|
หัวข้อ: ทวนวันโพ้น เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 19, พฤศจิกายน, 2555, 08:27:42 PM ถังปากบิด วิดน้ำ คลำตมหนอง ต้ดใบตอง สองก้าน เราะรานหอบ ขุดตะไคร้ ไพลข่า หน้ากระต๊อบ นำมามอบ แม่ปรุง ห่อปิ้งปลา กำท่อนไม้ ใหญ่ยาว ราวหนึ่งศอก ขว้างมะกอก มะกุก สุกในป่า เลี้ยวเลาะและ แวะหยุด ฟาดพุทรา มีดบางผ่า ยุ่มหยิก จิ้มพริกแดง ตะวันร้อน ตอนเที่ยง เลี่ยงเข้าร่ม ป้องหน้าชม นกร้อง เดินต่องแต่ง ผ่านท้ายไร่ ไซ้เห็ด เด็ดฟักแฟง ปลาตากแห้ง แกงหวาน ทานมื้องาย รถแล่นไป ไกลพู้น ฝุ่นตรลบ ยินเสียงกลบ เย็นนี้ มีหนังฉาย ออกพรรษา หน้าฝน พ้นหนาวกราย คืนเดือนหงาย ดูหนัง นั่งบนลาน มือจับลำ กำเคียว เกี่ยวข้าวสุก เกวียนบรรทุก เทียมควาย ย้ายเข้าบ้าน แต่เดี๋ยวนี้ มีเครื่องยนต์ แทนคนงาน เหลือตำนาน ลงแขก แปลกทำนา รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: ทวนวันโพ้น เริ่มหัวข้อโดย: tonmai ที่ 19, พฤศจิกายน, 2555, 09:49:17 PM ยังมิจางจากจรกลิ่นอ่อนอุ่น ไล้ละมุน ท้องทุ่ง จรุงหา อย่างน้อยนั้นยังเดินเพลินท้องนา ยังถูกตรา ว่าต่ำ คนดำดิน ยังยืนปักต้นกล้าก้มหน้าต่ำ พ่อแม่ทำยังตาม นามทรัพย์สิน ในน้ำปลา ยังคอยลอยวาริน ที่ทำกิน ยังไสว ของใบบาง ที่พอกพูลเพิ่มพี คือหนี้หนัก อุตส่าหฺ์ปักต้นข้าว เกี่ยวเข้าฉาง ไว้ใช้หนี้ ทำกิน บนถิ่นทาง มีแต่ว่างแปเปล่าเข้าทุกข์ทน หนี้ชาวนา คือตราสัญญลักษณ์ เจ้าจุมปักหนึ่งที หนี้หนึ่งหน เปลี่ยนแปลงไปจากเก่ายอมเฝ้าทน น้อยจนล้น แล้วหนี้ ศรีชาวนา |