|
หัวข้อ: หล่อนหายไปแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 02, มิถุนายน, 2558, 01:19:31 PM (http://upic.me/i/53/q3znv.jpg) (http://upic.me/show/55722959) หล่อนหายไปแล้ว ทุกยามเช้าเดินทางอย่างคนแก่ รถเมล์แอร์เย็นฉ่ำตามสมัย บางวันผู้โดยสารนั้นแน่นไป บางวันได้คนนั่งน้อยบางตา ณ ป้ายหนึ่งโฉมตรูผู้โดยสาร หล่อนหน้าหวานยิ้มละไมเต็มใบหน้า เนตรคมวาวราวกะมฤคา ได้ขึ้นมาให้เห็นเป็นประจำ ทุกวันจึงชื่นตาทุกคราพบ ทุกครั้งสบตางามใจหวามหวำ บางครั้งนั่งตรงหน้ามองตาดำ แล้วหลบงำสายตาหน้าต่างใจ มีวันนั่งเคียงข้างบังเอิญด้วย เหมือนโชคช่วยพามิตรนั่งชิดใกล้ มีกลิ่นกรุ่นอุ่นอื้อโยงเยื่อใย แต่ยังไม่ปริปากทักทายกัน คิดเอาเองว่าเธอหวังเจอหน้า จึงขึ้นมาพบเห็นเป็นแม่นมั่น หวังใกล้ชิดสะกิดทักเธอสักวัน สานสัมพันธ์ไมตรีมิเสื่อมคลาย หลายวันแล้วไร้หน้านัยน์ตาหวาน คิดงุ่นง่านมองเก้อเมื่อเธอหาย เธอเจ็บป่วยถึงขั้นอันตราย หรือถูกชายอื่นมาคว้าไปครอง ? @ เต็ม อภินันท์ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ / ๑๙..๓๙ น. ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต |