บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: Paper Flower ที่ 02, มิถุนายน, 2558, 11:05:57 AM



หัวข้อ: โคลงสี่สุภาพ..[คำใคร]
เริ่มหัวข้อโดย: Paper Flower ที่ 02, มิถุนายน, 2558, 11:05:57 AM
(https://i.ibb.co/LQNPy0s/image.jpg) (https://imgbb.com/)
(https://i.ibb.co/HrLj0gv/tjbnonh9a5p.gif) (https://imgbb.com/)


~ !!! ~
... คำใคร ...
..
๑. ตราบใจยังแกร่งด้อย...........โดยประสงค์
เกรงที่กลัวย่อมคง…................ยิ่งกั้น
กำแพงซึ่งขวางตรง..................กลางอก
ช้าไม่นานเพียงสั้น...................ก่อนพลั้งพิศคะนึง ฯ
..
๒. ถึงตรอมตรมชอกช้ำ............ชวนระแวง
เสนาะพจน์เคยซ่อนแรง............พิษร้าย
ลองลิ้มยิ่งหน่ายแหนง..............นึกขยาด
เฉกกลิ่นเลอะเปรอะป้าย...........ต่างเปื้อนตามตัว ฯ
..
๓. กลัวคือยอมย่อมแพ้.............พึงระวัง
ตนอย่าพลาดเพพัง...................เพราะถ้อย
เพียงคิดใหม่รอบหลัง................ลองเปลี่ยน
ปรับอีกอาจนิดน้อย...................แน่นั้นควรกระทำ ฯ
..
๔. คำใครหยามยกอ้าง..............อันใด
จริงเท็จเต็มอยู่ใน......................อกข้า
เชื่อหรือประการไฉน..................นั่นแหละ
สุดแต่ตนกุมคว้า........................พจน์อ้างคือประเด็น ๚ะ๛
..
..
Paper Flower
..
..
ขอบคุณภาพจาก deviantart ..


(https://i.ibb.co/hBt6Mjt/1457745k8p286od3g.gif) (https://imgbb.com/)


หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ..[คำใคร]
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 03, มิถุนายน, 2558, 12:27:04 AM

๐  ตาเห็นหูหากได้........สดับฟัง
ดวงจิตเปิดออกดัง.........สดับได้
คำใดก่อใดหวัง.............วาบประหวั่น
ตรองตรับตรองตริไว้.......วาทย์แสร้งฤๅศรี ฯ

๐  คีรียืนหยัดยั้ง............ยงยาว
พายุโกรกกรูกราว...........กราดกล้ำ
คำคนดั่งลมราว..............ระบัดพัด
คงสติบ่ชอกช้ำ................เช่นนั้นสาธุชน ฯ
:
.
- Black Sword -
(หมู มยุรธุชบูรพา)




หัวข้อ: Re: โคลงสี่สุภาพ..[คำใคร]
เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 04, มิถุนายน, 2558, 09:52:10 PM


#๔๙๗

คำคนเขาแค่เอื้อน     ออกปาก
ใจกลับรับรอยฝาก     เก็บไว้
มัวปรุงแต่งจิตยาก     เป็นสุข
ดูดั่งวารีไซร้     ผ่านแล้วลับเลย

ทุกข์เอยไหนเท่าย้ำ     ใจตน
แบกหนักสุมกมล     หม่นไหม้
สุขหาง่ายเพียงยล     มุมต่าง
คิดบวกวางลงได้     ย่อมพ้นวงเวียน