|
หัวข้อ: ว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2558, 01:47:10 PM วันคืนที่พัดผ่าน
กาลกัลป์ที่ล่วงพ้น ชีวิตที่วกวน ผันดลเวียนว่ายมา วันคืนไม่เคยผ่าน กาลกัลป์ไม่เคยลา ชีวิตว่ายเวียนหนา เสาะหาระทมทุกข์ ละบ่วงอย่างไรหนอ ไม่ขอเจอะทุกข์สุข พานพบนิพพานยุค เปลื้องสุขทุกข์นิรันดร์ มุกดาริน หัวข้อ: Re: ว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: ลิตเติลเกิร์ล ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2558, 04:37:58 PM
หัวข้อ: Re: ว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 26, กุมภาพันธ์, 2558, 11:02:11 PM #๔๖๐ ถ้าถามปู่ ประสพการณ์ที่เรียนรู้..จะเตือนให้ดูตรงจิตที่ตั้งมั่น ไม่หวั่นไหวไปกับกระแสของมัน ทุกข์สุขที่โรมรัน..สักวันก็ต้องผ่านพ้นไป มิเพียงสุขหรือทุกข์เท่านั้นหรอกนะ แม้ในสภาวะ..ไม่สุขไม่ทุกข์..นั่นก็ใช่ ทั้งสามสภาวะ..ที่ควรจะต้องหลีกไกล สติดำรงกาย..ธรรมดำรงใจ..มองลึกเข้าไป..ในใจเราเอง พูดน่ะง่าย..แต่ใช่ว่าจะทำได้ทั้งหมด ปู่กอกดก็รู้ว่ายังไม่เก่ง ศีลห้า..ขอแค่รักษาไว้ให้มั่นหนา..อย่ากลัวเกรง ถึงวันที่บัวบานเบ่ง..จะรู้เอง ว่าอีกไม่ไกล :a015: หัวข้อ: Re: ว่างเปล่า เริ่มหัวข้อโดย: มุกดาริน ที่ 27, กุมภาพันธ์, 2558, 03:36:10 PM จิตที่ตั้งมั่น
จะมั่นไม่หวั่นไหว พยายามประคองใจ ไม่ไถลลงที่ต่ำ วันนี้แม้ลำบาก ยังยากอาจถลำ แต่เมื่อใจจะทำ ถึงยากย่ำก็จะเดิน มุกดาริน #ขอบคุณค่ะพี่หญิง ปู่กด |