บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ไปยาลฯ ที่ 18, กุมภาพันธ์, 2557, 06:24:26 PM



หัวข้อ: ร ะ เ บี ย ง ด อ ก โ ม ก
เริ่มหัวข้อโดย: ไปยาลฯ ที่ 18, กุมภาพันธ์, 2557, 06:24:26 PM
(https://img2.pic.in.th/pic/1-1d8488300170c2167.png)


หัวข้อ: Re: ร ะ เ บี ย ง ด อ ก โ ม ก
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 18, กุมภาพันธ์, 2557, 09:19:42 PM



                                           ...-๐ ระบำดอกโมก ๐-...

                                           ๑.  หอมดอกโมกยามสายที่ปลายฝัน
                                           ปลุกรำพันคำนึงซึ้งประจักษ์
                                           สู่อาณาฟ้ากว้างมิวางพัก
                                           มาทายทักเสี้ยวหมอง ของหัวใจ

                                           กลีบดอกโมกเสียบแซมเหนือแก้มกรุ่น
                                           อาบละมุนรอยยิ้มพรมพริ้มใส
                                           เหมือนนางฟ้าฟายฟ้อนอ้อนรำไพ
                                           อยู่เคียงใกล้ปลายฝัน เมื่อวันวาน
                                            
                                           ----------------
                                           ๒.  ราวกระจกฉายฉาบต่างภาพเห็น
                                           แล้วเปลี่ยนเป็นสลับคลับคล้ายผ่าน
                                           กลีบดอกโมกลอยคว้างล่องกลางลาน
                                           สอดประสานดั่งว่า.. ย้ำตราตรึง

                                           เธอยืนอยู่ตรงนั้นที่ฉันเห็น
                                           ท่ามลมเย็นแผ่วพลิ้วโลมลิ่วถึง
                                           เวียนกลีบกรายรายล้อมห้อมรำพึง
                                           คือฉากซึ้งวนรอบ.. ขอบความจริง
                                            
                                           ----------------
                                           ๓.  นั่งอยู่กลางหว่างฝันอันบรรเจิด
                                           ทรงจำเกิดมากมายหลายหลายสิ่ง
                                           เฟืองเวลาหมุนไปไม่ประวิง
                                           ทุกทุกสิ่งตรับตรึง ไม่อึงอล

                                           ริมระเบียงเพียงพิศดวงจิตทอด
                                           ในอ้อมกอดความหมายที่กรายกล่น
                                           โมกลอยคว้างกลางดินไร้ดิ้นรน
                                           สิ้นจำนนในอ้อมกอด ทิ้งทอดกรู

                                           หยิบดอกหอมเสียบแซมเหนือแก้มปลั่ง
                                           อกสะอื้นโอดดังที่ข้างหู
                                           น้ำตาหลั่งพรั่งพรายเป็นสายพรู
                                           ดอกโมกชูช่อหอม เห่กล่อมกราว
                                            
                                           ----------------
                                           ๔ .  นางฟ้ายังกรีดกรายในสายฝัน
                                           อยู่ตรงนั้น.. ผ่องผุด บริสุทธิ์ขาว
                                           เก็บดอกโมกแซมบ้างบางครั้งคราว
                                           ยังยิ้มพราวมาทางนี้...   ที่ทรงจำ ๚ะ๛
                                                                                

                                           - Black Sword -
                                            (หมู มยุรธุชบูรพา)

https://www.youtube.com/watch?v=QCHCCeRlwSI


หัวข้อ: Re: ร ะ เ บี ย ง ด อ ก โ ม ก
เริ่มหัวข้อโดย: ไปยาลฯ ที่ 20, กุมภาพันธ์, 2557, 11:58:46 PM
(https://img5.pic.in.th/file/secure-sv1/-mhokerumpun5_zps5dd339ac-1.png) (https://pic.in.th/image/%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%9A%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%81%E0%B9%82%E0%B8%A1%E0%B8%81-mhokerumpun5-zps5dd339ac-%281%29.1PEaYc)