บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: พริมอุษา(ลีลาวดี สีเพลิง) ที่ 25, กันยายน, 2557, 02:43:14 PM



หัวข้อ: ๐๐ กลอนพิษฐาน ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: พริมอุษา(ลีลาวดี สีเพลิง) ที่ 25, กันยายน, 2557, 02:43:14 PM
(http://www.uppic.org/image-99B2_54239701.jpg) (http://www.uppic.org/share-99B2_54239701.html)


๐๐ กลอนอธิฐาน ๐๐


พิษฐานขอตั้งจิต...ทั่วสิบทิศรับคำขาน
ชาติใหม่ได้เกิดมา...เป็นชาวนาตลอดกาล
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน...อยู่ทำกินตั้งถิ่นฐาน
ลำบากตรากตรำมานาน...กับฤดูกาลที่ผันเอย

กำเคียวและเกี่ยวข้าว...ร้อนอบอ้าวก็ทนไป
ชาวนาสันหลังชาติ...เหงื่อไหลหยาดเพื่อคนไทย
ถึงทุกข์มีมากมาย...ไม่สุขสบายมิเป็นไร
ขอแค่ได้สุขที่ใจ...เห็นคนไทยอิ่มทั่วเอย


หัวข้อ: Re: ๐๐ กลอนพิษฐาน ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 25, กันยายน, 2557, 03:49:20 PM

                         สำนึกน้อมชาวนา.........ด้วยสัจจาและจิตใจ
                         ข้าวขาวทุกข้าวคำ........ที่อิ่มหนำมาจากไหน
                         เหงื่อหยดที่รดหยาด.....มิเคยหมาดคราบเหงื่อไคล
                         หลั่งรินเรื่อรินไหล.........สำนึกไว้ตลอดเอย ฯ

                         ข้าวคำนำความคิด........คือชีวิตคือชีวา
                         ก่อร่างสร้างตัวเรา.........สิ้นหมองเศร้าสมสุขสา
                         หลอมเจตถึงหัวใจ........มิใช่ไหนแหละชาวนา
                         รับรู้ในอุรา...................ตราบจนกว่าวายชีพเอย ฯ
                         :
                          :a013:
                         - Black Sword -
                         (หมู มยุรธุชบูรพา)


หัวข้อ: Re: ๐๐ กลอนพิษฐาน ๐๐
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 26, กันยายน, 2557, 02:06:16 PM
(http://yamiejung3.webs.com/photos/mie05/9.gif)
                                  ๏ พิษฐานเอยสองมือถือพาน  พานพวงช่อดอกรัก
                                  แว่วเสียงสำเนียงเพลง          บรรเลงบรรโลมเฉิดโฉมประจักษ์
                                  สวัสดีพี่น้องไทย                 เรียงอร่ามความนัยบรรเจิดนัก
                                  พจน์ศาสตร์พลางประจงสัก    แต้มเสริมต่อสานเคียงลานเอยฯ
 
                                  ๏ พิษฐานเอยสองมือถือพาน  พานดอกพุทธรักษา
                                  เหมือนกลิ่นโคลนสาบควาย    มาแหนงหรือหน่ายจากชาวนา
                                  นาปรังข้าวนาปี                   ล้างหนี้แล้วแน่แค่ถวิลหา
                                  แต่เหมือนเงินไม่มา              บ้างม้วยบ้างหมดแสนสลดเอยฯ

                                  ๏ พิษฐานเอยสองมือถือพาน  พานเจ้าดอกบานบุรี
                                  เฉพาะกิจหนอเกษตรกร         เดือดร้อนยากไร้ไม่ประสบศรี
                                  เอยหวังชาวนาหวัง              กลับพาลแล้วพังทั่วปฐพี
                                  กรานประณตเถิดปรานี          พี่น้องถ้วนหน้าชาวนาเอยฯ

                                  ๏ พิษฐานเอยสองมือถือพาน  พานพวงช่อดอกกระถิน
                                  กราบแลแม่โพสพ                อิ่มพบสุขพาเป็นอาจิณ
                                  แม้นคิดทำลายข้าว              หลายเรื่องทุกข์ราวถั่งโถมระริน
                                  บทเพลงกล่อมเชลงศิลป์       คืนศักดิ์นวลใสข้าวไทยเอย๚ะ๛
                                                                                   คอนพูธน
(http://yamiejung3.webs.com/photos/mie05/9.gif)