|
หัวข้อ: สิ้นแรงแล้ว เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 11, กันยายน, 2558, 10:45:44 AM (http://upic.me/i/sh/o4vn1.jpg) (http://upic.me/show/56695573) สิ้นแรงแล้ว โอม...! ละลายหายรักกำเริบร้อน เพี้ยง..! สมรอย่ามองให้ต้องฝัน “มะอะอุทุสะนะมะ” กัน “สวาหัน”สวาทหายสลายนะ โอม..! ละลวย..ลืมละปัตถมัง มนตร์ไม่ขลัง “รักผีตีตบะ” ทำให้จิตคิดเห็น“แพ้เป็นพระ” เกือบสละพรตธรรมที่บำเพ็ญ ราคะคุกคามจิตจนคิดวุ่น หนทางบุญใดใดมองไม่เห็น อยากลิ้มรสคาวหวานอาหารเย็น ไม่อยากเป็น“ดาบส”ทนอดเลย แสงสียวนชวนให้ใจคลุกเคล้า “นี่จะเฝ้าข่มใจทำไมเหวย ! ? บา...! เมื่อได้นวลนางเคียงข้างเชย สามภพเอ๋ยเห็นต้องเป็นของตู เอ...นี่ข้าบ้าหรือ...อือ.ก็แปลก ! ตบะแตกทิ้งพรตลืมอดสู “สาวนุ่งสั้น”เป็นเหตุกิเลสฟู โธ่..แม่หนูไยยั่วไม่กลัวกรรม” โอม..! ขันติมามา...อย่าตีขัน เพี้ยง..! รักอันมารยาอย่าเยือนย่ำ นะโมพุทธายะ..มาประจำ “สวาห้ำ”สวาทแห้งสิ้นแรงแล้ว... @ เต็ม อภินันท์ – รับฝากจาก ดาบส แสวงบุญ ๖ สิงหาคม ๒๕๕๘/๒๐.๑๐ น. * ขอบคุณ กูเกิล ผู้เอื้อเฟื้อภาพประกอบเรื่องเป็นวิทยาทาน * |