|
หัวข้อ: ๐ เรื่อยๆไปเรื่อยๆ ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 24, เมษายน, 2558, 09:26:52 PM ร้อนเจ้าเอ๊ย... น้ำระเหยแสงแดดส่องแผดเผา รุ่งสางสายบ่ายบังยังมิเบา ล่วงย่างเข้าค่ำคืนดึกดื่นนอน นอนเจ้าเอ๊ย... หนุนเขนยผวาหมามันหอน เสียงจิ้งหรีดจักจั่นสนั่นดอน นกจับคอนเดียวดายเช่นชายตรม ตรมเจ้าเอ๊ย... มินึกเลยแรกชื่นหลังขื่นขม เชื่ออวดโอ่โกหกเพ้อพกลม จึงจ่อมจมเจ็บใจไร้ประดี ดีเจ้าเอ๊ย... กว่าคุ้นเคยภิรมย์สมประสี มัวหลงรูปจูบหอมยอมย่ำยี เกือบเป็นผีอยู่โยงเฝ้าโลงเย็น เย็นเจ้าเอ๊ย... มือสางเสยสระผมหมักหมมเหม็น ชะเหงื่อไคลไหลเกาะเพราะลำเค็ญ สาดสะเด็นฝนพรำชุ่มฉ่ำใจ ใจเจ้าเอ๊ย... แน่แล้วเฮยบ่คิดชมชิดไผ ช่วงเวลาเหลือน้อยค่อยหมดไป อุทิศให้แค่เคียงเพียงพระธรรม :a013: รพีกาญจน์ |