หัวข้อ: ภาษาไทย...never died เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 26, กรกฎาคม, 2556, 12:17:04 AM มีหลายคนตั้งคำถามว่า "ภาษาไทยกำลังวิบัติหรือเปล่า ?"
เรื่องนี้ผมเห็นต่าง...ผมว่า... "ภาษาไทยเหมือนหลุมดำ กลืนกินภาษาชาวบ้านเขาไปทั่ว" โดยเฉพาะในงานกวี เราเอาของเขามาปรับโน้นเพิ่มนี่ได้อย่างลงตัว เมพขิง ๆ :001: :001: :001: ภาษาไทย...never died "ภาษาไทย" หยิบจับศัพท์ทั่วแคว้น ตั้งแต่แดนมคธจรดขอม จีนตะเลงลาวฝรั่งมีพรั่งพร้อม เอามาหลอมรวมผสมอย่างกลมกลืน บ้างก็ทอนกร่อนเสียงสำเนียงพจน์ เพื่อปรุงรสลำนำให้คำลื่น ทั้งหวาน-โกรธ, โศก-ทุกข์, สุข-ครึกครื้น ประดับผืนแผ่นหล้าประชาไทย เลือดปู่ย่าตายายร้ายมิน้อย หลานเหลนพลอยจดจำนำนิสัย เที่ยวตกแต่งแปลงศัพท์ปรับมาใช้ เป็นคำใหม่แหวกกฎบทบุราณ วันนี้โลกยุคใหม่ไร้ขอบเขต ยิ่งเห็นเดชลิงทะโมนลื่อโหลนหลาน trend เกาหลีมัน in กินดวงมาน จึงเกิดการซึมซับรับสำนวน อดีต "จึง" ใส่เอกเสกเป็น "จึ่ง" อีกคำหนึ่ง "สำรวล" แผลงแปลงจาก "สรวล" จุดหมายนั้นเพื่อสานกานท์กระบวน เสียงขับครวญเสนาะเพราะ "จุงเบย" ที่ยกมาร่ายเรียงเพียง sample ถาม google แล้วจำนำมาเผย เชิญเปิดรับเหล่าพจีที่งอกเงย ฉวยมาเอ่ยเล่นบ้างในบางกลอน ศรีเปรื่อง ๒๖ ก.ค. ๒๕๕๖ |