|
หัวข้อ: ๐๐ ..เจ็บเหลือแล้ว.. ๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 17, สิงหาคม, 2555, 04:16:52 PM (http://upic.me/i/nz/62652fef56c0aa52688390ea696def8a.png) (http://upic.me/show/38332867) เจ็บมากไหม สิ่งที่เห็นเป็นถ้อยร้อยประสาน คืออักษรสื่อกานท์พาลตกบ่วง ต่อกลอนใครใดเล่าเข้ามาลวง พาช้ำทรวงสิ่งรักกลัวหักรอน มาครวญโศกโลกเศร้าสุดเหงาเหลือ ไร้จานเจือเจ็บจิตคิดไถ่ถอน อ้างเหตุผลกลกานท์ผลาญบั่นทอน แอบอาวรณ์อ้อนรักเขาทักทาย ด้วยอยากถามความนัยว่าใครผิด จึงร่ายพิษพ่ายเบือนเหมือนมั่นหมาย แสร้งจำนรรจ์ผันเรื่องให้เคืองคาย บางความหมายเหมือนเจ็บช่างเหน็บแนม หันมามองน้องหน่อยเห็นรอยช้ำ ที่พี่ทำทาบใจคล้ายแต่งแต้ม เสียน้ำตาระอามาน มานานแรม เกินซ่อมแซมทรวงทรุดร้อนรุกรน ห้ามฉันคบกับใครยอมให้สิ้น คนใจหินเห่ร้อยถ้อยนุสนธิ์ เห็นเริงร่าหน้าบานหวานยุบล พิกุลหล่นรั้งเหนี่ยวมาเกี่ยวใจ ถึงคราวตนบ่นเพ้อเสนอเจ็บ ร้าวรานเหน็บเนาเนื้อเหลือเกินไหน เจ็บคราวนี้ขอถามเป็นความนัย เจ็บมากไหมผ่าแดมาแผ่ดู รินดาวดี (http://upic.me/i/y4/sqz26.png) (http://upic.me/show/38336447) หัวข้อ: ๐๐ ..เจ็บเหลือแล้ว.. ๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: รินดาวดี ที่ 19, สิงหาคม, 2555, 10:16:59 AM (http://upic.me/i/60/6fv98.gif) (http://upic.me/show/26131291) แอบสะอื้นกลืนกล้ำถ้อยคำเพ้อ มิเผยอเผลอตามให้หวามไหว เพรงวสันต์วันวานมาผ่านไป แสนห่างไกลปลายฟ้าฤาน่าชัง เพียงบทกลอนอ้อนรักสลักไว้ เผาผลาญใจดับสิ้นทุกสิ่งหวัง อักษรารื่นรสพจน์ประดัง มาบดบังการแสดงโดยแฝงจินต์ รักเริ่มร้าวก้าวแรกที่แทรกซ้อน พี่คลายคลอนก่อนกาลมานผกผิน ส่งสายตาหว่านล้อมตอมนาริน ทั่วทุกถิ่นแสนเพลินเกินท้วงติง ถ้อยรำพึง..หึงหวง..ดั่งดวงจิต เหมือนสะกิดฤทธิ์เจ็บให้เหน็บยิ่ง หัวใจชายหมายหรือถือรักจริง เอ่ยอ้างอิง"รักหึงหวง"ไว้ลวงใจ รินดาวดี (http://upic.me/i/3o/4ewkq6n9wnk.gif) (http://upic.me/show/38385045) |