บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

(http://www.bloggang.com/data/cherryhip-may/picture/1171644855.gif)

ยามลมหนาวมาเยือน
คล้ายจะคอยบอกเตือน ใบหญ้า
สายหมอกแห่งกาลเวลา
เผยมนต์เสน่ห์มายา ในความงดงาม

~ . . ~

เหม่อมองริมหน้าต่าง
ละอองพร่าขาวจาง ดั่งคอยตั้งคำถาม
ณ.มุมหนึ่งใต้ท้องฟ้าสีคราม
คนที่หัวใจเฝ้าติดตาม อยู่ที่ใด

~ . . ~

เอ่ยลำนำจากบทกลอน
โอบล้อมทุกความอาทร อ่อนไหว
บันทึกรักที่กลั่นทั้งหัวใจ
จะเก็บไว้รอมอบแด่ใคร.

..ถ้าเธอไม่มีจริง..

ผ่านมาถึงอีกครั้งกับเวลา
ลมหนาวเริ่มพัดมา พาใจไหว
ใบไม้แห้ง ปลิวตามแรงลมลับไป
พร้อมหัวใจใครบางคน พ้นลับเลย

ปลายฝน

ถึงหน้าหนาวสาวครวญรัญจวนจิต
เฝ้าหวนคิดถึงใครโอ้ใจเอ๋ย
หนาวอย่างนี้พี่อยู่ไหนใครชิดเชย
ขอเปิดเผยผ่านกลอนอักษรจินต์

ท่านธนุให้น้องนอนกอดหมอนข้าง
ไปพรางพรางเพื่อบรรเทาความหนาวสิ้น
ช่างโหดร้ายเหลือล้ำน้ำตาริน
คนใจหินห่างไกลไม่หวนคืน

ปลายฝน

ขอฝากดาวพราวพรายได้โอบกอด
แทนถ้อยคำที่พร่ำพรอดออดสะอื้น
แม้นอยู่ไกลใจคำนึงทุกค่ำคืน
ไม่ได้คิดแปรผันเป็นอื่นไป

พี่ขอโทษโปรดอย่าโกรธขึ้งถึงพี่
ด้วยพี่มีกิจจึงเร่งไปใช่ผลักไส
ไม่ได้กล่าวลาขวัญตาในทันใด
หาได้คิดร้างไกลดังว่ามา