|
หัวข้อ: ...ต้องทำใจ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 12, กันยายน, 2558, 06:00:24 AM อยู่ท่ามกลางกฎกรรมที่ย่ำแย่ หาสุขที่เที่ยงแท้แทบไม่ได้ สุขชั่วครั้งชั่วคราวครู่หายไป แทรกหว่างในคืนค่ำประจำวัน หัวใจช้ำซ้ำซากจากปัญหา หลั่งไหลมาสารทิศยากบิดผัน หนักจ่ายจับรับเบาไม่เท่ากัน เชื่อกู้ยันหนี้พอกต้นดอกบาน คิดคำนึงพึ่งใครที่ไหนเล่า กระเพาะเปล่าแสบไส้ไร้อาหาร อ้าปากเอิ้นเดินจ้ำเสาะทำงาน แลกข้าวสารพอกินก็ยินดี คิดคำนึงพึ่งจ้าวยุ่งฉาวร้อน ยังตอกย้ำตำบอนย้อนอึงมี่ สังคมแตกแยกยักสามัคคี หลายขวบปีทะเลาะไม่เลิกรา คิดคำนึงถึงตัวครอบครัวด้วย จะจนรวยเพศใดวัยชันษา สรรพสิ่งสกลบนโลกา ปรารถนาศรีสุขกันทุกคน อภิรมย์สมหวังขาดดังคิด วิปริตผิดทางสร้างสับสน ยึดเหนี่ยวรั้งตั้งสติคอยเตือนตน หยุดเถิดบ่นพึมพำต้องทำใจ รพีกาญจน์ |