|
หัวข้อ: นิทานเรื่อง ชัย กับ จิต เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 08, ตุลาคม, 2567, 03:19:50 PM (https://i.ibb.co/D55C523/Screenshot-2024-10-08-151800.png) (https://ibb.co/NZZjZBw) นิทาน เรื่อง ชัย กับ จิต มีเรื่องเล่าว่า อาจารย์วิษณุ เป็นคุรุที่มีลูกศิษย์มาก แต่มีศิษย์เด่นสองคน คือ ชัย กับ จิต เป็นผู้ชายทั้งคู่ ชัยมักรู้สึกน้อยใจ ที่อาจารย์วิษณุ โปรดปรานจิตมากกว่า ส่วนอาจารย์ รู้ว่าชัยคิดอย่างไรกับตน แต่ก็ไม่ได้พูดหรืออธิบายเหตุผล ว่าทำไมจึงโปรดปรานจิตมากกว่า วันหนึ่งอาจารย์เรียกลูกศิษย์ ทั้งสองคนมาหา แล้วพาไปดูห้องเปล่าสองห้อง ที่อยู่ไม่ไกลกันนัก มอบเงินให้ลูกศิษย์คนละหนึ่งรูปี แล้วมอบหมายว่า พวกเธอทำอย่างไรก็ได้ เพื่อให้ห้องของเธอเต็ม อาจารย์จะมาดูผลงานของเธอค่ำนี้ เมื่อได้รับมอบหมาย ชัยก็รีบไปที่ตลาดทันที แต่เงินหนึ่งรูปีนั้นมีค่าน้อยมาก ซื้ออะไรก็ได้นิดหน่อย เขาคิดอยู่สักพัก ก็ไปหาคนเก็บขยะ ขอซื้อขยะทั้งกองด้วยเงินหนึ่งรูปี คนเก็บขยะยินดียกขยะให้หมด ชัยใช้เวลาหลายชั่วโมง ในการขนขยะเข้าไปไว้ในห้อง จนเต็ม เขาภูมิใจที่ทำงาน ที่อาจารย์มอบหมายเสร็จทันเวลา ส่วนจิต เมื่อรับมอบหมายจากอาจารย์ เขาก็นั่งสมาธิพักใหญ่ จากนั้นก็ค่อย ๆ เดินไปที่ตลาด ใช้เงินหนึ่งรูปี ซื้อไม้ขีดไฟ ธูป และประทีบ พอใกล้ค่ำก็จุดธูปและประทีป ไม่นานห้องก็สว่าง และอบอวลด้วยกลิ่นหอม เมื่อได้เวลา อาจารย์ก็มาตรวจผลงานของลูกศิษย์ โดยไปที่ห้องของชัยก่อน พอเปิดห้องอาจารย์ก็ผงะ เพราะว่ากลิ่นขยะ เหม็นตลบอบอวลเต็มห้องเลย จากนั้น ก็เดินไปยังห้องของจิต พอเปิดประตูมา ก็เห็นแสงสว่างสีนวลเต็มห้อง และมีกลิ่นหอมอบอวล อาจารย์ยิ้มให้กับบรรยากาศ ที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า ถึงตรงนี้ชัยก็รู้แล้ว ว่าอาจารย์ชอบห้องไหน และเข้าใจแล้ว ว่าทำไมอาจารย์ จึงโปรดปรานจิตมากกว่าตน ทั้งสองคนตอบโจทย์อาจารย์ ได้ทั้งคู่ เพราะใช้เงินหนึ่งรูปี ทำให้ห้องของตัวเองเต็ม แต่ห้องหนึ่งเต็มไปด้วยขยะ ส่วนอีกห้องเต็มไปด้วย กลิ่นหอมและแสงสว่าง นิทานเรื่องนี้ไม่ได้ชี้เพียงแค่ว่า ใครฉลาดกว่าใครเท่านั้น แต่สะท้อนให้เห็นมุมมอง หรือวิธีคิดของสองคนที่แตกต่างกัน ชัยคิดแต่ในเชิงวัตถุ มองในแง่ปริมาณ เมื่อได้รับโจทย์ว่าทำห้องให้เต็ม