หัวข้อ: น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 20, กันยายน, 2558, 10:11:09 PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/580/1580/images/wangnamkeaw/flower31.JPG) ชักแม่น้ำทั้งห้าขึ้นมากล่าว พูดปาวปาวเที่ยงวันยันบ่ายค่ำ แสดงหน้าท่าทางพลางชักนำ ฤาเท่าธรรมบรรทัดด้วยศรัทธา ขานขาครับหลับนิ่งพิงพนัก เข้าหูซ้ายย้ายทะลักออกหูขวา ยกข้อมือแลเหล่ดูเวลา เรือนทองสองพันกว่าเดินช้าจัง เริ่มเรื่องอืดยืดยาวราวสิบโยชน์ ย้อนยังโสดคำเก่าเล่าคำหลัง ญาติเยี่ยมเยือนเพื่อนโยงดีโด่งดัง ยามเซซังเซื่องซึมทรุดซมซาน รุ่นนักเลงเก่งกล้าสารพัด หมัดปะหมัดดุเดือดเลือดแดงฉาน ล้มลงดิ้นกินทรายกายพิการ ลืมใดบ้านโดดคลองสมองเบลอ แฝงรักหวานมานหม่นระคนเดาะ ฉอดฉอเลาะวนย้ำนำเสนอ ปิดปากหาวคราวจบปรบอวยเออ บางคนเผลอหลงหลับปับงงงัว ชักสำนวนชวนตามต้องเริ่มต้น เรียกผู้คนหันหาเข้ามามั่ว สนุกสนานผ่านไปไม่รู้ตัว ชื่นชอบหวัวน้ำลายฟายน้ำตา รพีกาญจน์ สัมมนาวิชาการเกษตรได้หนึ่งกลอน |