|
หัวข้อ: ท้นทรวง เริ่มหัวข้อโดย: บ้านกลอนน้อยฯ ที่ 19, กันยายน, 2558, 09:18:03 AM (http://upic.me/i/9e/9x2u3.jpg) (http://upic.me/show/56761783) ท้นทรวง (กลอนเจ็ด) จับน้ำคำหยันเย้ยมั่นไว้ เอาใส่ระหว่างกลางยิหวา ยอมเจ็บเก็บทุกข์ซุกวิญญา น้ำตากักไว้มิให้ริน เจ็บช้ำจำอมความขมขื่น เพียรฝืนหน้าใสกลบใจหิน แชเชือนเหมือนว่าเราชาชิน ทนกินของเก่าไปเท่ามี เอาเถิดเพริดผิดก็คิดแก้ ถึงแพ้ยับย่อยไม่ถอยหนี เมื่อเขาเย้าหยันพันทวี เป็นทีของเขาเราก็ยอม เชิดหน้าท้าทายไม่คลายหยิ่ง ปากนิ่งแต่จิตคิดตั้งป้อม เตรียมรับขับสู้จู่โจมพร้อม ขอน้อมรับไว้ไม่หวั่นเกรง ชาติเสือเมื่อตายลายห่อนลบ เราซบซึมเซาเขาข่มเหง มาสิสู้กันฉันนักเลง เอาเองอย่าถือยืมมือใคร ดวงจิตคิดท้าแต่หน้าเฉย อกเอ๋ยจนจิตคิดไฉน คำเย้ยเอ่ยล่วงถึงห้วงใจ แล้วไหลหลากล้นท่วมท้นทรวง @ เต็ม อภินันท์ ๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๘ / ๑๙.๔๕ น. * ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต * |