|
หัวข้อ: ไร้..ตัวตน เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 01, ธันวาคม, 2556, 05:08:33 PM มองต้นไม้ ยืนแห้ง แล้งใจหนอ ไร้คนคลอ เคียงข้าง สุดว้างเหลือ โดนกรีดช้ำ คล้ำพัง ดังทาเกลือ เจ็บถึงเนื้อ ทุกข์ตรม ขมขื่นใจ เห็นโสมเจ้า ตาชื้น สะอื้นขม แว่วเสียงลม บอกลา พาหวั่นไหว ต่อแต่นี้ หามี ที่ให้ไป ร้าวฤทัย สุดฝืน ยืนเดียวดาย ช่างมืดมน หม่นว้าง อย่างสิ้นแสง ตะวันแลง ลาเยือน ก่อนเลือนหาย จันทร์เจ้าขา ข้าคง ปลงชีพวาย โปรดจงฉาย ส่องแสง แห่งปราณี หนึ่งโสม ๑.๑๒.๕๖ :a020: หัวข้อ: Re: ไร้..ตัวตน เริ่มหัวข้อโดย: ต้นแสงจันทร์ ที่ 01, ธันวาคม, 2556, 06:31:05 PM :003: :003: ดวงบุหลัน ไยเศร้า เหงาใจยิ่ง ให้ทุกสิ่ง มืดมน หม่นหมองศรี โปรดส่องทาง สร้างรัก แสนภักดี ขอปราณี โสมพี่..อย่าลี้ไป เอ่ยคำมั่น ต่อกัน แต่วันแรก ว่าถึงแยก อยู่ถิ่น แผ่นดินไหน แสงจันทร์น้อง จำห่าง ช่างอาลัย นานเท่าใด แสงส่อง จะต้องจันทร์ รู้ใจพี่..เข้มแข็ง แกร่งเกินหญิง ทั้งทนนิ่ง ปวดแปลบ สุดแสบสันส์ เจ็บใจกาย ไม่สบาย หายโดยพลัน ขาดโสมจันทร์ แสงเลือน ตามเดือนเอย.. ต้นแสงจันทร์ :003: คิดถึงๆค่ะ..รักษาสุขภาพด้วยค่ะพี่สาว |