|
หัวข้อ: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 17, กันยายน, 2557, 05:32:13 PM (http://4.bp.blogspot.com/-O1IljYoge7s/UW5QDbk1JkI/AAAAAAAAA5E/Vp4iY7TiGzQ/s400/donaldzolanoilpainting5.jpg) ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ บ้านฉันอยู่เหนือนิดเธอทิศใต้ มิห่างกันเท่าใดได้ยินเสียง ตั้งแต่ครั้งวัยเยาว์เราใกล้เคียง ส่งสำเนียง ครั้งใดไม่ต้องรอ ตัดใบตองรองใกล้ใต้ต้นกล้วย พี่คนป่วยน้องเล่นเป็นคุณหมอ ผ้าชุบน้ำกดทับซับลำคอ แขนขาข้อตัวร้อนจับป้อนยา กรีดก้านกล้วยหั่นแว่นเป็นแผ่นท่อน เล็กกลมก้อนขวักไขว่ไข้รักษา พี่หัวร่อ งอขำแสร้งนำพา เล่นยายตา ขายของ.ฯ..สองเราโต ต่างแยกย้ายหมายมั่นผันชีวิต บ้านเราชิด แต่กายห่างไกลโข สาวโรงงานรันทดบ้างอดโซ ไร้สิ่งโก้โอ่หรู อยู่พ้นวัน มาเยี่ยมบ้านปีใหม่ด้วยใจปลื้ม ยังมิลืมหันมอง จ้องที่นั่น เหลือบเห็นชายเคยคุ้นจิตวุ่นงัน ทั้งยศฐาสารพันต่างฉันไกล เดินก้มหน้าพาตนเพื่อพ้นจ้อง เสียงเรียก"น้อง"ทักมาพาหวั่นไหว อยากกอดนักซักถามความเป็นไป แต่...หญิงที่ พี่โอบไหล่...ทำใจตัน Sasi (http://i601.photobucket.com/albums/tt98/khowjong10/icon/viod052.gif) หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17, กันยายน, 2557, 07:10:27 PM (http://upic.me/i/nz/10359519_725536740841689_4584395334264390108_n-330.jpg) (http://upic.me/show/52756725) -๐ เมื่อเวลามาบรรจบ ๐- ๑. เอ่ยสำเนียงเสียงร้องว่าน้องพี่ กระไรหนีหน้าเมินเหินห่างหัน ยังจำจิตติดใจในสัมพันธ์ แต่ก่อนนั้นเราชิดสนิทเคียง ๒. อยากจะบอกคิดถึงคำนึงเจ้า อกรุมเร้าร้อนร้ายคล้ายสุ่มเสี่ยง เพราะสายตาหลุบเร้นเช่นเอนเอียง ยากจะเรียงคำถ้อยร้อยออกมา ๓. พี่ยังป่วยด้วยไข้ใจคิดถึง หวังเพียงหนึ่งน้องเจ้าเฝ้ารักษา มือละมุนอุ่นอ่อนคอยป้อนยา ใจที่ล้าหวังน้องประคองคืน ๔. ทำห่างเหินห่างหันหวั่นใจนัก เหมือนหอกปักทิ่มแทงสุดแรงฝืน กริยาท่าทางอย่างกล้ำกลืน พี่สะอื้นช้ำอกเหมือนตกตาล ๕. หลายคนเขามีคู่อยู่เคียงข้าง แต่พี่นั้นอ้างว้างสุดสงสาร เพื่อนสนิทพี่นี้จะแต่งงาน จึงพาเขามาบ้านเพื่อพบน้อง ๖. เจ้าบ่าวเขามีหน้ามีตานัก อยากจะได้พืชผักราคาคล่อง ไปปรุงแจกแขกเหรื่อเพื่อสำรอง พี่จึงลองอาสาพามานี้ ๗. ด้วยบ้านเหนือมากผักผลไม้ ราคาพอซื้อได้มิหน่ายหนี บ้านของเจ้ามีสวนสมควรดี เจรจาพาทีพอรู้กัน ๘. พาลูกค้ามาให้ใยเมินหน้า อีกเจ้าจะรักษาพี่ไหมนั่น ใจที่ป่วยรอคู่อยู่นานวัน หวังเจ้านั้นดูแลและอาทร ๙. แม้นดูแลลูกค้าเจ้าดูได้ แล้วดูใจพี่ยาอย่าผันผ่อน มองหน้าพี่อีกครั้งยังเว้าวอน อยากจะอ้อนเอ่ยวจี.. ว่า "ที่รัก" ฯ : :a003: - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 18, กันยายน, 2557, 07:42:43 AM (http://iogiuditta.altervista.org/_altervista_ht/sogno.jpg)
Sasi (http://www.uppic.org/image-45F3_53EB04F8.gif) หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 18, กันยายน, 2557, 05:44:01 PM :new10: แน่ใจแล้วหรือ"ศิ"ยินเสียงทัก อย่าเพิ่งปักใจเชื่อเผื่อเจอผี อาจสวมรอยท่าน"หมู"ดูให้ดี "นินจาดำ"มากมีพี่ห่วงนาง เขาแค่พาลูกค้ามาซื้อผัก แกล้งเอ่ยทักผูกมิตรมิคิดหมาง เธอใจอ่อนเพียงทักกับดักวาง อาจเข้าทางหลอกล่อพี่ขอเตือน เขามีแฟนมาด้วยช่วยพินิจ แสร้งสะกิดว่า"ลูกค้า"ทำท่าเหมือน หลอกซื้อผักถูกถูกปลูกข้างเรือน กดราคาบิดเบือนพร้อมเฉือนใจ กับหนุ่ม"พรานฯ"โสดซิงหญิงมิชอบ โหยหามอบความหลังแต่ครั้งไหน เขาคนนั้นห่างหายลับกายไป กลับมาใหม่ใช่ว่าจะเหมือนเดิม ไม่เหมือนพี่ที่อยู่เคียงคู่เจ้า ทุกค่ำเช้าดูแลเทคแคร์เสริม เห็นหน้าอยู่ทุกวันมั่นรักเติม มิเห่อเหิมสาวใดนอกใจนวล ถึง"ศิ"ติด "อิโบล่า"ตักยาป้อน มิรังเกียจรังงอนตอนโหยหวน ยามเธอร้องก้องโฮกัดโซ่ตรวน พี่ยังชวนหมอมาฉีดยาเธอ ส่วนหมอใจคือพี่ที่รักษา "อิโบล่า"ไม่หวั่นมั่นเสมอ เพียงร้อยล้านจ่ายมาค่าบำเรอ แลกกับเพ้อว่ารักหักลบกัน ท่าน"หมู"รีบหลบไปอย่าใกล้สาว "ศิ"เริ่มหนาวตาลายหัวใจสั่น "อิโบล่า"กำเริบเขยิบพลัน แน่แล้วนั่น"ศิ"จ๋า...ลาก่อนเอย :a22: :d13: ...พรานไพร... หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 18, กันยายน, 2557, 06:14:52 PM น้องปวดหัวจ๊าดจี๊ดฉีดยาที...? มัวนอนรอหมอปริญญาช้าไม่ไหว ป่วยเรียกใช้บินปร๋อหมอขมี ร่ำลือทั่วเขตคามนามรพี รอบรู้ดีอาการฝนว่านยา หากอาการตีบตันเพราะกลั้นฉี่ จุลินทรีย์ร้อยพันมันขวางหน้า บางครั้งปวดมีบ่อยปล่อยออกมา ล้วนเชื้อราลอดเล็ดเม็ดดำแดง จากอาการถ่ายหนักมักพรวดพราด ดังปรูดปราดไหลลงตรงเข่าแข้ง ยืนเกาะรั้วตัวชาขาหมดแรง มักกินแกงเห็ดโฮะฮินเลปน จากอาการลมพิษพุ่งจิ๊ดจ๊าด สันนิบาตท้องเต้นเร็วเห็นผล เกิดเจ็บอุกจุกเสียดเบียดขึ้นบน หลบทุรนลงล่างครางฮือฮือ จากอาการพุพองเนินร่องสัน ระคายคันมันเกาสะเด่าดื้อ ตุ่มโผล่ผุดจุดตามง่ามเท้ามือ เช่นนี้คือต้นตอพร่องฮอร์โมน หากมีชายหมายปองสนองรัก รีบตวงตักหอมฟอดกอดเอวโหน ดิ้นดีดสีตีเป่าเร้าตะโพน ร้องโย้นโย้นเลือกหมู-คู่มุนี? เหงาจัง ขอเล่นด้วยคนนะ :007: รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 18, กันยายน, 2557, 08:09:36 PM (http://upic.me/i/e0/000004.png) (http://upic.me/show/52770112) -๐ แถลงถ้อยร้อยรัก ๐- ๑. จงมั่นใจเถิดน้องอย่าหมองหม่น อย่าสับสนความจริงจนวิ่งหนี โปรดจงฟังถ้อยแถลงแจ้งวจี จงฟังพี่อย่าประวิ่งทุกสิ่งอัน ๒. ด้วยเพื่อนหญิงคนนี้ที่แลเห็น คือประเด็นช่วยเหลือเจือจานฉัน เคยสละเวลามาทั้งวัน เพื่อช่วยกันเลือกแหวนได้คู่นึง ๓.หันมาทางน้องน้อยกลอยใจเจ้า คนที่พี่นั้นเฝ้าแต่คิดถึง อยู่ในใจดวงนี้ที่ติดตรึง ปานประหนึ่งน้องนี้ยอดชีวา ๔.ล้วงกระเป๋าเอาแหวนออกวางอวด สองวงรวดด้วยคิดจิตประหม่า เป็นแหวนทองวงน้อยด้อยราคา หวังเพียงว่ามอบให้ปีใหม่นี้ ๕. สองวงลายเดียวกันรังสรรค์สร้าง เป็นสิ่งอ้างคู่รักด้วยศักดิ์ศรี วงหนึ่งสวมนิ้วน้องคล้องฤดี อีกวงหนึ่งของพี่นี่เรื่องจริง ๖. แหวนเป็นคู่คู่กันเป็นมั่นหมาย บอกความคล้ายให้รู้ชายคู่หญิง อกพี่หวามไหวแวบหวังแอบอิง นี้คือสิ่งหมายหมั้น “ฉันรักเธอ” ๗. หันมาทางเพื่อนสาวที่ขาวหมวย แม่ตาตี่เธอช่วยนำเสนอ ไปพาแฟนในรถรีบมาเจอ เดี๋ยวเขาจะคอยเก้อเพราะมานาน ๘. แล้วพาเขาเข้ามาหาที่นี่ ช่วยมาชี้มาแจงแถลงขาน เพื่อจะพร้อมยอมเป็นเช่นพยาน อย่าเพิ่งผ่านซื้อผักที่อื่นเลย ๙. ความจริงแท้ปรากฏหมดทุกอย่าง เจ้าอย่าร้างแรมลานะน้องเอ๋ย อยากจะฟังคำรักจากทรามเชย หวังเป็นเขยบ้านสวน.. นะนวลปราง ๑๐. ส่วนเรื่องป่วยอีโบล่าน่ากลัวนัก พี่จึงหักใจโหดโดดเตะผาง อีโบล่ากระเด็นไปให้ไกลนาง แล้วอุ้มร่างที่ระทวยด้วยความรัก ๑๑. มาหาหมอรพีกาญจน์ชำนาญกิจ ช่วยชีวิตของเจ้าเฝ้าตระหนัก ลมหายใจเริ่มมีดีใจนัก พี่ร้องทักเจ้าฟื้นแล้ว.. โอ้ แก้วใจ ฯ : :a016: - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณรูปภาพต้นแบบจาก Internet หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: พรานไพร ที่ 18, กันยายน, 2557, 11:45:53 PM :new10: รักท่าน"หมู"รุนแรงแข้งจึงหนัก เตะกระอัก"อิโบล่า"กล้าไฉน "ศิ"คงตายก่อนโรควิโยคไกล นอนสลบไสลไร้วิญญาณ์ โชคเข้าข้าง"หมอรพีฯ"ยินดีช่วย ร่างระทวยด้วยแข้งแจ้งรักษา เรียก"พรานไพร"ทันทีที่ฟื้นมา ฤาเชื้อบ้าหมดแล้วแก้วจึงคืน ส่วนคนเตะแฝงยิ้มกระหยิ่มพักตร์ ฝากความรักด้วยแข้งมิแกล้งฝืน ตามด้วยแหวนแทนใจให้ขวัญยืน รอเธอฟื้นตื่นมารับว่าแฟน กรวินท์สองวงประสงค์หมั้น หวังผูกพันนิ้วนางที่ว่างแหวน ส่วนตัวเราอาภัพทรัพย์ขาดแคลน จึงไร้แม้นเงินทองของกำนัล มีเพียงใจรักแท้มอบแด่น้อง ต่างแหวนทองคล้องนิ้วแม่จอมขวัญ จนเงินตราแต่รักภักดิ์นิรันดร์ ทุกทุกวันบอกรักสักหมื่นที หรือจะอยู่กับหมอก็แล้วแต่ ถึงหมอแก่เมตตาสง่าศรี อดีตหนุ่มรูปงามนาม"รพีฯ" เลือกใครดีสุดแท้แต่สาวเดือน :041: :d09: ...พรานไพร... หัวข้อ: Re: ♥....กาลเวลาพาเปลี่ยนผัน....? เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 19, กันยายน, 2557, 10:31:29 AM :004:
Sasi :020: |