บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

บ้านกลอนน้อย ลิตเติลเกิร์ล - มยุรธุชบูรพา => ห้องกลอน คุณอภินันท์ นาคเกษม => ข้อความที่เริ่มโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, สิงหาคม, 2557, 04:07:23 PM



หัวข้อ: เสียงครวญจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 20, สิงหาคม, 2557, 04:07:23 PM
(http://upic.me/i/jj/73jmg.jpg) (http://upic.me/show/52387476)


กลีบกุหลาบกระจายเรี่ยรายเกลื่อน
ดูเสมือนรักกระจายสลายสิ้น
ความช้ำชอกตอกย้ำย่ำดวงจินต์
น้ำตารินไหลพรากจากแหล่งใจ

ช้ำนักนะรักนี้เจ็บที่สุด
เหมือนอาวุธแหลมคมระดมใส่
ใจอ่อนอ่อนจักต้านทานอย่างไร
คิดมิออกบอกมิได้ไร้ปัญญา

ผิดตรงไหนไม่รู้ไร้ผูู้บอก
คิดไม่ออกอดสูมิสู้หน้า
เมื่อเขาเลิกไม่เคยเอ่ยอำลา
เราไร้ค่าลำเค็ญเหมือนเดนคน

รจนา อภินันท์
อังคารที่ ๒๙ เมษายน ๒๕๕๗/ ๒๑.๔๓ น.

(http://upic.me/i/3z/6qr54.png) (http://upic.me/show/29981666)


หัวข้อ: Re: เสียงครวญจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 05, มิถุนายน, 2559, 12:03:01 AM

คนไร้ค่าจากไปเขาไร้ค่า
มิใช่เราหรอกหนาอย่าสับสน
ค่าของเราแท้จริงยิ่งกมล
อย่าอับจนหัวใจเมื่อไร้รัก

และเธอมีคุณค่ากว่าที่คิด
ไร้ความผิดแผ่เห็นเช่นประจักษ์
เขาสิ เสีย คนดีที่ใจภักดิ์
เขาหาญหักดั่งเดนใช่เป็นเรา

เธอเสียคนไร้ค่าจงอย่าหมอง
หากร่ำร้องร้องได้ในยามเศร้า
แต่อย่าลดทอนตนจนหม่นเซา
เพราะค่าเขาด้อยกว่า.. ค่าของเธอ ฯ
:
.
- Black Sword -
 (หมู มยุรธุชบูรพา)