บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2557, 02:56:18 PM



หัวข้อ: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2557, 02:56:18 PM
(http://image.ohozaa.com/i/204/DLYq5Y.jpg)

ริมตลิ่งหญิงหนึ่งคะนึงเหงา
ซึมซบเซาเศร้าแฝงตาแดงเรื่อ
ขาดไออุ่นหนุนตักเคยพักเจือ
นั่งมองเรือล่องไกลในวารี

อนาถนักรักลาชะตาหนอ
เจ็บเกินพอท้อใจไร้สุขี
เศร้าเหงาหม่นทนหมองครองฤดี
กว่าสิบปีที่พ้อ รอเธอมา

ใต้ต้นไทรใบเรียวเขียวชอุ่ม
ทนนั่งกลุ้มกุมขมับสลับท่า
ยึดเอาเป็นที่หลักพักอุรา
นั่งมองน้ำกับฟ้ารักษาจินต์

ตะวันพลบหลบต่ำใกล้ค่ำแล้ว
เรือยังแจวพายจ้ำท่ามสายสินธุ์
เพียงชายเดียวเปลี่ยวดายคล้ายโรยริน
มองจนชิน ลูกตา..อ๊า.า.หล่อจัง

เรือลำน้อยลอยใกล้ยิ่งใจสั่น
ชะรอยฉัน คราวนี้คงมีหวัง
ได้คนปลอบเปรอจินต์หายภิณท์พัง
โดดจากฝั่งลงน้ำ ซ่า.า.า.ต่อหน้าชาย

Sasi

 
:020: :004: :a002:


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2557, 04:00:04 PM
โอ้น้องศิใยคิดชีวิตสั้น
นั่งพายเรือทั้งวันหวั่นสลาย
แค่มาเห็นหน้าหล่อของพี่ชาย
ถึงกับกลายโดดน้ำช้ำฤดี

อนาถบาดใจแท้แพ้ความหล่อ
ใครเล่าหนอทำให้ศิต้องหนี
หรือว่าใจปวดร้าวนานเต็มที
มันล้นปรี่เกินทนมิสนใคร

ใต้ร่มเงาไทรย้อยห้อยกิ่งก้าน
เรือแจวผ่านได้เห็นหนุ่มหน้าใส
นั่งเคลียร์คลอหยอกเย้าเอาใจ
เลยทำให้คิดฆ่าว่าไหมดิน

อย่าพึ่งจบชีวิตแบบสั้นสั้น
ยิ่งจะทำให้มันต้องถวิล
เพราะรอนานสิบปีที่ได้ยิน
คงเคยชินพอแล้วแก้วตาชาย


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21, กุมภาพันธ์, 2557, 04:48:58 PM

(http://image.ohozaa.com/i/204/DLYq5Y.jpg)

ริมตลิ่งหญิงหนึ่งคะนึงเหงา
ซึมซบเซาเศร้าแฝงตาแดงเรื่อ
ขาดไออุ่นหนุนตักเคยพักเจือ
นั่งมองเรือล่องไกลในวารี

อนาถนักรักลาชะตาหนอ
เจ็บเกินพอท้อใจไร้สุขี
เศร้าเหงาหม่นทนหมองครองฤดี
กว่าสิบปีที่พ้อ รอเธอมา

ใต้ต้นไทรใบเรียวเขียวชอุ่ม
ทนนั่งกลุ้มกุมขมับสลับท่า
ยึดเอาเป็นที่หลักพักอุรา
นั่งมองน้ำกับฟ้ารักษาจินต์

ตะวันพลบหลบต่ำใกล้ค่ำแล้ว
เรือยังแจวพายจ้ำท่ามสายสินธุ์
เพียงชายเดียวเปลี่ยวดายคล้ายโรยริน
มองจนชิน ลูกตา..อ๊า.า.หล่อจัง

เรือลำน้อยลอยใกล้ยิ่งใจสั่น
ชะรอยฉัน คราวนี้คงมีหวัง
ได้คนปลอบเปรอจินต์หายภิณท์พัง
โดดจากฝั่งลงน้ำ ซ่า.า.า.ต่อหน้าชาย

Sasi

 
:020: :004: :a002:

:037:

