บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(https://i.ibb.co/wL63K0G/Screenshot-20241006-111035-Chrome.jpg) (https://ibb.co/RSHZCvr)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๙๖.มองโลกในแง่ดี

อีทิสังฉันท์ ๒๐

    ๑.โลกะนี้มิมีอะไรจะถ้วน..........แนะปัญญะหาพิรุธประมวล
มิสมบูรณ์
   ๒.มองเจาะโลกสิดีกะก่องพิบูลย์..........สิตนจะมีสุขาอะดูรย์
ฤทัยกาย
    ๓.จงมิทุกข์พะวงกะเรื่องหละหลาย.........จะผิดมิคาดอุบัติทลาย
เพราะปัญหา
  ๔.ปัญหะถูกกุแก้และกรานมิช้า..........จะเปลี่ยนลุปัญญะเรืองคณา
ซิทันควัน
  ๕.ถ้าเจอะแต่สะดวกสบายจรัญ.............สิปัญญะฝ่อจะโง่ชะงัน
กุเหตุเรา
  ๖.ปะปัญหะอย่าทุรนและเศร้า.............ตริตรองฤทัยเหมาะเพื่อประเทา
ลุปัญญา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๙๖ หน้า ๙๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

โลกะ=โลก
ปัญหะ=ปัญหา
ปัญญะ=ปัญญา
อะดูรย์=อาดูลย์ คือ ไม่มีอะไรเปรียบได้
จรัญ=ผู้ท่องเที่ยวไปอย่างมีความสุข

(ขอบคุณเจ้าของภาพจากอินเทอร์เน๊ต)

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๙๗.คุณค่าของความดี

อินทรวิเชียรฉันท์แปลง

    ๑.ต้องการสิ่งใด ณ โลก............ซิโฉลกจะปันและเปลี่ยน
ความดีเจาะใจเสถียร....................จะสำเร็จพิลาสพิไล

   ๒.ความดีกระทำรจิต..................จิตะชิดละมุนละไม
ชั่วทรามฤทัยสิไหว ......................จะกระด้างมิอ่อนมิเอน

    ๓.ใจคนจะยอมจะอยู่.................เฉพาะผู้สิดีสิเด่น
ไม่เคยประทับใจจะเผ่น..................มิเจาะลงมิยอมมิยล

  ๔.ความดีตระตรึงฤทัย..................นิรใฝ่กะชั่วกะชน
คนที่ฉลาดจะวน.............................กระทำดีเอนกอนันต์

   ๕.ผู้ที่ทุศีลทลายตน.....................นฤท้นประชิดประชัน
ใจชั่ว ณ จิตมิผัน.............................มหชนทุรนทุราย

   ๖.คนชั่วรตีลุชั่ว...........................ปะทะมัวกระสับกระส่าย
บัณฑิตจะกลัวละอาย.....................ปะเจอะบาปประหัตประหาร
  
  ๗.ชั่วไม่ประชิดฉลาด....................เพราะลิกาจมลนมลาน
ความดี ณ ใจประสาน......................อนุรักษ์สกลสกาว ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๙๗ หน้า ๙๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๙๘.เกิดมาเพื่อทำความดี

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

    ๑.ความดีจะสร้างจริง................อติยิ่งกะโลกสม
พึงควรจะทำฉม............................นิรอ้างกะผู้ใด

   ๒.เกิดมาประพฤติดี....................ลุทวีประเสริฐใส
เยื่ยมยอดกะชีพไซร้ .....................สุขะเลิศทุรนหาย

    ๓.บัณฑิตกุศรัทธา.....................ภวกล้าสิดีมาย
ตอบแทนมิหวังหลาย......................นิรเกียรติและยศ,ลาภ

  ๔.จิตดีประโยชน์ด้น.....................นฤชนละคลายบาป
มีโชคซิปลื้มปลาบ..........................กระทำดีก็พอหนา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๙๘ หน้า ๑๐๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต: ๙๙.มนุษย์ย่อมเสมอกัน

อุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

    ๑.ก็กายมนุษย์เคียง...................ชระเมียงกะตาคน
นรีและชายก่น...............................วปุสูง ฤ เตี้ย,ขาว

   ๒.ตะมองกะปัญญา.....................ก็จะว่าเสมอพราว
เสมอกะธาตุฉาว ...........................จตุธาตุก็ดิน,น้ำฯ

    ๓.จะเท่าเพราะแตกดับ................คตะลับคะคล้ายนำ
จะเท่าละทิ้งคว่ำ..............................ก็มิขนอะไรไป

  ๔.จะเทียมสิทุกข์ทน......................พหุล้นลำบากใจ.
จะเทียมมิหลีกภัย............................ภวทุกขะหลากหลาย

  ๕.มิเป็นซิที่พึ่ง................................ถิระตรึงกะใครวาย
มิคุมและสั่งกลาย.............................นิรตัว ฤ ตนเผย

  ๖.เหมาะควรจะหน่ายชัด................ละกำหนัดมุพ้นเลย
ละยึดและถือเอย..............................จิตะคลายลุนิพพาน ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๙๙ หน้า ๑๐๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ชระเมียง=มองดู
จตุธาตุ ๔=มหาภูตรูป ๔ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ
คตะ=ตาย
กำหนัด=ความใคร่ในกามคุณ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๐.ทำอะไรแค่พอเพียง

อุปชาติฉันท์ ๑๑

    ๑.ประสบกะทุกข์โศก............ปะโฉลกตริทบทวน
สิ่งผิดริแก้ด่วน..........................จะสำเร็จคระไลไกล
สมหวังมิลืมตน..........................อุตุล้นประมาทใจ
เจอะสิ่งอะไรไว..........................บริโภคประมาณพอ

   ๒.มิเสพและเพลินตน..............จิตะล้นละหยุดรอ
คราวทุกขะคิดหนอ ..................เจอะอร่อยเจาะครึ่งเดียว
รักใครระวังใจ...........................รติไซร้จะพลาดเทียว
ริครึ่งก็พอเชียว.........................อุระเราสบายครัน

