บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอนจากที่อื่น และจากกวีที่ชื่นชอบ => ข้อความที่เริ่มโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 24, มกราคม, 2557, 07:42:20 AM



หัวข้อ: ไก่วัด โดย:คนบอ มือสี่ จากเฟสบุ๊ค
เริ่มหัวข้อโดย: กอหญ้า กอยุ่ง ที่ 24, มกราคม, 2557, 07:42:20 AM

ขอยกผลงานกลอนของคุณ คนบอ มือสี่
มาวางที่บ้านกลอนน้อย ท่านได้ลงกลอนบทนี้
ไว้ที่แฟนเพจ บ้านกลอนน้อย ด้วยค่ะ

(http://upic.me/i/26/aln-7.png) (http://upic.me/show/37752922)

วันนี้วันพระอยากกินไก่ทอดอ่ะ
แต่กินมิได้..กำ เลยนึกถึงกลอนเก่ากลอนนี้

…..ไก่วัด…..

ครองอาศรมสร้างศีลทานก็นานนัก
มิหย่อนหยักหวั่นไหวในวิถี
มิเผลอไผลมวลฤทธิ์อิสตรี
แม้นยวนยีเยื้องกรายชม้ายมา

จนวันหนึ่งงานเข้าเกินเป่าปัด
เห็นไก่วัดในสถานเดินผ่านหน้า
สะอางองค์อวดโอ่ความโสภา
เผลอแหล่ตาปรอยปรายชม้ายมอง

เริ่มพะวงหลงใหลนางไก่วัด
มันอึดอัดทรวงในให้ขัดข้อง
ทำเยี่ยงไรจึงจักสมภิรมย์ปอง
อยากจะย่องฉันไซร้ เจ้าไก่งาม

อยากเอามือของเราเข้าลูบไก่…อิอิ
เข้าโลมไล้ตวงตักมิหักห้าม
โอบตะล่อมกล่อมเกลาเข้าลวนลาม
คงวาบหวามสุขสมภารสราญองค์

คิดถึงไก่จนจีวรมันร้อนผ่าว
ไก่วัดสาวเจ้ากรรมมาทำหลง
ให้สมภารร้อนจิตเกินปลิดปลง
ศีลดำรงหลุดลุ่ยกระจุยกระจาย…กำ

หลวงสี่… 23.50 น. ณ.วัดลิงขบ อิอิ

(http://upic.me/i/26/aln-7.png) (http://upic.me/show/37752922)


หัวข้อ: Re: ไก่วัด โดย:คนบอ มือสี่ จากเฟสบุ๊ค
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24, มกราคม, 2557, 01:16:30 PM

...ไก่บ้าน...

ทุกวันศีลกินมื้อถือสัจจะ
ท่องธัมมะขัดเกลาเช้าจนสาย
เป็นวันเดียวอยู่บ้านแบบสบาย
ไม่ถ่อกายทำสวนพรวนดินดาน

บ่ายทีไรใจเต้นมิเป็นส่ำ
จวนจะค่ำแสงลับไก่กลับบ้าน
ขึ้นบันไดใต้ถุนผลุนถึงจาน
ก้าวเดินผ่านโชยหอมน่าดอมดม

ยีนส์สีเทาเป้าต่ำจำมั่นเหมาะ
เสื้อสายเดี่ยวเกี่ยวเกาะเลาะปลายผม
มิหนาวเนื้อเสื้อบางจางเห็นณม
ถอดเกิบก้มแทบทรุดหยุดหายใจ

พอรู้ตัวอีกทีเธอจ๊ะจ๋า
ทักพี่ขาตาจ้องน้องสงสัย
อ๋อวันพระจะปลงเจาะจงใด
หรือป่วยไข้น้ำลายยืดไหลเลอ

เม็ดมะกอกมาทำประคำสาย
กันตาลายศีลขาดนับพลาดเผลอ
เกิดชาตินี้ภพไหนให้เจอะเจอ
มีน้องเธอทะเล้นเป็นน้องเมีย กำ

สีลา ชื่อเล่นเธอไก่ น้องเมียผมเองคร้าบ

 :a004:

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: ไก่วัด โดย:คนบอ มือสี่ จากเฟสบุ๊ค
เริ่มหัวข้อโดย: Orion264(มือขวา) ที่ 24, มกราคม, 2557, 10:06:58 PM


คุณรพีนี่หนาชอบหาเรื่อง
ให้ขุ่นเคืองตนเองละเลงเสีย
รู้ก็รู้อยู่ว่ามันพาเพลีย
โถ..อาเฮียเขียนได้ท้ายทายจริง

ไม่หวั่นเกรงเคราะห์กรรมจะซ้ำซัด
จะโดนจัดหนักหนักกระอักอิ่ง
เรื่องน้องเมียนี่หนอต้องขอติง
นับเป็นสิ่งอันตราย...ห้ามชายตา...



 :040 :003: :004: