|
หัวข้อ: ๐ อดทน เงียบไว้ เดี๋ยวดีเอง ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 26, ธันวาคม, 2557, 01:36:58 PM กัดไม่กัดก็กลัวใจรัวเต้น มันชาติเช่นสัตว์ดุสุนัขา ยาววาเศษเมตรศอกบอกฤทธา แลบลิ้นมาขดตัวงอกลัวงู นอนแน่นิ่งกลิ้งดินสิ้นลายเสือ เขี้ยวเหลือกลัวขย้ำคำรามขู่ ช้างเชือกเชื่องใช้งานควาญเลี้ยงดู ยามสมสู่สัมพันธ์มันเอาตาย ไว้ใจทางวางใจสัตว์ถูกกัดต่อย สถุลถ่อยลาลิงยิ่งฉิบหาย หลงยกยอญาติมิตรยอมชิดกาย มันเพียงหมายประโยชน์โกฏิฤาพอ มือถือสากปากถือศีลกบิลอ้าง เพื่ออำพรางฝนลิ่มคมทิ่มถ่อ หากขัดขืนฝืนคำเท้าย่ำคอ พาพวกจ่อแห่ห้อมล้อมลงทัณฑ์ โคกระบือหรือไรไม่เกลียดโกรธ กับชั่วโฉดซ่องโจรต้องทนกลั้น อย่าบ้าบวมหลวมเลียเสียรู้มัน อย่าแข็งขันฮึดฮัดโดนซัดจม แสร้งพิเนาเคารพสงบเสงี่ยม จีบปากเจียมขาคะครับกระผม เอาหน้าตามันไว้ให้โลกชม มินานนักยักษ์ล้มสม ชโย รพีกาญจน์ ( เทวดามาอีกแล้ว 2 ) |