   ๓.เจอะของพิเศษล่อ...............จรจ่อระวังกัน
อย่าเผลอและหลงฝัน................หฤทัยและกายตาม
มองหน้าแหละดูหลัง..................มนยั้งและพอกาม
ผิมากจะร้อนลาม.......................มทโทษและทุกข์หนา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๐ หน้า ๑๐๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๑.สร้างเหตุที่ดีไม่ต้องรอ

อาขยานิกาฉันท์ ๑๑

    ๑.สร้างเหตุลุถึงตรง..............มิพะวงจะรอผล
มิมัวกระหายดล........................ลิเจาะเหตุเจริญยิ่ง

   ๒.ปลูกไม้จะรดน้ำ..................ทะนุล้ำกะปุ๋ยดิ่ง
ริปูขจัดทิ้ง ...............................ผิลุแล้วซินอนเขลง

   ๓.ไม่รอ ณ โคนต้น.................ระยะผลจะออกเอง
กระทำหทัยเก่ง.........................พิรพัฒนาเหตุ

  ๔.ปรับเหตุปะดีหนอ.................นิรรอระโหยเจตน์
ลุผลสิเหตุเดช...........................มิกุจากกระหายเลย

  ๕.ผลเกิดซิเหตุชัด...................มิอุบัติเจาะ"อยาก"เผย
จะหิวจะเหนื่อยเอย....................หฤทัยก็เหนื่อยฟรี

  ๖.สร้างเหตุเจริญฉิว.................มิเจาะหิวกระโหยปรี่
ประเทืองเสาะสร้างคลี่...............ก็ปลาตสิตัณหา

  ๗.พุทธ์เจ้า,อร์หันต์เกศ.............ละกิเลสละทุกขา
ลิ"อยาก"สิหมดนา......................ตะก็สร้างเมลืองสม ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๑ หน้า ๑๐๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

พุทธ์เจ้า=พระพุทธเจ้า
อร์หันต์=พระอรหันต์ สาวก

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๒.ชีวิตมนุษย์สั้นนัก

วังสัฏฐฉันท์ ๑๒

    ๑.ก็โลกะนี้ยาว..............จิรสาวสิล้านมิถ้วน
ชิวิตมนุษย์ล้วน.................กระจิริดจะอยู่มินาน

   ๒.และชีพก็ไม่คอย.........จรคล้อยซิผ่านลุกาล
สะกิดหทัยฉาน ................นรชนฉกาจรเมียร

   ๓.พยุงชิวินตรอง............จะมิครอง ณ โลกเสถียร
ก็เพียงลุผ่านเวียน.............พิทกายสิแตกทลาย

  ๔.นราสิปัญญ์เลิศ............ชรเกิดและตายก็ฉาย
ก็โลกซิทางกราย...............มิเจาะครอบและครองอะไร

  ๕.อุบัติก็ตายซาน.............อสุผ่านปะดับลิขัย
มิมีสิสิ่งใด..........................จะตริยึดและหยิ่งทะนง

  ๖.ผิยลและรู้"เกิด".............มรเปิดประมาทลิปลง
ริขวนและขวายบ่ง..............ริกุบารมีนิร์วาณ

  ๗.มิมัวแหละหลงจัด...........ปฏิบัติพระธรรมสิชาญ
จะไม่ทุรนซ่าน.....................เพราะชิวีซิน้อยถลำ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๒ หน้า ๑๐๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ปัญญ์=ปัญญา
นิร์วาณ=นิรวาณ คือ นิพพาน

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๓.ยอมรับผิดเพื่อแก้ไข

อินทวงฉันท์ ๑๒

    ๑.นักปราชญ์จะกล่าวตน......ทรพลกะชนสิรู้
ปกปิดจะคุ้ยกรู.........................ผิวะเปิดจะดีเหมาะกว่า

   ๒.คนคุ้ยมิเบิกบาน.................ก็จะผ่านละเลยซินา
กล่าวโทษขมาหนา ..................จะแสดงวะตนสิผิด

   ๓.ปวงชนอภัยนา...................เพราะนราซิพลั้งมิปิด
ตรงข้ามสิปิดมิด.......................ริกระตุ้นจะโพนทะนา

  ๔.จิตดีพระพุทธ์ฯป้อน............นยสอนประเสริฐคุณา
ขอชนกุเมตตา..........................กรุณา,ขมา,อภัย

  ๕.ผิดแล้วซิขอโทษ.................รติโลดตริแก้ไสว
ใจกว้างกุศลใส..........................ก็กุศลสิน้อยก็บุญ

  ๖.แต่โทษผิน้อยดล.................อกุศลบุญมิจุน
รับผิดและแก้หนุน.....................ภวการณ์จะเปลี่ยนสุขี ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๓ หน้า ๑๐๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

พระพุทธ์ฯ=พระพุทธเจ้า

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๔.เห็นความผิดต้องรีบแก้ไข

ภุชงควิเชียรฉันท์ ๑๒

    ๑.ประสบผลสิต้องการ............นิรผ่านประมาทคอย
พยายามเสาะจุดด้อย..................วปุเองซิบกพร่อง

   ๒.เจาะเล็งโทษสิตนชัด............ปริวรรตซิแก้ตรอง
มิพึงคิดกะผิดผอง ......................ลุทุรนทุรายใจ

   ๓.ผิผ้าสกปรกซัก.....................พิรจักขยี้ไว
ปะรอยเปื้อนมิร่ำไห้.....................พิศผิดริแก้หนา

  ๔.มิมองตนตะข้อดี....................มุปะปรี่กะเสียมา
และแก้ไขสิผิดพา.......................รติพัฒนาเผย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๔ หน้า ๑๐๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๕.จงแก้นิสัยที่ไม่ดี

ภุชพงศฉันท์ ๑๓

    ๑.ผิตักน้ำกะตุ่มรั่ว.................มิริกลัวประโยชน์จะเสีย
ซิรูรั่วมิอุดเปลี้ย.........................คุณะน้อยมิคุ้มกะทุน

   ๒.เจาะทานใหญ่ตะเพิกจัก.......อนุรักษ์กะศีลละมุน
สิพึงตรองจะเสื่อมคุณ ...............มิเจริญวิบูลย์นะเรา

   ๓.มุใส่ใจกะแขกยาตร.............ตะก็พลาดกะญาติเฉลา
สิพี่น้องมิรักษ์เฝ้า.......................สขิใหม่มิจริงหทัย

  ๔.เสาะสร้างภาพขจายชื่อ........ตะมิสื่อฤดีไฉน
วะชื่อเสียงมิปิดได้......................วปุไร้สิวิทย์ทวี

  ๕.ผิหลักการจะสูงเชียร............ตะมิเปลี่ยนนิสัยมิดี
ก็ความชั่วหทัยรี่.........................จะผนึกซิหลักกระนั้น

  ๖.ผิขวนขวายประดับกาย.........ตะมิผายลุ"ดี"ประชัน
เพราะสังคมผละชั่วผลัน..............มิคะนึงวะกายสคราญ

  ๗.ผิบำรุงตะลูกเมีย....................นิรเคลียคุณาประทาน
กะพ่อแม่ระวังกราน.....................ชิระแล้วสิกรรมสนอง

  ๘.มุก่อสินมิสร้างบุญ..................นิรตุนเสบียงประคอง
ณ ภพหน้าเจาะเปรตถ่อง.............จะมิมีอะหารระดม

  ๙.ผิสนใจตะสิ่งของ...................สิมิครองพระธรรมอุดม
ลุชาติหน้าจะต่ำตรม....................ลุอบายนรกมหันต์ ฯ|ะ

แสงประภัสสร
๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๗

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๕ หน้า ๑๐๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

อบาย ๔=ภพที่หาความสุขได้ยาก เช่น๑)นรก ๒)เปรต ๓)อสุรกาย ๔)เดียรฉาน

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๖.ควรรักษาอุดมการณ์

ภัททวิราชฉันท์ ๒๑

    ๑.ถอนหลักปฏิบัติ.................ซิชัดพะนอผู้อื่น
แนวทางลิผลลื่น........................จะดูคะคล้ายดี

   ๒.ภายหน้าเหมาะจะพบ...........ประสบสิปัญหาปรี่
หลักการธุวหนี ..........................ซิถูกประนามติง

   ๓.ต่อไปเจาะคุณา...................จะคว้าและเชื่อใจจริง
แก่ปวงนฤยิ่ง.............................ประโยชน์อนันต์ดา

  ๔.หญิงยอมสละเกียรติ์............ละเมียดลุยอมชายหนา
ถูกหยามฤติยา..........................นิกรติไร้คุณ

  ๕.แม้ชายจะสนุก.....................ก็รุกและดูถูกกรุ่น
หญิงนั้นนิรหนุน.........................ลิคุณค่าลง

  ๖.หลักการฐิติแน่ว....................ทแกล้วซิคุณค่าบ่ง
รักษ์"ดี"และผจง.........................จะมีนราพาน

  ๗.หลักการลุประเสริฐ...............ก็เทิดและรักษ์"ศีล"ขาน
ศีลมั่นจิรศานติ์...........................ผิต้องปะตาย

  ๘.ไร้ศีลนฤชน..........................ก็พ้นลิค่าคลอนคลาย
มีศีลธิติกราย.............................ลุอานิสงส์ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๖ หน้า ๑๐๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๗.อย่าละเลยสิ่งเล็กน้อย

อาขยานิกาฉันท์ ๒๒

    ๑.อยากดูนิกรชิด..................พิศนิดกะสิ่งน้อย
ผิหลอกสิเราถอย......................ก็กระจ้อนแหละธาตุแท้

   ๒.สิ่งย่อยจะบอกได้................กะนิสัยนราแน่
ตระหนกหทัยแล .......................ขณะเผลอสภาพจริง

   ๓.สร้างภาพจะปิดเรื่อง.............มหเขื่องตะใหญ่ยิ่ง
ตะเรื่องซิเล็กทิ้ง..........................ก็ละเลยมิได้หนำ

   ๔.บุคคลละเรื่องน้อย................ก็จะคล้อยมิดีนำ
ซิผู้ตริดีทำ..................................ริสกลมิเว้นน้อย

  ๕.มองคนตะหน้าตา...................จะปะหนาเซาะฉ้อคอย
ผิรีบริด่วนพลอย.........................ประลุพลาดสิแน่นอน

  ๖.มองคนมิดูผลาม....................เจาะตริข้ามกะเล็กจ้อน
นรีซิ"ดี"จร..................................ริกระทำกะเล็กเอย

  ๗.เล็กน้อยก็ทำยาตร.................ริมิพลาดละเอียดเคย
ผิมองตะใหญ่เผย........................จะทุรนเพราะถูกลวง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๗ หน้า ๑๐๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๘.รู้ไม่จริงนิ่งดีกว่า

วิปริตตปุญญฉันท์ ๒๒

    ๑.นรามิรู้จริง......................ก็จะยิ่งกุถ้อยกลบ
พูดหลีกเลาะเลี่ยงจบ..............นิรความอะไรดั้น

   ๒.วจีซิมากท้น......................นฤชนก็รู้ทัน
ไม่ทราบอะไรครัน ..................ริเจาะแสร้งตลกหนา

   ๓.ผิเรามิทราบจริง................ก็เหมาะนิ่งจะดีกว่า
พูดมากจะยุ่งพา......................จะแจรงปะเสียหาย

  ๔.วจีสิโอ้อวด........................ก็จะซวดเจาะกล้ำกราย
ดูถูกและหยามหลาย...............เหมาะจะนิ่งและฟังเอย

