บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

 :AddEmoticons00918:


                                                  ชายชรากับหมาตาย

        ชายชราผิวหยาบกร้าน ผ่านร้อนผ่านหนาวมานับเนิ่นนาน เคยอบอุ่นไอแห่งธารน้ำใสของท้องทุ่งที่น่าชื่นชม บัดนี้น้ำกลับกลายแปดเปื้อนขุ่นตม คอยข่มใจรับสภาพแห่งกาล

        กาลก่อนเคยเบิกบานใจ ในหมู่ญาติมิตร อย่างสนิทสนมกลมเกลียว เหลียวหน้าแลหลังยังมีคนคอยปรานี น้ำใจไมตรีโอบอ้อม คารวะนอบน้อมอย่างจริงใจ เห็นความศรัทธาเลื่อมใส มีจิตใจผูกพันมั่นคงนิรันดร์ ต่างฝ่ายต่างแบ่งบัน นั้นเพราะไม่มีช่องว่าง ทางผลประโยชน์อันใด

        กาลเวลาแปรเปลี่ยน เวียนผัน พลันเมื่อเป็นสังคมยุคใหม่ ผู้แวดล้อมที่เคยเข้าอกเข้าใจ ร่วงหายตายไปตามกฎเกณฑ์ ที่ไม่สามารถบ่ายเบนแต่อย่างใด คนใหม่มากมี ญาติโยโหติเพิ่มทวิทวีคูณ แต่ความผูกพันอย่างก่อนเก่าหดหายสาบสูญ

        ชายชราหวนคิดขึ้นมารู้สึกอาดูร เพราะในจิตใจเขาเองยังเพียบพร้อมสมบูรณ์   ยังเทิดทูนวิถีก่อนเก่าไม่คลายคลอน เพราะสิ่งดี ๆ แต่เก่าก่อน เป็นการเอื้ออาทรอย่างดี สังคมควรพึงมี อย่างนี้ฤๅทอดทิ้งไปใย จึงต้องทนข่มใจยอมรับสภาพแห่งกาล

       วันนี้ชายชราเดินกลางแดดแผดจ้า แบกจอบคู่ชีวิตที่เคยกอปรกิจมานานแสนนาน เหลียวมองทางเดินที่ชาวบ้าน เรียกขานว่าทางด่าน โอ้ลืมไป...มันอันตรธาน  จากวันวานเป็นทางกว้างใหญ่ที่ใคร ๆ เขาเรียกสี่เลน เพ่นพ่านไปด้วยยานยนต์ ผู้คนผ่านมาผ่านไป ไม่เคยเห็นหน้า เป็นคนใหม่ ไม่รู้จักใคร และไม่ได้ทักทาย
 
          เดินผ่านไปสักระยะพบหมาที่ถูกรถทับตาย ดูท่าทางเหมือนจะคอยทักทาย

         " ชายชรา... ข้าเท่านั้นที่ยังรอท่านอยู่ "

         และยังกู่มาว่า

         " แม้ว่าเราเป็นสัตว์ ดิรัจฉาน คนละชั้นกันท่าน"

         " อีกไม่นาน ท่านก็จะเป็นเหมือนเรา "
 
         ชายชราพิศดูหมา ใบหน้าซึมเศร้า น้ำตาคลอเบ้า คงมีคำบอกเล่าอยู่ในใจ

         " เจ้าอย่าน้อยใจไปเลย..คุณหมาเอ๋ย  เจ้ายังมีเพื่อนยา ข้าเองล่ะ เพื่อนของเจ้า "  

http://naturedharma.com/data-1786.html  

  :AddEmoticons00935:

ประทีป  วัฒนสิทธิ์
ธรรมชาติธรรม
25 มีนาคม 2557