เขาก็คิดถึงแต่การหาวัตถุเยอะๆ มาเติมเต็มห้อง ซึ่งลงเอยด้วยการหาขยะมาใส่ ส่วนจิตไม่ได้คิดในเชิงวัตถุ เขามีความคิดที่ละเมียดละไม และประณีตกว่านั้น เขาให้ความสำคัญกับคุณภาพ เพราะฉะนั้นจึงทำให้ห้องนั้น เต็มไปด้วยกลิ่นหอมและแสงสว่าง ชัยและจิต เป็นตัวแทนของคนในโลกนี้ ที่มีมุมมองต่างกัน ประเภทหนึ่งคิดในเชิงวัตถุ เวลามีปัญหา ก็นึกถึงวัตถุเป็นคำตอบ วัดความสำเร็จในแง่ปริมาณ อีกประเภท นึกถึงสิ่งที่มีคุณค่าในเชิงนามธรรม วัดความสำเร็จในแง่คุณภาพ นิทานเรื่องนี้ เต็มไปด้วยอุปมาอุปไมย ห้องนั้น เปรียบเสมือนชีวิตของคนเรา เงินหนึ่งรูปี ซึ่งน้อยนิดนั้น หมายถึง เวลาในชีวิตของคนเรา ซึ่งสั้นมาก การทำให้ห้องเต็ม หมายถึงการเติมเต็มชีวิตของเรา เมื่อพูดถึงการเติมเต็ม คนจำนวนไม่น้อย จะนึกถึงการมีชีวิต ที่พรั่งพร้อมด้วยวัตถุ เงินทอง ทรัพย์สมบัติ ยิ่งมีเวลาน้อยเท่าไร ยิ่งต้องรีบหามาให้เยอะๆ ชีวิตจะได้ไม่ว่างเปล่า แต่บางคนเห็นว่า ชีวิตควรจะเติมเต็มด้วยสิ่งที่งดงาม มีคุณค่าและความหมาย นั่นคือ คุณธรรมและปัญญา กลิ่นหอมเป็นสัญลักษณ์ ของคุณงามความดี ส่วนแสงสว่าง เป็นสัญลักษณ์ของปัญญา สองอย่างนี้ ต่างหากที่ทำให้ชีวิตงดงาม และมีคุณค่าอย่างแท้จริง ชีวิตของคนเรา จะเติมเต็มและอิ่มเอมได้ ก็เพราะอุดมด้วยคุณธรรม และปัญญา แต่คนจำนวนมาก ไม่สามารถมองเห็นอย่างนั้นได้ จึงเลือกที่จะไปหาวัตถุ มาเติมเต็มชีวิต แต่สุดท้ายสิ่งของเหล่านั้น บางครั้งก็ไม่ต่างจากขยะ นอกจากไม่น่าชื่นชมแล้ว ยังเป็นภาระ Cr : พระไพศาล วิสาโล Cr : Fw Line 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ ต่อให้มีทรัพย์สินเงินทอง สมบัติ ล้นเหลือ ใช้จนตายก็ไม่หมด ก็ใช่จะมีความสุข ตรงกันข้าม ! ยิ่งมีมาก ก็ยิ่งอาจมีทุกข์มาก เพราะจำเป็นต้อง ดูแล รักษา และป้องกัน ด้วยความกลัว ว่าจะเสียหาย ถูกขโมย ถูกโกง และตอนตาย ก็เอาไปไม่ได้สักอย่าง ดีไม่ดี ลูกหลาน ทะเลาะกัน ฆ่ากันตาย เพื่อแย่งสมบัติพ่อแม่ อีกด้วย แต่ ! การมีคุณธรรมในใจ จะช่วยให้คนเรา คิดดี ทำดี ส่งผลให้ชีวิตดำเนินไปในทางที่ดี ดังเช่นคำสอน ของท่านพุทธทาสภิกขุ ที่กล่าวไว้ว่า... "การเป็นคนดีสำคัญที่สุด" ดังนั้น ใครจะเป็น ชัย (แสวงหา ชัยชนะ ทางโลก) หรือ ใครจะเป็น จิต (พัฒนา จิตใจ ให้มีคุณธรรม) |