เห็นสาวน้อยตกน้ำรีบจ้ำพรวด
เดี๋ยวจะชวดเชยชมลงงมหมาย
ช่วยสาวน้อยคนงามรอดความตาย
ตะเกียกตะกายเข้าฝั่งด้วยกังวล
 :047:
จัดให้เจ้านอนหงายรีบผายปอด
ขอให้รอดเถิดหนาสิบห้าหน
ก้มลงช่วยเป่าปากด้วยอยากยล
แม่หน้ามนพ้นภัยใต้ไทรงาม
 :a013:
ไพร พนาวัลย์

  :a004:


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: ขวดเก่า ที่ 22, กุมภาพันธ์, 2557, 04:34:26 AM

หนุ่มหน้าใสคนนั้นนั่นคือขวด
คุณวรรณดีคงเจ็บปวดขวดไม่ห้าม
สองเรารักกันมากยากใครปราม
แค่ในยามห่างจึงคิดถึงกัน

สาวหน้าหวานคนนั้นนั่นคุณศิ
ขวดได้วิธีใช้ลุงไพรนั่น
ลุงไพรไม่ต้องฝืนขวดยืนยัน
ผายปอดนั้นขอย้ำขวดทำเอง


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: นายประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 22, กุมภาพันธ์, 2557, 07:04:27 AM
 

:AddEmoticons00918:

ความช่วยเหลือเจือจุนคุณธรรมเลิศ
สุดประเสริฐอื่นใดให้ตรงเผง
สิ่งใดควรเมตตาอย่ากลัวเกรง
ทุกคนเก่งช่วยศิได้ให้ปลอดภัย

คุณวรรณดีพยุงศิไว้ได้ขึ้นฝั่ง
ด้วยพลังแข็งแร่งแรงหนุ่มใหญ่
ขวดฝายปอดดูยุ่งกับลุงไพร
ประทีปไซร้ชโลมแแป้งแลแต่งกาย

ศิได้รอดปลอดภัยในครั้งนี้
ด้วยความดีร่วมใจภัยห่างหาย
ศิคงซึ้งตรึงในน้ำใจชาย
จักได้คลายหายกลุ้มมารุมใจ


ประทีป  วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
22 กุมภาพันธ์ 2557

 :048: :037: :049:


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 22, กุมภาพันธ์, 2557, 08:52:30 AM

:037:

เห็นสาวน้อยตกน้ำรีบจ้ำพรวด
เดี๋ยวจะชวดเชยชมลงงมหมาย
ช่วยสาวน้อยคนงามรอดความตาย
ตะเกียกตะกายเข้าฝั่งด้วยกังวล
 :047:
จัดให้เจ้านอนหงายรีบผายปอด
ขอให้รอดเถิดหนาสิบห้าหน
ก้มลงช่วยเป่าปากด้วยอยากยล
แม่หน้ามนพ้นภัยใต้ไทรงาม
 :a013:
ไพร พนาวัลย์

  :a004:


 
:020: :a002:


กระอัก-กระอ่วน มวลในยามได้แนบ
แต่ก็แอบปลื้มใจฤทัยหวาม
สมประสงค์ตรงคิดจิตวาบวาม
เริ่มล้นหลามสัมผัสจัดถี่จัง

กระแอมไออ๊อกแอ๊กแทรกเสแสร้ง
ลืมตาแจ้ง..อุ๊ย...ตาย..!.สลายหวัง
ที่เราคิดผิดคาด..ดั๊น.!.พลาดพลั้ง
เริ่มงงงัน คนหล่อยัง  นั่งในเรือ

 
:020: :045:

Sasi


หัวข้อ: Re: ::::: นั่งเหงาใต้เงาไทร....?
เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 22, กุมภาพันธ์, 2557, 12:02:37 PM
ฮาฮ่าว่าแล้วไงมิใช่พี่
ขวดทำดีเหลือร้ายมิน่าเบื่อ
นั่งอยู่ข้างลุงไพรให้อมเกลือ
เห็นเม็ดเหงื่อไหลรินมิสิ้นลม

พี่ประทีปรีบเช็ดหน้าตาให้
ขวดถอยไปอีกนิดอย่าชิดสม
เดี๋ยวอากาศไม่ดีอกระบม
ต้องนอนตรมอีกนานพานเสียใจ

ขวดรีบถอยออกห่างระหว่างนั้น
ลุงไพรพลันเป่าปากเป็นยกใหญ่
สองสามฟอดศิกระพริบตาทันใด
ลุกขึ้นนั่งเสียใจไปอีกนาน55