บ้านกลอนน้อย - กลอนสบายๆ สไตล์ลิตเติลเกิร์ล

คำประพันธ์ แยกตามประเภท => โคลง-กาพย์-ฉันท์-ร่าย-ลิลิต => ข้อความที่เริ่มโดย: 1p ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 02:51:23 PM



หัวข้อ: ชมดง ... (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 02:51:23 PM
(http://upic.me/i/p6/lxxwu.jpg) (http://upic.me/show/56416633)
 
                                                        ... ชมดง ...
 
                          กระแตต่ายตะกายแข่ง                          ปรอดแย่งมะปรางหวาน
                    เขม้นมองชะเง้อผ่าน                                  ชะนีซ่านตะโกนดัง 
 
                          คะนองคึกระทึกใจ                               จระเข้ใหญ่มิไกลฝั่ง
                    ระลอกคลื่นสะเทือนยัง                                 ตลิ่งข้างประดังแรง
 
                          กระต่ายตื่นกระโจนวิ่ง                            ละทุกสิ่ง ฤ มุ่งแฝง
                    จะทดลองประลองแข่ง                                 สะสางแย่ง สิ เต่าดู
 
                          กระจาบน้อยจะลอยหลีก                         กระพือปีกละลิ่วสู้
                    พระพายพัดสะบัดพรู                                   ประดู่ต้นสะท้านใบ 
 
                          มะขามเทศวิเศษนัก                              อุดมฝักประจักษ์ใน
                    ดกดื่นรื่นประทับใจ                                     นกน้อยใหญ่ก็ใฝ่บิน 
 
                          ทุเรียนป่าระอาเหลือ                              บ่มีเนื้อมิน่ากิน
                    จะร่วงหล่นกระทบดิน                                   กระจายกลิ่นสะพัดหอม
 
                          มะเดื่อดงแมลงหวี่                                 กระชั้นถี่ทวีตอม
                   เมล็ดในก็โดนพร้อม                                      เจาะดมดอมสิข้างใน
 
                          กระดังงาผกากรอง                                กุหลาบมองสะดุดใจ
                   จะขึ้นเอง ฤ ปลูกไว้                                      พิไลเลิศตระการตา
 
                          เขม้นมอง ณ ท้องธาร                             สะพรั่งบานปทุมา
                   กระจับแพเกาะลอยหน้า                                  ระบัดใบผลิชวนชม
 
                          สลิดว่ายสวายผลุบ                                 ชะโดฮุบกระจายขรม
                   สลาดเวียนกระชั้นข่ม                                      สลายจมรวิแรง 
 
                          พระอาทิตย์สถิตย์เที่ยง                            สะท้านเลี่ยงมิสู้แสง
                   พลังกล้าจะมาแกร่ง                                       กระทำแข่งทวีคง
 
                          ลุกาลกลับระงับท่อง                               จะเที่ยวมอง ณ ไพรพง
                   ประพฤติได้ดุจใจจง                                       ประทับในฤทัยตน
 
                                                             1p
 
                                     ขอขอบคุณ   ภาพจาก   iamtrang.com   
                   
                   
 
                         


หัวข้อ: Re: ชมดง ... (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)
เริ่มหัวข้อโดย: ปลาย อักษร ที่ 09, สิงหาคม, 2558, 07:42:27 PM

ประทับจิตสถิตใจ     ระเริงไพรระไววน
สุรีย์บ่ายมิสู้ทน     จะผ่อนพัก ณ ราวพง

เสบียงพร้อมเสบยยิ่ง     สบายจริงจะปลดลง
อร่อยล้ำจะหม่ำตรง     ณ กลางรุกขชาติงาม

มนุษย์นี้สิเล็กน้อย     กระจ้อยร่อยประจักษ์ยาม
สงบจิตและคิดตาม     นะเมื่ออยู่พบูราย

มโหฬารตระการพฤกษ์     สำเนียกนึกมิเว้นวาย
วิถีคนกระสนสาย     มิสู้ธรรมชาติจริง

สดับรอบจะพบเห็น     ประกอบเป็นพินิจอิง
จะงดงามและงามยิ่ง     จะเข้าอกและเข้าใจ


............... ปลาย อักษร



หัวข้อ: Re: ชมดง ... (ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)
เริ่มหัวข้อโดย: 1p ที่ 10, สิงหาคม, 2558, 10:36:03 PM

 
 
ประทับใจกระไรเหมือน           สิได้เพื่อนตระเวนไพร
เสบียงเพียงจะขนไป                  ก็อิ่มได้สบายตน
 
ลำบากยากเสาะหาสิ่ง             ชโลงยิ่งประจักษ์คน
พนาใหญ่บ่มีชล                    กระหายหิวละลิ่วเดิน 
 
พระอาทิตย์สถิตย์แรง               มิหลบแสงสะท้อนเกิน
ประเดี๋ยวไข้จะกินเพลิน               กบาลใสตะกายนอน
 
วลาหกจะตกต่ำ                   ก็คงนำตะวันรอน
สุรีย์แสงจะคลายร้อน               ประทังกายสบายพอ
 
จะรีบกลับสดับเสียง                นภาเพียงกระหึ่มรอ
กระแสลมระดมก่อ                กระชั้นถี่มิดีเลย
 
1p