  ๕.ตริใช้กะหูฟัง.....................เหมาะเจาะจังผละปากเอ่ย
ไม่รู้ก็ยอมเผย.........................ดนุไม่ฉลาดเอง

  ๖.ริยอมวะตนเขลา................ดุจะเร้าเฉลียวเพ่ง
มองทางลุพาเก่ง......................ผิเจาะโอ่จะเสียแน่

  ๗.พจีแหละโม้พาน.................จะประจานกะตนแท้
ทุกคนซิรู้แล............................และระลึกวะเราเขลา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๘ หน้า ๑๑๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๐๙.ยิ่งยึดถือมาก ก็ทุกข์มาก

วิปุลลาฉันท์ ๒๔

    ๑.ณ โลกนี้สิ่งแหละหลาย......ล้วนไม่ธุวกลายเปลี่ยนตลอด
มิเที่ยงแท้มินิ่งจอด.....................จะแปลงจะแปร

   ๒.ผิเข้าใจไหนซิเที่ยง..............อย่างเดียวก็จะเสี่ยงร้อนสิแท้
อะไรยังมิแตกแล .......................ก็แตกก็หัก

   ๓.อะไรยังไม่ละดับ..................กำลังมละลับไกลประจักษ์
สิสังขารจะยึดรักษ์......................มิได้มิควร

  ๔.สิยึดสังขารกุทุกข์..................เดือดร้อนพหุบุกช้ำและซวน
เพราะสิ่งนั้นสิแปรปรวน...............เจาะยึเดเจาะผลาญ

  ๕.ก็ทุกข์ยากใดเกาะเหตุ............ความยึดฐิติเจตน์ปรุงละลาน
ริปรุงแต่งกะสังขาร.......................สิแตกสิดับ

  ๖.สิยึดของรักปลาต....................ยึดมั่นชิวิมาตรแม้นละลับ
พะวงทรัพย์พะเนินจับ....................มิทิ้งมิวาง

  ๗.เพราะยึดมั่นต้องสลัด..............ทุกสิ่งบริพัตรแปรมิขวาง
นราผู้ฉลาดพร่าง..........................จะปล่อยจะเฉย

  ๘.เพราะยึดมากทุกขะนาน........ปล่อยวางก็สราญยิ่งนะเอย
ผิแบกหนักริเบาเปรย...................สะอาดสบาย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๐๙ หน้า ๑๑๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๐.ปัญญาต้องมีความเพียรและความอดทนร่วมด้วย

ภูวรอินทรฉันท์ ๑๖

    ๑.ปัญญาสะสม"ดี"พหุล้น.............เรียกบารมีผลมิมีเดี่ยว
มี"ขันติ,อดทน"พิระเคี่ยว...................พากเพียรกุก่องานประสิทธิ์จด

   ๒.รู้ดีซิไหนขาดมุขยัน....................งานล้วนมิสร้างสรรค์จะทอนทด
มีแต่ขยันขาดทรหด...........................การงานมิสำเร็จคระไลผ่าน

   ๓.ความเพียรและอดทนอติกล้า.......ผลักดันสิปัญญาลุผลงาน
ปัญญาเสมือนแจงพิศฉาน..................ความเพียรพลังเคลื่อนมุเดินดิ่ง

  ๔.อดทนเจาะบำรุงบริบาล................เครื่องยนต์สภาพการพะพร้อมวิ่ง
มีปัญญะอย่างเดียวก็จะยิ่ง..................อาภัพผิรอบรู้ก็ไร้ผล

  ๕.ผู้ใฝ่เจริญตั้งหฤทัย........................สร้างขันติ,เพียรไว้เสถียรทน
กำลังยะยิ่งใหญ่กิจะล้น........................สำเร็จลุล่วงดีเสมอไป

  ๖.อย่าคร้านนิสัยเสียทุรพล...............ไร้ขันติอดทนและข่มใจ
เช่นนั้นจะเป็นผู้มละไข.........................อับวาสนาอาภัพจิรังกาล ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๐ หน้า ๑๑๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๑.มองโลกด้วยใจกว้างขวาง

วาโตมมีฉันท์ ๑๑

  ๑.ผู้ใจกว้างขวาง..........พิศมองต่างนิกรอื่น
มองคนดาษดื่น...............กรุณาเมตตะครือกัน

  ๒.มองดีเป็นนิตย์..........นิรจับผิดรึคอยหยัน
พร้อมยกโทษดั้น............ริอภัยแด่มนุษย์ผอง

   ๓.รู้โลกพร่องดิ่ง..........มิกะเกณฑ์สิ่งพิสิษฐ์ครอง
ไม่โกรธใครปอง.............ทุรมุ่งร้ายรึขัดแย้ง

   ๔.ถ้าถูกหักหลัง...........ทรยศชังริเรียนแจ้ง
ไม่เศร้าเสียดแทง...........กิจพลาดหวังลิคาดหมาย

   ๕.ใจยอมรับได้............ฤติยาไซร้รึเหยียดร้าย
รู้เล่ห์กลฉาย...................นฤคิดอายก็ไม่เผย

   ๖.ยอมรับถ้อยคำ..........ริวิจารณ์ย้ำกะตนเปรย
ไม่ถือตนเอ่ย...................อติสำคัญสิเหนือไผ

   ๗.ยอมเขาเด่นกว่า........รติชื่นนาและพอใจ
ใจกว้างทุกข์ไกล.............หฤทัยอิ่มเอมและสุขศานติ์ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๑ หน้า ๑๑๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ฤติยา=ดูถูก,รังเกียจ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๒.คิดร้ายผู้อื่นคือทำร้ายตนเอง

กลาโหมฉันท์ ๑๒

   ๑.ริคิดร้ายกะผู้อื่น....................ภิทะคืนเจาะตนเอง
ก็สิ่งชั่วจะตั้งเขลง........................บริเวณซิไหนผลาญ

   ๒.ผิคิดเลวเกาะที่ใจ...................หฤทัยมิสุขพาน
ซิของเหม็นปะตั้งผ่าน....................ลุสถานจะคลุ้งเหม็น

