเคลื่อนที่ผ่านมา แล้วก็ผ่านไป จะเอาหูไปดักไว้ทำไม ถ้าฟังแล้วร้อนหู " เตี่ย ช่างคิด และแทบจะทุกความคิด ล้วนทำให้ชีวิตเตี่ย เป็นสุข โดยไม่เดือดร้อนคนอื่น อาหารทยอยมาเสริฟ เตี่ยนั่งมองอาหาร พึมพำเบาๆว่า " น่ากินจริงๆ " อาหมวย ใช้ตะเกียบคีบเป็ดย่างให้เตี่ย และตักอาหารทุกอย่าง ให้เตี่ยก่อน อย่างละนิด อย่างละหน่อย ถือเป็นการให้เกียรติ เป็นประเพณีที่เตี่ยสอน เอาไว้ ด้วยการกระทำ เตี่ยบอกว่า การอ่อนน้อม ถ่อมตน เป็นคุณสมบัติของผู้อ่อนวัยกว่า เช่นเดียวกันกับ ที่ผู้ใหญ่ ต้องมีความเมตตา เตี่ย กินไป ก็ชื่นชมรสชาติไป " เป็ดย่างดีมาก เนื้อนุ่ม หนังกรอบ หมูแดงก็หมักจนเข้าเนื้อ ย่างสุกกำลังดี หมูกรอบ กรอบมาก ไม่อมน้ำมันเลย น้ำราดคงเคี่ยวนาน และ ผสมหลายอย่าง หอมเชียวกระเพาะปลาน้ำแดงนี่ก็ดี น้ำซุปหอมกลมกล่อม ฟองเต้าหู้ทอดนี่ กุ้งมาเป็นตัวๆ สดๆ รสชาติหวาน ข้าวผัดหนำเลี๊ยบ ก็หอมกลิ่นกะทะ ตัวข้าวร่วนสวยไม่แข็งเหมาะกับการทำข้าวผัด " อาหมวยนั่งฟังจนเพลิน เตี่ยนี่น่าจะไปเป็น พิธีกรรายการอาหาร แข่งกับหม่อมถนัดศรี ขวัญใจเตี่ย " อร่อย ทุกอย่างจริงๆ ไม่เสียแรงนั่งรถมาไกล " " ไว้อั๊ว พามาอีกนะ เตี่ยจะเอาขนมหวานด้วยไหม หรือจะสั่งติ่มซำกลับไปกินที่บ้านด้วย " อาหมวย ยื่นเมนูให้ เตี่ยนั่งดูสักพัก ก็ทำตาโต ชี้ให้อาหมวยดู ในเมนู เค้าเขียนว่า มาไลโกว 95 บาท " คุณครับ มาไลโกว นี่ ที่หนึ่งมีกี่ชิ้นครับ " เตี่ยถามบริกร คำตอบคือ ตามรูป สองชิ้นเล็กๆ เตี่ย เลยแหย่เล่น " แป้งข้าวเจ้าเค้า คงได้จากข้าวสารบนสวรรค์ " ฮ่าๆๆๆๆ อาหมวย หัวเราะลั่น จนคนหันมอง " เอาน่า เตี่ย ทำกินเองไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวนี้ หาซื้อกินยังยาก " " น้องค่ะ เอามาที่นึงค่ะ " อาหมวยหันไปสั่ง " เอาใส่กล่อง นะครับ " เตี่ยสั่ง บริกร แล้วเลือกติ่มซำ อีกสามสี่อย่าง สั่งใส่กล่อง " เอาไปฝาก อาแหมะลื้อ " เตี่ย ไม่เคยลืมที่จะนึกถึงหญิงอันเป็นที่รัก อาแหมะ ไม่ชอบออกนอกบ้าน อ้างว่า ขี้เกียจแต่งตัว แต่มีเสื้อผ้าสามสี่ตู้ ไม่รู้มีไว้ทำไม เตี่ย นั่งเอนพิงพนัก เอามือลูบพุง " อิ่มมาก อร่อย เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ " " เตี่ย เคยไปสวรรค์มาแล้วเหรอ" " การที่มีลูก พามากินของดีดี อร่อย อร่อย สำหรับเตี่ย มันคือ สวรรค์ มันมากกว่าความสุข เพราะลูกมีอยู่ มีกิน มีชีวิตที่ดี พอที่จะเอื้อเฟื้อ ดูแลพ่อแม่ ดูแลผู้อื่น ต้องถือว่า คือ สวรรค์ " อาหมวยนั่งยิ้ม สุขใจที่สุด " เตี่ยขอบใจลื้อมากนะ ขอให้ลื้อเจริญๆ นะ " เตี่ยให้พรแบบนี้ทุกครั้ง ที่อาหมวยทำอะไรต่ออะไรเพื่อเตี่ย คำอวยพรของเตี่ย เป็นส่วนหนึ่ง ของกำลังใจในการดำเนินชีวิตของอาหมวย " ของที่สั่งมาแล้ว อั๊วให้เค้าเก็บเงินเลยนะเตี่ย " เตี่ยพยักหน้า สักพัก บริกรนำบิลมายื่นให้ เตี่ยรับไปดู อาหมวยคิดในใจว่า บริกรน่าจะยื่นให้อาหมวย มากกว่า " โอ้โห อาหมวย แพงมาก " อาหมวยรับบิลมา ทำหน้านิ่งๆ แต่ในใจคิดว่า มาม่าคือที่พึ่ง " ซื้อให้เตี่ยกิน ไม่มีคำว่าแพง เตี่ยจำคำนี้ของอั๊วไว้นะ สำหรับเตี่ย อั๊วเต็มใจ " นึกขอบคุณเตี่ยในใจ ที่เตี่ยเปิดโอกาสให้อาหมวย ได้ทำสิ่งดีดี เพื่อเตี่ย รถแล่นออกจากหน้าร้านได้พักเดียว เตี่ยก็หลับ อาหมวยหันไปมอง นึกย้อนไปตอนเป็นเด็ก อาหมวยในวันนั้นก็เหมือนเตี่ยในวันนี้ อาหมวย มองออกนอกรถ นึกถึงคำที่เตี่ยสอน " ข้าวเปล่าตอนอยู่ อร่อยกว่าเนื้อมังกรตอนตาย " หันมา เอื้อมมือไปลูบแขนเตี่ยเบาๆ ตะโกนในใจว่า " อั๊ว มีความสุข " มาไลโกว หรือ หม่าไหล่โก๊ว คือ ขนมเค้กนึ่งของจีนค่ะ Cr.ขอบคุณบทความดีดีนะคะ |