หัวข้อ: อย่าลืมกัน เริ่มหัวข้อโดย: Orion264(มือขวา) ที่ 15, ธันวาคม, 2556, 10:16:53 PM อย่าลืมกัน oนานมาเยือนเรือนชานบ้านเคยเข้า หลังจากเราห่างหายไปหลายหน นี่วันเดือนเคลื่อนคล้อยลอยลับวน อาจหลายคนลืมกันยามฉันลา โปรดคำนึงถึงนิดนะมิตรรัก โปรดถามทักถึงชื่อนายมือขวา อย่าทำเมินเหินห่างอย่างแปลกตา วันนี้มาแต่งกลอนอ้อนเหมือนเดิม ใกล้สิ้นปีนี้แล้วแก้วเกลอขวัญ กลัวสัมพันธ์สาบสูญไม่พูนเพิ่ม จึงแต่งกลอนวอนขอมาต่อเติม เพื่อสงเสริมมิตรภาพแห่งกาพย์กานท์ ถึงปีใหม่ใจมิตรอย่าคิดเปลี่ยน เป็นเพื่อนเขียนคมกลอนอ้อนคำหวาน อย่าลาล้างห่างเหินจนเนิ่นนาน ปีใหม่ผ่านเข้ามาอย่าลืมกันo Orion264(มือขวา) ๑๕ ธันวาคม ๒๕๕๖ :020: :068: :068: หัวข้อ: Re: อย่าลืมกัน เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 16, ธันวาคม, 2556, 02:29:24 AM ไม่ลืมกันหรอกหนา-เอ่ยมาบอก กว่าจะออกจากบ้านพาลใจหวั่น แม้เนิ่นนานปานใดไม่ลืมครัน และจะเป็นเช่นนั้นนิรันดร์ไป เพราะถ้าหากลืมกันวันไหนหนอ มันจะก่อความจริงอันยิ่งใหญ่ ลืมกันคิ้วหน้าก็ดับยับทันใด โปรดเชื่อใจไม่ลืมกัน...ขอสัญญา ................................. เปลวเพลิง ง่ะ สงสัยคง "ลืมกัน" คนละความหมายนะครับ ขออนุญาตต่อกลอนเพื่อความสนุกสนานยิ่งขึ้นครับ ^^ หัวข้อ: Re: อย่าลืมกัน เริ่มหัวข้อโดย: Orion264(มือขวา) ที่ 16, ธันวาคม, 2556, 05:18:39 AM ไม่ลืมกันแบบนี้ต้องมีเรื่อง มันน่าเคืองค้อนควั่กเสียหนักหนา เถอะ ดูพูดดูทำจำนรรจา เหมือนจะหาเรื่องกวนให้ชวนตี เรื่องกันคิ้วนั่นเล่าเอามาพูด เออช่างขูดให้มันคันฉวี ถ้ากันคิ้วนั้นหนอฉันขอที กันแบบนี้เมื่อไรเผลอเจอลูกGun ขำๆครับ :020: :068: :001: หัวข้อ: Re: อย่าลืมกัน(กลอนม้าย่อง) เริ่มหัวข้อโดย: Orion264(มือขวา) ที่ 16, ธันวาคม, 2556, 04:01:12 PM oคำสัญญาว่าไว้ว่าไม่เปลี่ยน จะวนเวียนเยือนมิตรเตือนคิดถึง แม้เดือนผ่านวารพ้นนานทนพรึง ยังตราตรึงจำจดคำพจน์ครวญ แว่วเพลงกานท์หว่านคำหวานฉ่ำแว่ว ได้ฟังแล้วซึ้งจิตจึงคิดหวน ร่ำบทกลอนอ้อนกันสอนรัญจวน ให้นึกทวนความหลังยามสั่งลา โอ้...นารีนี่เอ๋ยที่เคยรัก ตอนนี้จักไกลห่างไปอย่างว่า ด้วยธุระปะปังประดังมา ไกลแก้วตาเพียงนิดเคียงชิดใจ อย่าลืมหลงจงจำคงคำมั่น ที่เคยสัญญารักอย่าผลักไส แม้ตัวห่างร้างแฟนทางแสนไกล แต่ฤทัยรำพึงคำนึงเนาo กลอนแบบนี้ผมเรียกว่ากลอนม้าย่อง....มีลักษณะพิเศษต่างจากกลอนทั่วไปตรงที่สระสองตัวมันซ้อนกันเป็นคู่ๆ ตัวอย่างเช่น โอ้...นารีนี่เอ๋ยที่เคยรัก ตอนนี้จักไกลห่างไปอย่างว่า ด้วยธุระปะปังประดังมา ไกลแก้วตาเพียงนิดเคียงชิดใจ ถ้าสังเกตให้ดีจะเห็นว่ามีสัมผัสสระซ้อนกัน ๑ คู่ คือ นี่เอ๋ยที่เคย ไกลห่างไปอย่าง ประปังประดัง เพียงนิดเคียงชิด และจะเขียนในลักษณะแบบนี้ทั้งบท การเขียนให้มีสระคู่ซ้อนกันอย่างนี้ผมสังเกตเห็นจากกลอนของเก่าที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ เป็นไปเองโดยผู้แต่งไม่ได้ตั้งใจให้เป็น แล้วนำหลักการนั้นมาเขียนเป็นกลอนใหม่หมดทั้งบท สมมุติชื่อให้ว่า กลอนม้าย่อง ..........ถามว่าแล้วแต่งแบบนี้มันประโยชน์อะไรไหม.....ตอบว่า มันมีประโยชน์ตรงที่ทำให้มันแต่งยากขึ้น.... Orion264(มือขวา) ๑๖ ธค ๒๕๕๖ |