|
หัวข้อ: ๐ เรื่อยๆรักอย่าหยุด ๐ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 28, เมษายน, 2558, 05:42:25 PM มันมิใช่เรื่องจริงสิ่งสมมุติ มักมีจุดวิวาทผิดพลาดผัน เมื่อลุร้อนหลอมเหลวปุดเปลวควัน ยากกางกั้นโกรธาราฟืนไฟ คิดว่านี่เราจองนั่นของเพื่อน จะเอื้อนเอ่ยเวียนแวะแตะนิดได้ ยามสวมบทเหมาะเหม็งเล็งปืนไป ตีอารมณ์ชมใคร่ให้คนดู ใส่ลีลาท่าทางนางประสาน เย้าต้องการลื่นไหลใช่บุบบู้ ถอยรับรุกบุกบั่นเชิงชั้นครู เปิดประตูหน้าต่างวางค่ายกล ยังเยาะยิ้มพริ้มตาคราละเลียด แสร้งเสเฉียดขืนขัดสะบัดสน พอแนบนิ่งทิ้งอายชม้ายยล ร่างลุกลนนี่แหละคือละคร แจรงถ้อยร้อยงามข้ามฟากฟ้า สื่อภาษาอวดโอ่สโมสร แสนไกลนักทักษิณดินอุดร สุดสัญจรสมคิดติดมรรคา ก็มิเห็นเป็นจริงสิ่งถ่องแท้ ที่แน่วแน่แค่ฝันจิตหรรษา ล่วงเลวร้ายหายลับกับเวลา เชิญหวนมาชื่นชอบต่อตอบกลอน :a013: รพีกาญจน์ |