บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ภ.ภาพวาด ที่ 01, กันยายน, 2555, 01:15:30 PM



หัวข้อ: นิยายกลอน ตอน ความรักเรา
เริ่มหัวข้อโดย: ภ.ภาพวาด ที่ 01, กันยายน, 2555, 01:15:30 PM
(https://lh4.googleusercontent.com/-qLvyIyqDG1M/UEGlPSyjJvI/AAAAAAAAngs/CJ80Ob9uTZ8/s600/evlcjvytn0olll.png)
(http://4.bp.blogspot.com/-wKQ3xKiz76Y/T966J1Y1ePI/AAAAAAAAiyQ/0aSvf5CAxUs/s1600/idompm0u0r1.gif)
(https://lh5.googleusercontent.com/-YP1hFTcF998/UEGSLXjO48I/AAAAAAAAne0/yZSFnWXnBMc/s600/m201589%5B1%5D.jpg)

(http://1.bp.blogspot.com/-MnPVRBrKbTQ/T9HaZE_pmGI/AAAAAAAAfDY/KZctU7xUces/s1600/oo77.gif)


o รักเริ่มต้น ตรงไหน ยังไม่รู้
เราไปมา หาสู่ อยู่นานเนิ่น
ผูกสนิท ชิดข้าง ทุกทางเดิน
จนเพลิดเพลิน สัมพันธ์ อันแสนดี

o ร่วมงานกัน สรรสร้าง แนวทางเริ่ม
คอยต่อเติม เพิ่มไอเดีย เคลียร์วิถี
แก้ปัญหา สารพัน ที่มันมี
ด้วยใช้ความ สามัคคี นี้เป็นทุน

o แม้เหนื่อยหนัก พักผ่อน ตอนไปเที่ยว
ก็เก็บเกี่ยว ความสวยงาม ความอบอุ่น
เพื่อเพิ่มแรง กำลัง ตั้งสมดุล
ให้กระตุ้น เดินหน้า เข้าท้าชน

o ทำอะไร หลายอย่าง ต่างต่างนั้น
เคียงข้างกัน ตลอด รอดเป็นผล
ทุกข์และสุข คลุกคละ มีปะปน
ตามถนน ชีวิต พิชิตมา

o แล้ววันนี้ ที่ใจ เพิ่งได้รู้
มีเธออยู่ ทุกห้อง เรียกร้องหา
กุมมือเกาะ เพราะหวั่น สัมพันธ์ลา
หยาดน้ำตา ไหลแต้ม บนแก้มปราง

o เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ร้อนในอก
หัวใจตก ลงสุด ฉันทรุดร่าง
เลือดไหลนอง ท้องถนน บนหนทาง
ฝนเทพร่าง แดงทั่ว ฟ้ามัวเทา

o "รถซีดาน คันงาม ความเร็วจัด
แล่นเข้าอัด ร่างสูง มุ่งเป็นเป้า
ลอยกระเด็น เห็นตำตา ต่อหน้าเรา
สืบสองเท้า เข้าไปใกล้ ใจเต้นรัว

o พูดไม่ออก นอกจากมอง แล้วร้องไห้
เสียงใครใคร ตะโกนร้อง ก้องในหัว
ยินเสียงหวอ รถร่วมมา ตาพร่ามัว
ความหวาดกลัว จู่โจม โถมทับใจ

o  พลันสติ วูบหาย กายล้มพับ
มิรู้หลับ เลยผ่าน นานแค่ไหน
พอฟื้นมอง ร้องถามความออกไป
เขาเป็นไงบ้างนะ กับอาการ"

o และตอนนี้ นั่งเคียง ข้างเตียงเขา
ซบหน้าเรา กับหลังมือ สื่อใจผ่าน
อยากช่วยแบ่งเจ็บมี ที่ทรมาน
เพื่อสมาน แผลบนกาย ให้หายพลัน

o หยาดน้ำตา ไหลอาบ ไม่อาจนับ
นิ้วมือเธอ ค่อยขยับ ตอบรับฉัน
เพียงไม่นาน เกินรอ ต่อจากนั้น
เขาลืมตา มองกัน ในทันที

o เสียงแหบแห้ง แกล้งเย้า ให้เรายิ้ม
บอก"นอนอิ่ม ไร้คนปลุก แสนสุขี"
คำพูดบอก เหมือนมอบ ปลอบฤดี
ความหมายมี คือยังไหว  คลายกังวล

o จากวันนั้น ไม่นาน อาการเขา
ก็ทุเลาเบาดี ที่เห็นผล
เปิดหัวใจ ให้สิทธิ์ ลองคิดค้น
ความรักมา เล่นกล แต่หนใด

o เมื่อซึมซับ รับรู้ ความรู้สึก
ซึ่งส่วนลึก มีกัน เกิดหวั่นไหว
สัมพันธ์เคลื่อน เลื่อนชิด สนิทใน
แล้วแลกแหวน แทนไว้ เชื่อมใจเรา
.........

ภ.ภาพวาด
ส.๑.๙.๒๕๕๕


(http://1.bp.blogspot.com/-MnPVRBrKbTQ/T9HaZE_pmGI/AAAAAAAAfDY/KZctU7xUces/s1600/oo77.gif)