   ๓.ผิความคิดสิเหม็นคลี่...............ก็ฤดีคละคลุ้งเข่น
ลิโสโครกหทัยเด่น........................บริสุทธิ์กมล,กาย

   ๔.พระธรรมน้อมมิเบียดเบียน......นฤเรียนประพฤต คลาย
เพราะนั่นคือชะล้างผาย.................มลพิษมลายไกล

   ๕.สะอาดกายมิพอไซร้................ชระใจก็ต้องไข
มโนเป็นสินายใหญ่........................มนนั้นสิเหนือกาย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๒ หน้า ๑๑๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๓.หน้าที่ของผู้ให้และผู้รับ

อุปชาติฉันท์ ๑๓

   ๑.ผิเราริให้ก็เหมาะได้................รุจิไซร้และเกียรติล้น
ไม่หวังประโยชน์ดนุผล.................นิรคิดจะทวงคุณ

   ๒.และรับก็รับประลุศักดิ์.............มิตระหนักสิใครขุ่น
รับพอและเพียงจะอดุลย์...............และระลึกกะผู้ให้

   ๓.เจาะเป็นซิผู้บริจาค.................สละมากจะช่วยไกล
เมตตาประโยชน์นฤไข..................วสะสรรพสัตว์ชื่น

   ๔.จะแบสิรับก็ซิง่าย....................คุณะกรายจะน้อยคืน
ผู้ให้จะยากทุรขืน..........................มหคุณลุโอฬาร ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๓ หน้า ๑๑๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๔.สร้างความดีเพิ่มคุณค่าชีวิต

ติลกัฏฐฉันท์ ๑๓

   ๑.มิว่าจะเก่งอติไหน..................ผินิสัยสิเลวพิศ
มิมีสิใครจะประชิด.......................นิรใครจะนับถือ

   ๒.ปลาตซิ"ดี"ก็จะไร้..................คุณะไซร้มนุษย์ครือ
ลุ"ดี"เพาะเกลือดุจะสื่อ.................ทะนุป้องมิเน่าเสีย

   ๓.มลานสิ"ดี"ปะทุหนอน............กุสลอนซิ"ชั่ว"เพลีย
ผิเก่งมิ"ดี"ก็จะเปลี้ย......................จะลิค่ากะชีพเผย

   ๔.ขยันเสาะ"ดี"พหุเพิ่ม...............ก็จะเสริมประโยชน์เอ่ย
ก็ผู้เจาะ"ดี"ชนะเคย.......................ลุกุศลแหละสร้างสม ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๔ หน้า ๑๑๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๕.ผู้ฉลาดจะต้องร่วมทุกข์กับผู้อื่น

เหมันตดิลกฉันท์ ๑๓

   ๑.ผู้กาจจะตั้งตนุอยู่..................ฐิติกู่มิพลาดท่า
พึงรักษ์ปลาตภยหนา...................พหุภัยตริป้องกัน

   ๒.ปัญญายะยิ่งจะพิทักษ์...........ริตระหนักซิภัยครัน
เภทภัยสกัดจรพลัน.....................อภิรักษ์และปลอดภัย

   ๓.ยอมร่วมลุผิดสขิชัด..............จะกุมิตรสนิทใจ
ความชอบลุหลีกริคระไล.............อริก่อเพราะอิจฉา

   ๔.เห็นใจลุทุกข์สขะผุด.............บริสุทธิ์รตีหนา
แต่หลีกลุสุขกะนรา.....................ปะทุเกลียดและถูกหมิ่น

   ๕.สิ่งไหนมิควรวปุเจตน์.............ปฏิเสธมิรับสิ้น
สิ่งใดเหมาะควรตริมิชิน................ซิกระจิดก็เพียงพอ

   ๖.แจกจ่ายนิกรซิประจำ.............ริปุย้ำมิมีก่อ
พวกพ้องจะช่วยภยฝ่อ..................บริรักษ์ลิภัยหนอ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๕ หน้า ๑๑๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๖.ควรเผยแผ่ถ้อยคำสุภาษิต

ตนุมัชฌาดิลกฉันท์ ๑๒

   ๑.บุคคลมทหลงทาง.................ก็กระจ่างซิผู้ชี้
การบอกแนะประโยชน์คลี่............สุรถ้อยสุภาษิต

   ๒.ชี้ทางลุประเสริฐศรี................ผิวจีกุธรรมชิด
คุณค่าพหุศักดิ์สิทธิ์......................สุตะเลิศกะผู้ฟัง

   ๓.เทพหลายอนุสรณ์รี่................ก็พจีเจาะกำลัง
สู่สรวงชุติขลัง..............................มรคาลุนิพพาน

   ๔.ถ้อยคำลิประโยชน์เกรง..........ผิเจาะเพลงละค่าขาน
แม้เสียงเสนาะขับกราน.................ก็จะไร้คุณาเผย

   ๕.บัณฑิตพิรกล่าวถ้อย..............คติพลอยสิเตือนเอย
เขียน,พูดนยแผ่เคย......................อธิบุญมหาศาล ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๖ หน้า ๑๑๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๗.จะมีคุณค่าต้องเพิ่มความดี

ตนุวิเชียรฉันท์ ๑๒

   ๑.เพราะมนุษย์ซิเกิดจบ...............หละหลายภพมินับถ้วน
จะสะสมนิสัยผวน...........................ณ ก้นบึ้งหทัยเชียว

   ๒.ปะคละ"ดี"รึ"ชั่ว"ได้...................มิมีใครจะมีเดี่ยว
นิรชั่วสิอย่างเดียว...........................รึดีเด่นมิปนกัน

   ๓.เหมาะประสารเผดิม"ดี".............เจาะรักษ์รี่เจริญมั่น
ลิเลาะ"ชั่ว"และถอนทัน....................ผิทำยากก็ต้องทำ

   ๔.เหมาะเจาะโชคปะพุทธ์ศาสน์.....จะได้ยาตรและปรับนำ
ผิมิได้ริแก้ย้ำ....................................กะสิ่งผิดจะสิ้นค่า

   ๕.ผิมิพูนเจาะดีแล้ว........................ละค่าแคล้วกะตนนา
ผิเจาะเลวรึโง่หนา.............................มิน้อยลงลิโอกาส

   ๖.ฐิติชีพปะดีบ่ง.............................มิเลวลงละชั่วพลาด
ริกระทำสิดีนาถ................................มิย่อท้อลุบาร์มี ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๗ หน้า ๑๑๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๘.ควรเร่งและหยุดในกาลควร

อินทรมัชฌาฉันท์ ๑๑

   ๑.รถยนตร์ซิมีเพ่ง..............."คันเร่ง"กิจ"เบรก"ไว
คันเร่งแตะต้องไป...................เหยียบเบรกริชะงักงัน

   ๒.เหยียบผิดมิถูกกาล..........เดือดซ่านภิทเช่นกัน
ชีวิตก็ต้องผัน.........................เร่ง,หยุดเหมาะเจาะเวลา

   ๓.มีเร่งตลอดไป..................หยุดไร้ก็จะร้อนนา
มี"หยุด"มิ"เร่ง"ครา..................ชีวิตตริสิไม้ขอน

   ๔.ปัญญาเหมาะกับกาล........เลือกชาญระยะผ่อน
ด่วนต้องตริรีบก่อน.................คราช้าก็เลาะช้าเผย

   ๕.หยุดนิ่งริควรนิ่ง................เฉยดิ่งมิขยับเอย
คล้ายหินตรุไม้เลย..................ไม่หวั่นจะกระตุ้นไหน

   ๖.บุคคลมิหยุดควร...............พบด่วนทุรยากไกล
วางแผนสิการใด......................"หยุด,พอ"ตริระลึกหนา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๘ หน้า ๑๒๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๑๙.คนพูดดีทำให้ตนรุ่งเรือง

เวควดีฉันท์ ๒๑

   ๑.มนพูดลุเลาะปาก...............มธุจากพูดดี
ทุระถ้อยจะทวี..........................ปะตลบเหม็น

   ๒.นยคนก็ประสิทธิ์.................กิจชิดเสร็จเด่น
พิรดีชิวิเฟ้น...............................จะเจริญสรรค์

   ๓.ทุษะพูดก็ลิขิต.....................ชิวิจิตเสื่อมครัน
ทุจริตจตุยัน..............................มละทิ้งโคตร

   ๔.ก็"มุสา"วจะก่อ.....................ริยุ"ส่อเสียด"โลด
กุวจีหฤโหด...............................วจนา"หยาบ"เอ่อ

   ๕.สิพจีลิประโยชน์..................เพราะกุโลด"เพ้อเจ้อ"
จะทลายวปุเซ่อ..........................จตุถ้อยซม

   ๖.ผิกุกล่าวศุจิความ.................คุณะตามสั่งสม
จะลุค่าอติบ่ม.............................ตนุรุ่งเรือง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๑๙ หน้า ๑๒๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๐.ความดีเป็นรากฐานของความมั่นคง

อุปจิตตฉันท์ ๒๒

   ๑.อนุรักษ์ฐิติชน.................รุจิล้นลุ"ดี"
ชั่วซิเซาะคลี่.........................ภิทกร่อนและทลายหาย

   ๒.เจาะซิไหนพหุชั่ว.............ก็จะมัวและวาย
สูญและมลาย........................ปรลัยเสาะมิเหลือใด

   ๓.มิลิป้องภยนอก................ตะจะงอกสิใน
"ชั่ว"สินะไว............................จะพินาศนรชนหนา

   ๔.ตริกำแพงอภิรักษ์.............มิประจักษ์สิค่า
ถ้าริปุกล้า...............................ประลุบ้านมิปลาตภัย

   ๕.หฤทัยลิกิเลส....................วสะเจตน์และทลายได้
ปัญญะซิใฝ่.............................พิร"ดี"อภิบาลเลิศ

   ๖.สุจิ"ดี"ดุจเกลือ..................มนเอื้อประเจิด
ป้องฤดิเทิด.............................ชวพ้นมทะชั่วหนอ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๐ หน้า ๑๒๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๑.ธรรมะเป็นอาหารใจ

วิปริตขยานกีฉันท์ ๒๒

   ๑.มนุษย์ลุในโลก...............บริโภคซิอาหาร
ป้องหิวเจริญกราน................ทะนุกายสิเติบใหญ่

   ๒.เจาะธรรมะอาหาร..........บริบาลหทัยไว
จิตใจจะสุขไข......................วสะธรรมซิบำรุง

   ๓.ผิไร้พระธรรมนา.............หทยาจะหิวพุ่ง
ยากเข็ญทุรนจุ่ง....................จะสถิตปะเดือดร้อน

   ๔.นรีสิมากล้น....................นิรยลคุณาพร
อาหารหทัยชอน....................ก็เพราะไร้ซิปัญญา

   ๕.ฉลาดมิพอจด..................ดนุอดและหิวมา
อาหารมิมีหนา........................ลิพลังมลายตาย

   ๖.นรามิมีธรรม....................นิรล้ำกะ"ดี"วาย
นำสู่อบายผาย.......................ชิวิอยู่ก็สุขไกล

   ๗.พระธรรมประโยชน์รุด.....เพราะมนุษย์มิขาดได้
ใครคิดพระธรรมไร้................หิตเกื้อเพราะโง่เขลา ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๑ หน้า ๑๒๓ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๒.จงถือหน้าที่เป็นสำคัญ

ตนุมัชฌาดิลกฉันท์ ๑๒

   ๑.การใดปฏิบัติครัน............ฐิติมั่นเจาะหน้าที่
อย่ามุ่งจิตะรักรี่......................รึลุชังเพราะ"อารมณ์"

