|
หัวข้อ: ....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 15, สิงหาคม, 2556, 11:23:44 AM (http://upic.me/i/sm/179754_257770427694235_1629017983_n.jpg) (http://upic.me/show/46517583)
....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... ๑. คือเสียงกรีดหวีดไหวหัวใจหวิว ทำนองพลิ้วเพลงเถื่อนมิเลือนสิ้น วิเวกแว่วแผ่วเสียงสำเนียงยิน ดุจดับดิ้นแดโดยระโหยแรง ๒. คือเสียงเรียกเพรียกหาน้ำตาหลั่ง ประเดดังฟังโศกวิโยคแสร้ง กำสรดเศร้า-กำสรวล ล้วนเสียดแทง คือเสียงแห่งแผ่นดินที่กินนอน ๓. จูบผืนดินฝากฟ้าเวหาหาว เหม่อมองดาวด้วยจิตคิดถ่ายถอน สายลมเย็นโบกบัดเจ้าตัดรอน จำเรียงอ้อนก็คลายสลายคำ ๔. คราค่ำคืนผีพรายดั่งกรายกราด เดียรดาษคืบคลานมารคลาคล่ำ โอละเห่ เห่ช้า มาย้อนย้ำ แผ่นดินร่ำร้องหาสามัคคี ๕. ฝนกรดกราด-สาดซ่า หล้าร้องไห้ พยับโหมโพยมไฟ ใคร่หลีกหนี ราวเผาผลาญผ่านพ่าง กลางฤดี ประทุจี้ ราวลิ้มชิมเลือดเนื้อ ๖. จะปาดหั่น-ฝาน-ฉีก กระผีกย่อย เป็นฝุ่นฝอย ลอยหายไม่มีเหลือ ไร้สิ้นแล้วอุดหนุนหรือจุนเจือ ไม่มีเผื่อน้ำใจมารินรด ๗. ผู้อยู่หลังคุ้ยเขี่ยหาอาหาร มีเพียงซาก กากทาน พาลสลด ด้วยหัวใจตรงซื่อมิถือคด หิ้วท้องอด ลดหลั่นชนชั้นใด ๘. พยุหะห่าโหม โถม-กราดเกรี้ยว ข้าวคอยเคียวถั่วไม่สุก งาก็ไหม้ โอ้แผ่นดินร่ำร้องก้องต่อไป เพื่อวันหนึ่งหวังใคร...จะได้ยิน ๙. เป็นเพียงกรวดเม็ดน้อยที่ด้อยค่า มีแต่เพียงรจนามาเต้นดิ้น มีแต่เพียง น้ำตา มารดริน ให้ฟ้าดินชุ่มชื่น...แม้ขื่นทรวง ๚๛ ... - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ... Credit Photo By : Bojung Jutarat ชื่อภาพ : Flower and Sun ... หัวข้อ: Re: ....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 15, สิงหาคม, 2556, 02:17:09 PM แว่วสำเนียง เอียงข้าง เป็นอย่างว่า เสียน้ำตา ไปมาก ก็อยากห่วง แต่เพราะใจ ไหม้สิ้น ถิ่นในกลวง แถมมีด้วง อาศัย ไม่เหลือดี ได้แต่ฟัง เขาร้อง ทำนองใส คนเป็นใหญ่ ให้รู้ ดูศักดิ์ศรี อย่าเทียบชั้น เขาเลย นะตามี คนเช่นนี้ ไร้ค่า ราคาทุน แว่วเสียงก้อง แผ่นดินร้องหาคนช่วย คนล้มป่วย มากมาย ไม่อุดหนุน เสียค่ายา มากกว่า เงินทำบุญ แล้วคุณคุณ อยู่ไหน ไม่เห็นมา ปฐพี แผ่นดินนี้ ที่ข้ารัก ลงปักหลัก ทำกิน ถวิลหา ไม่ยอมถอย แม้ก้าว หนักอุรา ยืนตรงนี้ ตลอดมา และตลอดไป หัวข้อ: Re: ....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 15, สิงหาคม, 2556, 08:21:37 PM ๑. จะคงมั่นจำเรียงเผดียงสาร เป็นรอยจารปลอบปลุกยุคสมัย ร่วมร้องเพลงรวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย ดังก้องไกลอย่างที่เคยมีมา ๒. ข้าวเม็ดน้อยหยาดเหงื่อเจือจานแบ่ง รอยยิ้มแห่งไมตรีที่ห่วงหา ความเป็นมิตรฉาบฉายในสายตา ชื่นอุราตรึกย้ำคำว่า เรา ๓. คือสิ่งที่หลอมรวมร่วมเป็นหนึ่ง คงคิดถึงในวันอันหม่นเศร้า เคยจับมือประสานเนิ่นนานเนา คงมิเปล่าร้างไร้ในวันนี้ ๔. หวังแผ่นดินยิ้มเรื่อเมื่อวันพรุ่ง วันแห่งรุ้งเรืองรองส่องรังสี วันแห่งหล้าชื่นเกษมและเปรมปรีดิ์ เป็นวันที่ฟ้าทอง...ผ่องอำพัน ฯ ... ขอบคุณครับผม ^^ ... - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ... |