|
หัวข้อ: น้ำตาในสายฝน เริ่มหัวข้อโดย: กวีทุ่งบางเขน ที่ 30, กันยายน, 2556, 09:47:12 PM "น้ำตาในสายฝน" ..ฝนยังพรำฉ่ำฟ้าไม่ซาขาด มองอากาศมัวหมองไม่ผ่องใส เมื่อลมพัดชัดฟ่องละอองไอ ยะเยือกใจกายหม่นระคนกัน ....เหมือนบางทีชีวิตเดียวช่างเปลี่ยวเหงา ไม่มีเขาไม่มีใครไว้ปลอบขวัญ ถึงอ้างว้างกลางฝนต้องทนมัน ทั้งหนาวสั่นเปียกปอนสัญจรมา .....ในอ้อมกอดพรอดพร่ำด้วยคำรัก คงชื่นนักรสเล่ห์เสน่หา แม้หนาวร้อนรอนร้างจนจางซา เช็ดน้ำตาทรวงละมุนยามอุ่นไอ ...แต่อกร้างกลางฝนช่างหม่นหมอง คนตระกองกอดนี้มีที่ไหน ที่นองหน้าน้ำตา-ฝน ปนกันไป จนหลั่งร่วมท่วมในใจแล้วเอย |