   ๒.อย่าให้"วสะ,อยาก"ยิ่ง......ธุวดิ่งกระทำบ่ม
ผลลัพธ์ลุอุบัติฉม...................ถิรใจสฤษดิ์กล้า

   ๓.อยากทำก็กระพือ.............ลิกระตือก็เลิกนา
การงานประลุหนา...................จะประสิทธิ์ซิอย่างไร

   ๔.งานใดเจาะละ"อยาก"........มิกุมากชิวิตไส
สำเร็จนิรไว.............................นรชนมิเชื่อเลย

   ๕.หน้าที่พิรทน.....................ศุภะล้นก็เสร็จเอย
อารมณ์มละเผย......................บริบูรณ์กะ"เพียร"ยง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๒ หน้า ๑๒๔ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๓.จงเพ่งโทษตน

อินทรวงศ์วังสัฏฐฉันท์ ๑๒

   ๑.ตริคอยซิจับผิด..............พหุชิดกิเลสซิมา
ผู้พฤติพระธรรมหนา.............มิติโทษนรากระหน่ำ

   ๒.เสาะผิดกะ"โทษ"ตน........วตท้นกุแก้ลุย้ำ
ฝึกจิตเจาะทวนน้ำ..................ผิวะเฉื่อยจะถอยจะคืน

   ๓.ลุรี่ซิพายเรือ....................ดนุเกื้อสิตนสิชื่น
ไม่พายดะไผอื่น.....................ปฏิบัติเจาะใครเจาะมัน

   ๔.เจาะเข้มกะตนเนา............เหมาะทุเลากะชนประจัน
ธรรมเราเจริญผลัน.................รุจิกาลเพราะเพียรเจาะทน

   ๕.ผิตนละเลยจุ่ง..................ทุษะมุ่งปะเขาผจญ
ธรรมเราจะฝ่อยล...................บริสุทธิ์มิมีมิพาน

   ๖.มิคิดวะตน"ดี"...................ชุติคลี่ริแก้รินาน
อาบน้ำสิหนึ่งขาน....................นิรหอมสม่ำเสมอ

   ๗.กุ"ดี"มุแก้ชัด.....................ปริวรรตประจำนะเออ
โทษตนเจอะแก้เปรอ...............จะศรัณย์ตระการยะยืน ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๓ หน้า ๑๒๕ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๔.ทำความดีต้องเริ่มต้นที่ตนเอง

วิเชียรวิชชุมฉันท์ ๑๙

   ๑.อย่าเปลี่ยนกะโลกจัด........ปริวัตรซิเอย
"ดี"ที่เราเผย............................จัดตนเองก่อน

๒.เขา"ร้าย"เดาะ"ดี"ชิด............ทุจริตเจาะ"ชั่ว"ย้อน
"โหด"ต้องเกื้อสอน...................การุณตอบไป

   ๓."ดี"อย่าซิเกี่ยงกัน...............มิฉะนั้นก็ชั่วไว
คนดีทำไซร้.............................แต่เรื่องดีคลี่

   ๔.มีชัยปะคนชั่ว....................ประลุจั่วกระทำดี
คนเหนียว"ให้"รี่........................"ความดี"รักษา

   ๕.กัดหมาจะกลายจัก.............ปะสุนัขคะคล้ายนา
รักษ์ความดีหนา........................ดั่งเกลือเค็มคง

   ๖.กาลเปลี่ยนอะไรหนอ..........ก็มิท้อลุ"ดี"ยง
ใจตั้งมั่นบ่ง...............................ไม่เปลี่ยนแปลงเอย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๔ หน้า ๑๒๖ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๕.โลกร่มเย็นเพราะธรรม

อุเปนทร์วังสัฏฐฉันท์ ๒๓

   ๑.ณ วันซิแดดร้อน..............วสะช้อนเลาะร่มเงา
เจาะโลกประจักษ์เขลา...........ก็ซิแย่งและชิงลุเด่น

   ๒.แสวงกะ"เมตตา"...............กรุณาขยายเย็น
ชิวิตก็สุขเห็น..........................ริ"วิสิงหะ"ทุกขะไว

   ๓.กุแย่งและชิงล้น................ก็กระวนกระวายใจ
มนุษย์มุปัจจัย.........................จตุกอปรซิภัตรและยา..

   ๔.ผิชี้มิพอไซร้......................หฤทัยซิ"อยาก"นา
สถานสิร่มหนา.........................ลุพะพิงระรื่นสบาย

   ๕.ลุสัตย์และจริงใจ...............อุตุไวและชุ่มกาย
ลุเมตตะก่อผาย........................รุจิชื่นระรินกมล

  ๖.สถาน"อธรรม"แน่ว.............สิมิแจ๋วจะอยู่ทน
เจาะแผ่พระธรรมท้น................ฐิติดลฤดีนรี

   ๗.ขยายพระธรรมเปี่ยม.........สุขะเรี่ยม ณ โลกนี้
มุใจประเสริฐคลี่.......................กุชนวนปะโลกกสานติ์ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๕ หน้า ๑๒๗ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

วิหิงสะ=ความเบียดเบียน,การทำร้ายก่อความเดือดร้อนให้ผู้อื่น
ปัจจัย ๔ ของมนุษย์= ได้แก่ อาหาร ที่อยู่อาศัย เครื่องนุ่งห่ม และ ยารักษาโลก
ทุกขะ=ทุกข์
เมตตะ=เมตตา

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๖.ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

สาลินีวิเชียรฉันท์ ๑๑

   ๑.ตัดไม้ต้องขวานคม...........พหุสมผนวกแรง
ไร้เรี่ยวแรงขัดแย้ง..................มิเจาะลึกตรุไม้เผย

   ๒."คม"ดั่ง"ปัญญา"ยัง............ก็พลังซิฟันเอ่ย
ปัญญาอย่างเดียวเฉย..............มิประสิทธิ์ลุงานครัน

   ๓.กำลังใจสำคัญ...................พิรมั่นมิท้อกัน
ความอดทนไม่หวั่น...................ก็สกัดลิออกไป

