|
หัวข้อ: ~~•• กาลคล้อย ••~~ เริ่มหัวข้อโดย: ลายเมฆ ที่ 08, กรกฎาคม, 2568, 01:53:44 AM เสนาะธรรม คำร้อย เฉกสร้อยสาย ท่านขยาย ง่ายงาม รูปนามขันธ์ ไขข้อข้อง คาคละ สารพัน ส่งเสริมสรร ปัญญา คืนค่าแล้ว.. มธุรส บทธรรม ที่นำเผย ชุบชูเชย จิตหมอง ให้ผ่องแผ้ว ช่วงโชนแสง ศรัทธา เจิดจ้าแวว ก่อดวงแก้ว ดวงธรรม ประจำใจ "ดูเกิดดับ ที่ลม ปฐมชีพ อย่าเร่งรีบ แต่จง ดำรงไว้ ซึ่งความเพียร เพ่งเถิด ย่อมเชิดชัย รู้แจ้งนัย ธรรมธาตุ ตัดชาติภพ.. สิ่งที่มี ที่เป็น ที่เห็นอยู่ น้อมลงสู่ ไตรลักษณ์ จักสยบ อหังการ มมังการ ให้คลานซบ อย่างเจนจบ โลกย์ธรรม เชี่ยวชำนาญ" โอ้!โพธิ์ไทร ต้นงาม ถึงยามล้ม จึงระทม ปวงสัตว์ พลัดถิ่นฐาน ยังโพธิ์ไทร ต้นน้อย ในรอยกาล ให้สืบสาน พรตพงษ์ ธำรงรอย.. ............................................. กาลคล้อยขันธ์ธาตุล้วน โทรมทราม เกินกว่ากายใจตาม เกี่ยวเกื้อ จึงคงแต่คุณงาม ยั้งอยู่ ผายแผ่แลโอบเอื้อ. ปกเกล้าบำรุงขวัญ แด่การสูญเสีย ด้วยความอาลัย หัวข้อ: Re: ~~•• กาลคล้อย ••~~ เริ่มหัวข้อโดย: ลายเมฆ ที่ 23, พฤศจิกายน, 2568, 10:32:14 PM กาลคล้อยขันธ์ธาตุล้วน โทรมทราม เกินกว่ากายใจตาม เกี่ยวเกื้อ จึงคงแต่คุณงาม ยั้งอยู่ ผายแผ่แลอวลเอื้อ เอ่ยอ้างบำรุงขวัญ.. ................................ วันเวลาข่มขี่ลาญชีวิต แลลิขิตผลักพรากจากของหวง แม้นใคร่ยื้อยุดรั้งสิ่งทั้งปวง อาจเพียงหน่วงเหนี่ยวค่าควรอาลัย โอหนอแก่เจ็บตาย..ผู้ว่ายวัฏ จักขืนขัดเขื่องทาน..ต้านไฉน ความปรวนแปรเปลี่ยนผ่านแห่งวารวัย คือบันใดชีวิตสู่ปลิดปลง.. .... .......................................... ชีวิตเริ่มต้นที่การเกิด และก้าวล่วงไปในกองทุกข์ ด้วยความแก่ ความเจ็บไข้และความตาย ความพลัดพราก ความโศกเศร้า ความคับแค้นใจ.. ทุกชีวิตอาจแตกต่าง ตามแต่กรรมของตนของตนให้ผล แต่ทุกชีวิตก็ล้วนคือเพื่อนร่วมเดินทางในห้วงทุกข์.. เป็นผู้มุ่งไปสู่ความตาย ในท้ายที่สุดเหมือนๆกัน .... ........................................................................... ชีวิตเริ่มต้นที่การเกิดและจบลงที่ความตาย.. .................................................................... แด่การพลัดพราก..ด้วยความอาลัย.. ....................................... |