|
หัวข้อ: ความรัก การเสียสละ การรักษาสัญญา เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 02, ตุลาคม, 2567, 08:18:05 PM (https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/w644-144ca119a6c1c13b1.jpg) ภรรยาของผมพูด "คุณคะ..จะอ่านหนังสือพิมพ์อีกนานแค่ไหน คุณช่วยมาตรงนี้ และทำให้ลูกสาวสุดที่รักของคุณทานอาหารให้หมดด้วยค่ะ" ผมเก็บ นสพ.และรีบไปหาลูกสาวคนเดียวของผม ซินดู ดูเหมือนกำลังหวาดกลัว และมีหยาดน้ำตา ตรงหน้าของเธอมีชามโจ๊ก ที่จริง..เด็กหญิงซินดู เป็นเด็กที่ดีมากและชาญฉลาด เมื่อเทียบกับอายุ ผมหยิบชามขึ้นมา "ลูกซินดู ที่รัก, ทำไมลูกไม่ทานโจ๊กชามนี้ เต็มๆคำ อีกสัก ๒-๓ คำ ก็ยังดีนะลูก เพื่อพ่อนะ..ลูกรัก" ซินดูก้มตัวลงเล็กน้อยและเช็ดน้ำตา "ตกลงค่ะ คุณพ่อ หนูจะทานค่ะ ไม่เพียง ๒-๓ คำ แต่จะทานหมดเลยทั้งชาม คุณพ่อคะ ถ้าหนูทานโจ๊กนี้หมด พ่อจะให้สิ่งที่หนูขอไหมคะ" "สัญญา สิคะ" ตอนนี้ผมเริ่มกังวล "ลูกซินดูครับ ลูกคงไม่ขอให้ซื้อคอมพิวเตอร์หรือของราคาแพง เพราะพ่อไม่ได้มีเงินที่จะซื้อของแพงในเวลานี้ ตกลงไหมครับ" "ไม่ค่ะ พ่อ หนูไม่ต้องการอะไรที่มีราคาแพง" ผมนั่งดูเธอทานเสร็จทั้งหมดเงียบๆ ด้วยความไม่พอใจภรรยา และแม่ของผม ที่บังคับให้ลูกสาวทานอาหารที่เธอไม่ชอบ หลังจากนั้น ซินดูมองผมด้วยสายตาแห่งความคาดหวัง ทุกคนในบ้านกำลังมองไปที่ตัวเธอ "คุณพ่อคะ หนูอยากจะโกนผมบนหัวหมดเลยวันอาทิตย์นี้" หล่อนบอกความต้องการของเธอ "โอ เรื่องเลวร้าย" ภรรยาของผมพูดเสียงดัง "เด็กผู้หญิงจะโกนหัวเหรอเนี่ย เป็นไปไม่ได้ ไม่เคยมีในครอบครัวของเรา ทำอย่างนี้ คงเป็นเพราะเธอดูโทรทัศน์มากเกินไป เลยนิสัยเสียกับรายการทีวีเหล่านี้!" ผมจึงพูดว่า "ซินดู ลูกรัก ทำไมลูกไม่ขอสิ่งอื่นล่ะจ๊ะ พวกเราคงเสียใจที่จะเห็นลูกหัวล้าน กรุณา เข้าใจความรู้สึกของพวกเรานะจ๊ะ" "พ่อคะ พ่อเห็นแล้วว่าเป็นเรื่องยากสำหรับหนูที่จะทานโจ๊กให้หมดชาม" ซินดูร้องไห้ "และพ่อสัญญาว่าจะอนุญาตให้สิ่งที่หนูขอ ตอนนี้กลับมาที่คำสัญญาของพ่อนะคะ พ่อเคยเล่าเรื่องคำสัญญา และการให้เกียรติสัญญาของเรา ไม่ว่าจะสัญญาอะไรไว้ ใช่ไหมคะ? มันเป็นเวลาที่หนูจะทวง "การรักษาสัญญา" "เปลี่ยนใจได้ไหมลูก" ทั้ง แม่ของผมและภรรยาผมพูดขึ้นพร้อมกัน ผมพูด "ไม่เปลี่ยนใจแล้ว เราจะกลับไปที่การรักษาสัญญาของเรา มิฉะนั้นลูกเราจะไม่ได้เรียนรู้เรื่องการรักษาสัญญา เอาล่ะ ลูกซินดู ความปรารถนาของลูกเป็นจริงแล้ว" เมื่อโกนหัวของเธอเกลี้ยง ซินดู มีใบหน้ากลมและดวงตาของเธอดูใหญ่และสวยงาม ในเช้าวันจันทร์ต่อมา ผมไปส่งเธอที่โรงเรียน ผมมองศีรษะล้านของเธอ เธอหันมาและโบกมือให้ด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้น มีเด็กชายคนหนึ่งเดินลงมาจากรถและตะโกนเรียก " ซินดู...รอฉันด้วย" อะไรกันนี่ เด็กผู้ชายคนนั้นหัวล้าน อาจจะเป็นเพราะแบบนี้แน่ๆเลย แม่ของเด็กชายออกมาจากรถและเดินมาหาผม เธอกล่าวว่า "ลูกสาวของคุณ ซินดูยอดเยี่ยมมากค่ะ ลูกชายของดิฉัน ชื่อ แฮริช ทุกข์ทรมานจากโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ไม่สามารถมาเรียนตลอด ๑ เดือนที่ผ่านมา เขาสูญเสียผมของเขาเนื่องจากยาเคมีบำบัด เขาปฏิเสธที่จะมาโรงเรียนเพราะกลัวเพื่อนๆทั้งโรงเรียนจะล้อ เมื่อซินดูไปเยี่ยมเขาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว และสัญญาว่าจะช่วยแก้ปัญหา เรื่องเพื่อนมาล้อ เรื่องหัวล้าน แต่ฉันคิดไม่ถึงว่าเธอจะเสียสละ โกนผมของเธอเพื่อลูกชายของฉัน! ทั้งคุณและภรรยาของคุณได้รับพรแน่ค่ะ ที่มีลูกสาว ซึ่งมีจิตวิญญาณสูงส่งดีงามเช่นนี้" ผมยืนตะลึงด้วยน้ำตา "นางฟ้าน้อยของผม ลูกกำลังสอนผม ถึงความรัก และการเสียสละเพื่อผู้อื่นอย่างแท้จริง" คนที่มีความสุขที่สุดบนโลกนี้ ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง แต่ใช้ชีวิตอยู่เพื่อคนอื่น ๆ |