บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(https://i.ibb.co/RCXC0fX/Screenshot-20240804-142505-Chrome.jpg) (https://ibb.co/dQNQ2FN)
ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๑.ทุกชีวิตต้องตาย

โคลงมหานันททายี

   ๑.ผู้ยิ่งใหญ่สูงส่ง......................เพียงใด
เมื่อถึงกาลไซร้นา........................จบสิ้น
ร่างสลายไปสู่..............................ผืนดิน
แม้ทรัพย์ทุกชิ้นผอง.....................ต้องคืนเช่นกัน

   ๒.ครันสมบัติเหมือนภาพ............มายา
คล้ายละครว่าชัด .........................ตัวเอก
พ้นจากโรงหนากลาย ...................ว่างเปล่า
มิควรหลงเฉกเช่น..........................เพราะเป็นภาพลวง

    ๓.บ่วงมายาทำเขลา...................หลงเพ้อ
เสียทีเกิดเจอพุทธ์-........................ศาส์นา
นึกว่าสินเออเรา.............................เจ้าของ
ท้ายที่สุดหาพาน...........................พบอะไรเลย

  ๔.ธรรมเผยผู้ฉลาด.....................ปัญญา
เห็นซึ้งความว่าเที่ยง......................ไม่มี
แจ้งกระจ่างตาเห็น........................แตกดับ
ความเสื่อมมิหนีพ้น........................จะต้องสลาย

  ๕.สุดท้ายสังขารนั้น.....................ไม่เที่ยง
แต่ความตายเลี่ยงเบน....................มิได้
ควาตายจึงเคียงมา.........................เที่ยงแน่
สัตว์เกิดแล้วใกล้วอด......................มิตายมิมี ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๑ หน้า ๖๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

(ขอบคุณเจ้าของภาพจาก อินเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๖๒.สมบัติในเมืองมนุษย์เป็นของใคร

โคลงทีฆปักข์

   ๑.สมบัติในโลกมนุษย์..............ผ่านมา
ก็เพื่อผ่านไปหนา........................จงจำ
ตอนเกิดมิคว้าใด.........................มาเลย
คราตายนำไม่ได้.........................เช่นกัน

   ๒.สมบัตินั้นเพื่อผ่าน ................โดยแท้
ได้ครองอย่าเหิมแล.....................ไม่ใช่
ของเราจริงแล้พึง........................ตรึกตรอง
อาศัยใช้สร้างบุญ........................บาร์มี

    ๓.ความตายปรี่ได้พึ่ง................บาร์มี
คราวสูญทรัพย์รอรี......................อย่าโศก
สมบัติทวีไป่..................................ของเรา
เหตุสูญโภคเป็นตาม.....................ความจริง

  ๔.ยิ่งสูญเสียคิดเพิ่ม...................ปัญญา
ตรองธรรมไม่เที่ยงหนา................แน่แล้ว
สิ่งหลายในหล้าไร้........................เจ้าของ
มีแต่แคล้วผ่านเลย........................จากไป
 
  ๕.ใดผ่านไป-มาอย่า....................ยึดไว้
เกิดทุกข์มากมายไว......................ควรเลี่ยง
คราวตายจะได้พึ่ง.........................บาร์มี
มีบุญเคียงสมเกิด..........................เป็นคน ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๒ หน้า ๖๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๓.โลกนี้ไม่แน่นอน

โคลงรัสสปักข์

   ๑.ใดในในโลกล้วน...................อนิจจัง
แปรปรวนเปลี่ยนมิฟัง..................ตลอด
ควรจำมิหยุดยั้ง...........................ได้แน่
เมื่อเปลี่ยนอย่าผิดหวัง.................เสียใจรุนแรง

   ๒.แหล่งน้ำใหญ่,ขุนเขา..............ยังเปลี่ยน
ใจคนยิ่งง่ายเวียน ........................ผันแปร
พึ่งพาตนอย่าเลียน ......................พึ่งใคร
ถ้าเขาเบือนจะเบียน.....................ตั้งตัวไม่ทัน

    ๓.ครันแน่นอนอาจไม่................แน่นอน
อย่าหวังใดเกินถอน......................จงจำ
พึ่งตนเองกระฉ่อน........................ดีกว่า
อย่าอาศัยใครป้อน.......................เราจะปลอดภัย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๓ หน้า ๖๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๔.ความคิดของบัณฑิต

สาลินีฉันท์ ๑๑

   ๑.บัณฑิตแม้เปิดเผย..............ตะปิดเอ่ยฉกาจตน
นั่นคืออ่อนน้อมล้น....................มิบอกความประเสริฐศรี

   ๒.ความดีทำมากดล................สิโอ่ตนมิควรมี
จงเพียรทำความดี ....................นิราศทวงคุณาเลย

    ๓.ผู้ใจสูงมักช่วย....................เพราะจิตอวยมิอยู่เฉย
ให้ผู้อื่นสุขเชย...........................บ หวังคอยสนองผล

  ๔.ผลได้คือสุขใจ.....................ผจงให้ประโยชน์ยล
เป็นความสุขของตน...................มิอาจซื้อ ณ แหล่งไหน ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๔ หน้า ๖๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต :๖๕.มนุษย์คือใคร

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

    ๑.สังคมสิต่ำลง..................เพราะคนบ่งวะศีลทราม
คนพาลประพฤติลาม.............ผจงชั่วลุตามน้ำ

   ๒.บัณฑิตจะพึงคาด............สิโอกาสประเสริฐค้ำ
ฝึกฝนซิตนนำ ........................พลังแกร่งกะสิ่งเร้า

    ๓.ด้วยการผดุงดั้น...............ริศีลมั่นพระธรรมเนา
คนชั่วประพฤติเขลา................กระทำเลวเพราะสิ่งยั่ว

  ๔.ผู้นี้ซิคุณ์ธรรม....................ทุรนต่ำมนุษย์มัว
ไหลลิ่วละล่องรัว......................กระแสชลมิอาจฝืน

  ๕.นั่นวัชพืชลอย.....................จะต้องคล้อยมิยั้งยืน
ไป่เรือประคองขืน....................ประกบทางประจงหมาย

  ๖.ถ้ายังกระทำชั่ว...................ก็เปรียบตัวซิซากวาย
ลอยน้ำยถาปลาย.....................จะให้เรียก"มนุษย์"ไหม ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๖๕ หน้า ๖๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