บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: ปลาย อักษร ที่ 29, มกราคม, 2558, 10:13:28 AM



หัวข้อ: "เสียงหัวใจ ในวันนั้น..... "
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 29, มกราคม, 2558, 10:13:28 AM
(https://i.ibb.co/RQSMnLg/wpe63n6x.jpg) (https://imgbb.com/)

"เสียงหัวใจ ในวันนั้น..... "

พยายามบอกใจให้เมินเฉย
ใจเจ้าเอยก็ดื้อดึงถึงไหนไหน
ส่งความรักส่งมอบชมชอบใจ
ยังส่งให้แด่เธอและเพ้อครวญ

พยายามบอกใจไม่คิดถึง
ยังคะนึงแอบลอบชอบปั่นป่วน
พะวงหน้ายิ่งนักรักรัญจวน
มักมายวนหยอกเย้าเฝ้าให้คิด

พยายามบอกใจไม่รู้สึก
เตือนสำนึกรักนี้มิมีสิทธิ์
แต่หัวใจเจ้ากรรมทำแผลงฤทธิ์
บอกมิผิดหรอกนะถ้าจะรัก

เหมือนกระจกตกแตกแยกเป็นเสี่ยง
เพราะเชื่อเสียงหัวใจได้ประจักษ์
ต้องโศกเศร้าร้าวรวนสมควรนัก
ต้องทุกข์หนักเพราะเชื่อใจในวันนั้น


............... ปลาย อักษร

ขอบคุณผู้เป็นเจ้าของภาพสวย ๆ จากการค้นหาทาง Internet



หัวข้อ: Re: เสียงหัวใจ ในวันนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: Sasi Aksarasrom ที่ 29, มกราคม, 2558, 05:22:34 PM

 :d08:


ไหนบอกว่าจะไปหลายคืนค่ำ
เอ่ยอ้อนออดพลอดพร่ำอำลาฉัน
เสื้อผ้าของต้องใช้เตรียมหลายวัน
สารพันหว่านหวานซึ้งซ่านทรวง

เธอลาลับฉับพลันฉันเฉื่อยเฉา
ต้องทนเหงาสะอื้นกว่าคืนล่วง
อย่าโทษฉันปันใจชายอื่นควง
ฉันยังหวงเธอเป็นเช่นของตาย

นัดกับแฟน"โอ่งทอง"ลองควงเล่น
แค่ซ่อนเร้นคลอเคลียมิเสียหาย
ชวนชมดาวระยับ..หลับสบาย
เกือบรุ่งสายหอมล้ำใครทำครัว

มองเห็นชายข้างตนยังกรนลั่น
แล้วใครนั่น..งงจังยังมึนหัว
ตาเพ่งจ้องมองมาขาสั่นรัว
ผะ ผะ ผัวทำกับข้าว..เอาละซี

เสียงหัวใจในวันนั้นมันแทบหยุด
เดินสะดุดโต๊ะปังนั่งครางอี๋
"ปลายฯ"เข้าโอบเอื้อนออดยอดชีวี
ใจสั่นถี่ไร้จังหวะจะทำไง

เริ่มออดอ้อนวอนเว้าเข้าประชิด
"ศิ"เฝ้าคิดถึงอยู่"ปลายฯ"รู้ไหม
ถ่วงเวลาล้าเหลือเต็มเหงื่อไคล
สุดสาไถย..ชู้ชื่นตื่นซะที..(ซีฟวะ)

Sasi


 :d12:


หัวข้อ: Re: เสียงหัวใจ ในวันนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: ปลายฝน คนงาม ที่ 30, มกราคม, 2558, 11:22:51 AM

คนอะไรไว้ใจไม่ได้เลย
เห็นฉันเฉยแอบฉ่ะแฟนซะนี่
ขโมย"ปลาย"ไปควงความหวงมี
นั่งอมช้ำกะหล่ำปลีทุกวี่วัน

มาแอบหลอกบอก"ปลาย"ว่าคิดถึง
ไม่คำนึงแฟนเขามาเข้าฝัน
โอ่งหุ่นสวยดั่งวาดขนาดนั้น
"ปลาย"ยังหันไปอิงหญิงชรา

แต่ก็ยังเหลืออยู่"ปู่กอกด"
โอ่งไม่อดเรื่องจนปู่ค้นหา
กินทุกวันกล้วยปิ้งน่ะแม้นระอา
ไหม้ดำบ้างบางคราไม่ว่านะ

แล้วยังมีกล้วยไข่ใบเล็กเล็ก
เหมือนกล้วยเด็กป้อนฉันทุกวันล่ะ
นวดแขนขาให้ฉันเว้นวันพระ
อ้อนโอ่งจ๊ะ โอ่งจ๋า อิจฉานิ

:d08:
โอ่งโทงเทง


หัวข้อ: Re: เสียงหัวใจ ในวันนั้น.....
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 30, มกราคม, 2558, 05:11:07 PM

#๔๑๔

กินทุกวัน หม่ำทุกวัน ดั๊น..ยังบ่น
โอ่งนี่คน ค่อนขอด แกล้งหยอดติ
ปู่กดแก่ เก้งก้าง ตาฟางซิ
โอ่งเลยริ เริ่มค้อน คิดอ้อนออด

โอ่งก็รู้ ปู่อยู่ไหน ไม่เคยขัด
ปู่ก็จัด อย่างเต็มใจ ให้ตลอด
โอ่งรู้ดี ไม่มีนะ คำว่าป๊อด
ตอนโอ่งดอด เข้ามาดู กล้วยปู่ดิบ

ก็ยังกิน ไม่ได้ ไหง..ทำโกรธ
หน้าตาแก้ม แดงไปโม้ด หมายจะหยิบ
บอกไม่ฟัง ยังนั่งคอย กะล่อยกะลิบ
ทำกระซิบ เสียงกระเซ่า ของเค้านะ

แล้วยังเหลือ กล้วยที่ไหน ไปขายเล่า
เมื่อโอ่งเอา ไปแอบหม่ำ จนช้ำอ้ะ
ทั้งกล้วยเด็ก กล้วยไข่ ก็ไม่ละ
ไหม้ดำยิ่ง หยิบกินซะ หมดสต็อค

-๐-๐-๐-

ขออภัยที่สองบทแรก จบบทด้วยเสียงเอก
แบบว่า ขึ้นเสียงตรีไม่ไหวแล้ว
มันหมดแรงอ่ะ ... อิอิ ...

 :d15: