|
หัวข้อ: กลอนยามดึก เริ่มหัวข้อโดย: เฟื่องฟ้า ที่ 12, กุมภาพันธ์, 2568, 10:47:24 PM กลอนยามดึก ลมรำเพยผ่านมาเวลาดึก ถวิลนึกใครบางคนแต่หนหลัง จันทร์คืนนี้งดงามตามลำพัง กระต่ายยังโดดเดี่ยวอยู่เดียวดาย บนเวหาเรื่องเรืองสีนวลเหลือง ยังเล่าเรื่องเก่าเหมือนไม่เลือนหาย มีสองคนบนฟ้าตากับยาย เคียงคู่กายอย่างนั้นนิรันดร มีกระต่ายตัวใหญ่ในพระจันทร์ จะเห็นมันเมื่อหลับฝันลงกับหมอน เริ่มร้องเพลงรำพันปันบทกลอน คอยอวยพรให้เจ้าหลับรับฝันดี ลมรำเพยเลยลัดพัดไปแล้ว เหลือเพียงแววอาลัยใครที่นี่ แค่วันพรุ่งหมุนกลับรับอีกที แสงรวีส่องฟ้าพาใจคอย วาริน 12/2/2568 :y1: |