|
หัวข้อ: ...-๐ อันเป็นนิรันดร์ ๐-... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 09, มกราคม, 2558, 11:50:05 AM (https://img2.pic.in.th/pic/7073b7b92ff4825e346cb5696f40d702.jpg)
หัวข้อ: Re: ...-๐ อันเป็นนิรันดร์ ๐-... เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 10, มกราคม, 2558, 09:13:16 AM :AddEmoticons00920: บ้านเราอยู่คู่เคียงเพียงรั้วกั้น ชายบ้านนั้นอกหักคนรักหนี ไร้ซึ่งคนสนใจมาใยดี ทุกวันวี่เห็นเขาเมาสุรา บางครั้งเห็นเต้นรำระบำฟ้อน ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์นอนแผ่หรา ต๊กกะใจสยองมองกายา อุจาดตาเหี้ยวเหี่ยวซีดเซียวกาย ทุกค่ำเช้าเมาเพ้อละเมอบ้า ทั้งขว้างปาของแหลกแตกเสียหาย เห็นเขาจ้องมองโชว์แขวนโมบาย ซังกะตายไร้แรงดึงจึงแค่มอง จาก..คนบ้านใกล้ :AddEmoticons0094: ไม่รู้นะเห็นมาไงก้อ..เขียนงั้นอ่ะ :001: :a013: หัวข้อ: Re: ...-๐ อันเป็นนิรันดร์ ๐-... เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 10, มกราคม, 2558, 09:38:20 AM บ้านเธออยู่ส่วนไหน'เทศไทยนี้ บอกหน่อยซีโอ่งจะไปไม่ขัดข้อง อยากนั่งดูโมบายที่ชายคล้อง อยากนั่งร้องเพลงฮัมให้รำตาม อยากรู้ว่าโมบายที่ห้อยอยู่ ยังอยากรู้ต่อซ้ำเป็นคำถาม โมบายนี้ใหญ่นึกหรือคึกคาม รีบส่งความ"คนบ้านใกล้"จะไปดู :d06: โอ่งทอง หัวข้อ: Re: ...-๐ อันเป็นนิรันดร์ ๐-... เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 10, มกราคม, 2558, 09:59:36 AM :041: บ้านของฉันด้านซ้ายติดท้ายวัด เห็นถนัดมีโชว์โมบาย"หมู" "โอ่งทอง"อย่าช้าเชียวเดี๋ยวอดดู เปิดประตูรอท่าตีห้าตรง รอ"โอ่งทอง"แต่เช้าเพราะเรานัด อย่าผ่อนผลัดข้อความตามที่บ่ง มองบ้านขวาเงียบงันฉันยังงง สิ้นเสียงส่งดั่งเก่าเขาทำไร ครั้นสว่างรางรุ้งขึ้นพรุ่งแจ้ง ขอบฟ้าแดงแต่งแต้มช่างแจ่มใส หันบ้านขวาตาค้างพลางตกใจ โถ..เป็นไปเพื่อนเราเข้าผิดเรือน :010: SAsi :new10: |