บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => กลอน ร้อยกรองหลากลีลา => ข้อความที่เริ่มโดย: อโศกน้ำ ที่ 29, เมษายน, 2558, 06:01:45 PM



หัวข้อ: ~อำลา~
เริ่มหัวข้อโดย: อโศกน้ำ ที่ 29, เมษายน, 2558, 06:01:45 PM
(https://i.ibb.co/S5hTwTv/1907762-654202354724849-3641820727659426430-n.jpg) (https://imgbb.com/)


~อำลา~

มวลดอกแก้ว...แผ่วเผยรำเพยกลิ่น
กระแสสินธุ์แตกฟองละอองฝอย
ตะวันเลื่อนเลือนหายลับปลายดอย
ดาวดวงน้อยเฉิดฉัน...ล้อมจันทร์นวล

เวิ้งวังเวง..เคว้งคว้างระหว่างดึก
โสตสำนึกกลืนกล้ำก้องกำสรวล
แว่วชอกช้ำร่ำไห้พิไรครวญ
หวีดโหยหวนหวิวบาด..แทบขาดใจ

บ่วงแห่งทุกข์..ลุกโหมประโลมโศก
ราวทั้งโลกปี้ป่นหมองหม่นไหม้
อดีตซ้ำห้ำหั่นหมายบรรลัย
ประชิดใกล้รุกล้ำ..ตอกย้ำจินต์

ไยขื่นขม..งมโง่มโนเอ๋ย
เขาร้างเชยหาญหักหั่นรักสิ้น
เราต่ำต้อยด้อยค่าเปื้อนราคิน
อย่าถวิลหงส์เหิน..หมายเกินตน

ลืมเถิดเจ้า..เคล้าคลอพนอหวาน
ฝากร้าวรานร้างเลือนพร้อมเดือนหม่น
วอนเร้นคืนขื่นขมฝากลมบน
เลิกร้อนรนร่ำหา..ยามราตรี

ก่อนแสงเดือน..เลื่อนลาลับฟ้ากว้าง
อุทิศร่างรันทดเปลื้องปลดหนี้
เมื่อชอกช้ำกรรมหนามากราคี
ขอหลบลี้ลบสิ้น..ด้วยวิญญาณ

อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต


หัวข้อ: Re: ~อำลา~
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 30, เมษายน, 2558, 12:51:01 AM

สิ่งชอกช้ำกล้ำกลืนที่ขืนขัด
จะเป่าปัดอย่างไรให้พ้นผ่าน
หลบหลีกเร้นเผ่นโผนโจนทะยาน
ทุกด่าวด้านหาพ้นยิ่งทนทุกข์

กระหายหาญการณ์กรีดอดีตเฉือน
หรือจะเลือนรางลบประสบสุข
ยิ่งแม้นหนีมีแต่ยิ่งร้าวรุก
ยิ่งบั่นบุกซอนแทรกชำแรกใจ

หากแต่พร้อมยอมรับกับการณ์เกิด
ทุกกาลเชิดหน้าชูยิ้มสู้ไหว
เผชิญหน้าความจริงทุกสิ่งไป
เปิดฤทัยพร้อมรับกับตัวตน

เปิดเส้นทางย่างขยับกับชีวิต
ผจญฤทธิ์ร้าวรานอันสับสน
ก็เพียงแค่อดีตจิตเวียนวน
มีหรือก่นเกลือกกล้ำกระทำเรา

มวลดอกแก้วแผ่วเผยแล้วเลยลับ
ผลิก้านดอกแล้วดับยังอับเฉา
เพียงไขว่คว้าขมขื่นสะอื้นเงา
ความโศกเศร้าจักร่วงจากบ่วงจินต์

แล้วเผยกลีบก้านก่อพะนอโลก
ท้าวิโยคทุกยามข้ามกระสินธุ์
กระแสสายรายรุกทุกข์ลามริน
มิอาจหมิ่นคนกล้า.. มุ่งท้าทาย ฯ
:
.  
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)