|
หัวข้อ: อกสั่นวันรักล่ม เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 20, กันยายน, 2556, 03:54:31 PM อกสั่นวันรักล่มจมลอยห่าง คิดถึงนางดอกฟ้าอยากคว้าไว้ สุดจะเอื้อมมือส่อยล่องหายไป เพราะเหตุใดจึงสั่นจนหวั่นตรม มีความรักครั้งแรกแจกไม่อิ่ม ใจถูกทิ่มโดนแทงอย่างสาสม เพราะรักมากใจจะขาดระบม รักที่หวานกลายมาขมระทมใจ ที่รักจ๋าข้ามาขอร้องเจ้า กลับบ้านเก่าเถอะนาแม่ฟ้าใส เจ้าอย่าอยู่เลยเมืองกรุงวิไล คิดถึงใจข้าบ้างอย่าห่างเลย |