   ๔.ใจมุ่งก้าวทางธรรม.............ธุวล้ำมิหยุดไซร้
ความจริงจังจริงใจ....................เหลาะแหละไร้มิมีหนา

   ๕.ธรรมรุดก้าวหน้าได้............นยใฝ่และฝึกกล้า
ล้มแล้วลุกสู้ฝ่า.........................อธิคมวิสิษฐ์สันต์ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๖ หน้า ๑๒๘ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๗.ความอ่อนน้อมประเสริฐแท้

อเนกภุชงคฉันท์ ๑๒

   ๑.ผิพลังซิแข็งกร้าว..............กุพังฉาวทลายได้
นิรสร้างอะไรไหน....................ประกอบงานมิได้เลย

   ๒.นฤชนนิสัยหยาบ...............กระด้างทาบลิงานเปรย
ประลุงานซิยากเอย..................มิสืบสานมิราบรื่น

   ๓.เจาะนรากระทำงาน............ยะยิ่งพานกะผู้อื่น
ริลุถ่อมและน้อมยืน...................ลุเปลี่ยนได้และพร้อมฟัง

   ๔.เฉพาะผู้ซิหัวหน้า................มิต้องหนาฉลาดจัง
ตะประจักษ์สิเลือกสั่ง................และแจกงานเหมาะกับคน

   ๕.ก็มหาสมุทรล้ำ....................ณ ที่ต่ำอุทกล้น
เสาะสลิลหละหลายด้น..............จะดิ่งรวมสมุทรนี้

   ๖.วจะน้อมประโยชน์ยิ่ง...........ก็เปรียบพริ้งสมุทรศรี
ไศลสูงลิน้ำมี..............................เจาะแข็งกร้าวมิเหลือใด ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๗ หน้า ๑๒๙ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๘.จงทำหน้าที่ให้สมบูรณ์

วิชุมวิเชียรฉันท์ ๑๙

   ๑.ทำกิจครบถ้วน................"เบื้องบน,กลาง,ล่าง"
"บน"ผู้ซิวัยห่าง......................พหุสูงจิเคารพ

   ๒."กลาง"เท่าเรานา..............ต้องอารีครบ
"ล่าง"ผู้สิต่ำจบ.......................กรุณาและช่วยเหลือ

   ๓.ถ้าทำสามด้าน..................ชีพพานยงเครือ
มีที่สถิตย์เอื้อ..........................ภยเร้นจะหลบได้

   ๔.บัณฑิตทำรี่......................หน้าที่ได้ไซร้
สมบูรณ์จะยิ่งใหญ่.................."สรณา"กะตนหนา

   ๕.หน้าที่ไม่ทำ......................ชีพย่ำปัญหา
ถ้าเบื่อและหน่ายพา................ชิวิไร้ประสิทธิผล

   ๖.ตั้งใจทำงาน.....................ใจกรานเปี่ยมล้น
พูดแล้วจะต้องด้น....................และกระทำลุเสร็จหนา

   ๗.พูดไม่ศักดิ์สิทธิ์.................ทำกิจเหนือกว่า
กิจล้ำสินำพา...........................บริบูรณ์ชิวินเผย ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศ
ที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๘ หน้า ๑๓๐ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

สรณา=สรณะ แปล ที่พึ่ง
ชิวิ=ชีวี
ชิวิน=ชีวิน

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๒๙.ชีวิตต้องหยุดพอบ้าง

วารินทร์นาคราชฉันท์ ๒๘

   ๑.ตริวิ่งมาซิเหนื่อยก็พัก
มุ"อยาก"นักก็วิ่งและวน
เพราะความอยากเจาะวิ่งถลน
ซิ"ได้"แล้วก็เบื่อเสาะใหม่

   ๒.ละความอยากสบายอุรา
กระหายแล้วมิมีคระไล
มิเป็นทาสกะ"อยาก"สิไหน
ริสันโดษและหยุดชลอ

   ๓.ริขัดเกลาสิตนจะดี
แสวงที่จะใช้ก็พอ
จะวิ่งตามเจาะ"อยาก"ก็ส่อ
จะคว้าเงาก็เหนื่อยแหละหนา

   ๔.เจาะดื่มน้ำทะเลก็พาน
กระหายกรานสิมากคณา
ริหยุดพอสบายทยา
มิได้มีกิเลสสนอง ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศที่ ๑๑ บทที่ ๑๒๙ หน้า ๑๓๑ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ

ทิศที่ ๑๑ การบริหารจัดการจิต : ๑๓๐.มีเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ

วิเชียรภุชงคฉันท์ ๒๓

   ๑.โลภมากมิพอการ..............อนุมานวะคนจน
ละโมภทำกระหายยล..............มิจบสิ้นจะหิวโหย

   ๒.ผู้หิวจะรวยไย...................ธนไซร้ระดาษโกย
ก็ยังไม่สราญโชย....................มิสมหวังมิรวยแน่

   ๓.คนโลภซิเท่าไร..................ก็มิได้จะพอแท้
มิพอเพียงมิรวยแฉ....................ก็ยังอยากจะมีเพิ่ม

   ๔.ยังอยากซิได้อีก..................ก็จะหลีกกะรวยเกริม
จะดู"รวย ฤ จน"เสริม.................กะสมบัติสินอกกาย

   ๕.ตามดูมิลึกซึ้ง......................ริเจาะตรงหทัยกราย
เจาะใจอิ่มก็รวยฉาย..................ผิใจหิวก็จนครอง

 ๖.วัด"จน"และ"มี"ชู....................มิริดูกะข้าวของ
เพราะใจแคบก็"จน"ตรอง...........จะอดอยากเพราะไม่พอ ฯ|ะ

แสงประภัสสร

ที่มา: จากหนังสือ ทิศ
ที่ ๑๑ บทที่ ๑๓๐ หน้า ๑๓๒ ของ หลวงพ่อชุมพล พลปญฺโญ