หัวข้อ: อย่างไรก็ไม่เปลี่ยนทาง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 17, สิงหาคม, 2558, 06:38:01 PM (http://upic.me/i/kg/18qex.jpg) (http://upic.me/show/56487479) อย่างไรก็ไม่เปลี่ยนทาง เลิกคิดปลีกตนลี้หนีเข้าป่า แล้วหันหน้าสู้กับความสับสน ฝืนหน้ายิ้มชื่นชมสังคมคน ข่มจิตตนนิ่งไว้ใต้ความชัง อัปยศอดสูก็รู้รส พิษรันทดก็กินคราสิ้นหวัง ทุกข์ก็เคยแบกนุ่งหนักรุงรัง ทุกอย่างยังซ่านซึ้งติดตรึงใจ ขาดวุฒิสิได้ความไร้สิทธิ์ ทรงชีวิตเหมือนว่าผู้อาศัย มีเสียงแต่เสียงขาดมิอาจใช้ อยู่อย่างไร้คุณค่ากลางนาคร มองดูความสับปลับนับไม่ถ้วน หลายอย่างกวนก่อตั้งความสังหรณ์ อาลัยหลอกหยอกยวนกวนอาวรณ์ อนุสรณ์เลือนรางติดค้างทรวง จะชี้ให้จิตย่างทางสงบ ก็มิพบทางไต่บันไดสรวง หนีความวุ่นไม่พ้นติดกลลวง เป็นคนกลวงเหมือนเก่าค่าเท่าเดิม เลิกคิดซบหลบหนี้สินชีวิต และเลิกคิดเหมือนเพ้อฝันเห่อเหิม อยู่อย่างคนเหมือนคนก่อกรรมเติม ใครจะเพิ่มหนี้สินให้...ยินดี @ เต็ม อภินันท์ ๕ สิงหาคม ๒๕๕๘/ ๑๖.๓๑ น. * ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่องเป็นวิทยาทาน * |