บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: วรรณดี ที่ 30, ตุลาคม, 2556, 04:15:23 PM



หัวข้อ: รักเธอที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 30, ตุลาคม, 2556, 04:15:23 PM
ได้ยินคำว่ารักมากที่สุด
ใจแทบหลุดออกจากอกหวั่นไหว
เป็นคำเพราะจากคนที่อยู่ไกล
ส่งเสียงใสฝากมาอุราบาน

จากถ้อยคำพร่ำบอกตอกย้ำเสนอ
ส่งมาจากเธอที่ให้ใจสุขศานต์
เป็นวลีซึ้งตรึงในห้วงมาน
เพราะคำหวานแท้จึงแลมอง


หัวข้อ: Re: รักเธอที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: ต้นแสงจันทร์ ที่ 13, พฤศจิกายน, 2556, 09:14:19 PM
:AddEmoticons00942:           :AddEmoticons00942:

ราตรีนี้ มีเธอ ให้เพ้อถึง
สุดซาบซึ้ง ทรวงใน สุดใจสอง
เมื่อความรัก ทักมา อุราพอง
ดั่งเหมือนท่อง วิมาน ทุกยามยล

จินตนา พาดาว พร่างพราวแสง
กระจ่างแจ้ง แจ่มหล้า จ้าเวหน
วะวับแวว แพรวสี..คล้ายมีมนตร์
บันดาลดล เดือนน้อย ล่องลอยมา

ต้นแสงจันทร์

 :AddEmoticons00916:


หัวข้อ: Re: รักเธอที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 13, พฤศจิกายน, 2556, 09:34:06 PM
เรียมดั่งดาวดวงน้อย...ด้อยรังสี
ขาดนรีข้างหทัย...ให้โหยหา
ตรับพจี..."ต้นแสงจันทร์"...กัลยา
ปลื้มปริ่มว่า...ได้เพชร...เกล็ดประกาย

หากเป็นคน...ในฝัน...ของจันทร์เจ้า
ความโศกเศร้าเหงาองค์...คงสลาย
ทุกทุกเช้าชิดใกล้ไม่เว้นวาย
ประลุสาย...จวบค่ำ...โอ้! ฉ่ำทรวง

ศรีเปรื่อง
๑๓ พ.ย. ๒๕๕๖



หัวข้อ: Re: รักเธอที่สุด
เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 14, พฤศจิกายน, 2556, 04:27:19 AM

ราตรีนี้จันทร์ฉายมิพรายแสง
หรือฟ้าแคลงคลางใจจนให้หวง
สร้างเมฆบังจันทร์ไม่ให้ออกดวง
ข้าขอทวงจันทร์ผ่องท้องฟ้างาม